๔๖.สื่อสาร บอกกล่าว รายงานสถานการณ์ให้ผู้ที่ติดน้ำท่วมในตัวเมืองหาดใหญ่
มีน้องๆทีมวิจัยจากมหาวิทยาลัยมหิดล จะไปจัดประชุมและถอดบทเรียนของเครือข่ายโรงพยายบาลสร้างเสริมสุขภาพภาคใต้ เริ่มเดินทางไปตั้งแต่ช่วงวันหยุดที่ผ่านมา แล้วก็ขาดการติดต่อกันไปเลย พยายามติดต่อได้อย่างขาดๆหายๆ ลูกเมียญาติพี่น้องมาถามข่าวคราวอย่างวิตกกังวล แต่ผมก็ไม่มีข้อมูลที่จะตอบอย่างไรเลย ต่อมาจึงได้ทราบจากรายข่าวว่าเกิดพายุดีเปรสชั่นและน้ำท่วมฉับพลันในตัวเมืองหาดใหญ่และอีกหลายแห่งของภาคใต้
เมื่อคืนวานเย็นก็เริ่มติดต่อผ่าน MSM และโทรศัพท์ติต่อกันพอได้ทราบความเป็นมาเป็นไปบ้างเล็กน้อย จึงทราบว่าพากันไปติดอยู่ในโรงแรมกับกลุ่มคนไทยและชาวต่างประเทศ ๗๐-๘๐ คนอยู่ในโรงแรมข้างตลาดกิมหยงซึ่งเป็นจุดที่ท่วมมากที่สุด ไม่มีน้ำ ไม่มีไฟ มีข้าวกับไข่เจียวรับประทานกันคนละสองมื้อเช้า-เย็น แต่ยังไม่เห็นมีคนจากภายนอกเข้าไปติดต่อและไม่มีสื่อจากโลกภายนอกให้รู้สถานการณ์เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างกับที่หาดใหญ่ และโลกภายนอก รัฐบาล หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง กำลังจะช่วยอย่างไร
ผมขอให้ทีมเซฟแบตเตอรี่คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คไว้เพื่อเก็บไว้ใช้ติดต่อฉุกเฉินเมื่อจำเป็น อีกทั้งผมเองนั้นเคยเจอกับสถานการณ์คล้ายกันอย่างนี้ จึงพอจะทราบว่าคนที่กำลังติดอยู่ภายในสถานการณ์ทั้งหมด จะไม่รู้ความเป็นไปรอบข้างอย่างที่สังคมภายนอกจะรู้จากสื่ออย่างกว้างขวางเลย เรื่องราวข่าวสารที่กำลังรู้กันอย่างกว้างขวางนั้น คนในพื้นที่น้ำท่วมจะไม่รู้หรือรู้น้อยมาก ซึ่งจะทำให้เครียด หวาดกลัว วางแผนเฉพาะหน้าและจัดการชีวิตตนเองไม่ถูก และเมื่อขาดทั้งอาหาร น้ำ ไฟฟ้า และระบบการติดต่อสื่อสารล้มเหลว ต่อเนื่องกันหลายวัน ก็จะเกิดความกดดันและรับรู้ภาวะคุกคามจากอุบัติภัยไม่สอดคล้องกับสภาพการณ์ที่จำเป็นต้องเผชิญ
ผมจึงขอรวบรวมข่าวสารจากภายนอกมาสื่อสารให้ เพื่อจะได้คลายกังวล รู้สถานการณ์ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น ควรเผชิญกับสถานการณ์ เตรียมตัว และช่วยเหลือกันภายในกลุ่มยามจำเป็นเฉพาะหน้ากันอย่างไร จะเปิดและเผยแพร่ในกลุ่มที่ติดอยู่ในโรงแรมได้ทราบ หรือบอกกล่าวต่อๆกัน โดยเฉพาะชาวต่างประเทศและกลุ่มคนที่อยู่ในภาวะอ่อนแอ ต้องดูแลก่อนมากกว่าเพื่อน ก็จะเป็นสื่อกลางช่วยกันในสถานการณ์วิกฤตินี้นะครับ
สถานการณ์ที่ทีมพวกเราและคนอื่นๆกำลังเผชิญ
ตอนนี้ที่อาจารย์ณัฐพัชร์ เริงวิชญ์ น้องๆทีมอาเซียนและทีมถอดบทเรียน รพสต.กับทุกคน ๗๐-๘๐ คนที่กำลังติดอยู่ในโรงแรมเดียวกันมา ๒-๓ วันนั้น ถึงแม้จะน่ากลัว แต่ไม่ต้องตกใจและไม่ต้องกังวลนะครับ เหตุที่ติดต่อใครไม่ได้ และทำไมยังไม่มีคนเข้าไปถึง รวมทั้งอาหารไม่พอกินนั้น ก็เนื่องจากในความเป็นจริงที่ทุกท่านที่ติดอยู่ในโรงแรมมองไม่เห็นก็คือ
- น้ำมันท่วมเยอะมากและท่วมในบริเวณกว้างครับ ท่วมทั้งเมืองหาดใหญ่ อีกทั้งท่วมมากอย่างยิ่งในทุกบริเวณ ทั้งกำลังคนและระบบต่างๆที่จะเข้าเผชิญ-แก้ไข รวมทั้งช่วยเหลือผู้คนนั้น จึงยากที่จะระดมคนได้เพียงพอ
- ระบบการสื่อสารล้มเหลวไปเป็นส่วนใหญ่ ทุกท่านที่ติดน้ำท่วมอยู่ในที่เดียวกันนี้ จึงไม่สามารถสื่อสารและติดต่อกับภายนอกได้เหมือนกับผู้คนอีกเป็นจำนวนมากในตัวเมืองหาดใหญ่ รวมไปจนถึงไฟฟ้าดับ น้ำประปาไม่ไหล ที่ทุกท่านกำลังเผชิญมา ๒-๓ วันนั้น ทั้งหาดใหญ่และอีกหลายบริเวณกำลังอยู่ในสภาพเดียวกันครับ ตรงที่ซึ่งทุกท่านอยู่จึงไม่ได้วิกฤติและไม่เป็นอันตราย ควรบอกให้ทั้งกลุ่มทราบสถานการณ์นะครับ
ความช่วยเหลือจากข้างนอกที่กำลังเกิดขึ้น
น้ำกำลังเริ่มลดลง และสังคมภายนอกกำลังระดมความช่วยเหลืออย่างกว้างขวางทุกระดับนะครับ รัฐบาลประกาศนโยบายแก้ปัญหาสถานการณ์เร่งด่วนและมีคณะทำงานเฉพาะกิจขึ้นแล้ว สื่อมวลชนและอาสาสมัครเข้าถึงพื้นที่ แต่ส่วนใหญ่จะยังไม่มีใครเข้าไปถึงก็เนื่องจากน้ำท่วมกินอาณาบริเวณกว้างมากครับ การจัดการเฉพาะหน้าที่กำลังเกิดขึ้นเท่าที่ผมทราบ ณ เวลานี้คือ
- กลุ่มคนและทรัพยากรที่ไม่เพียงพอกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นนี้ จะมุ่งไปยังกลุ่มที่วิกฤติที่สุดก่อน เช่น ผู้ประสบอุบิตภัยซ้ำซ้อน เกิดอุบัติเหตุ และอยู่ในภาวะอันตราย เด็กๆ ผู้สูงอายุ ผู้ที่ถูกน้ำท่วมและน้ำซัดออกไปจนหาบ้านตนเองไม่เจอ ไม่มีที่นอน ไม่มีเสื้อผ้า และไม่รู้ว่าญาติพี่น้องตนเองหายไปไหนหมด
- เขาจะเข้ากู้ระบบไฟ น้ำ และสาธารณูปโภคก่อน เพื่อให้ผู้ที่ถูกน้ำท่วมพอช่วยเหลือตนเองและดูแลตนเองไปได้ก่อน ความช่วยเหลืออย่างอื่นกำลังระดมการเข้าถึง การยังไม่มีคนไปติดต่อเป็นสถานการณ์ปรกติของขณะนี้นะครับ ไม่ต้องตกใจมากไปกว่านี้
- รัฐบาลระดมความช่วยเหลือจากทุกหน่วยงานให้มุ่งเข้าถึงและกอบกู้น้ำท่วมหาดใหญ่ อีกไม่นานเครือข่ายความช่วยเหลือคงจะสามารถเข้าถึงได้ทุกพื้นที่ครับ
มาตรการเฉพาะหน้าสำหรับการสื่อสารและประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤติ ที่ควรทำอย่างเร่งด่วน
- หน่วยงานราชการเท่าที่มีกำลังคนและเครื่องมือ ควรส่งหน่วยปฏิบัติการสื่อเล็กๆเข้าถึงและสื่อสารให้ทราบว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นรอบๆและผู้คนที่กำลังติดอยู่ในสถานการณ์น้ำท่วมทั้งหมดควรทำอย่างไรบ้าง
- หากพูดและสื่อสารบอกกล่าวไม่ได้ ก็ควรติดตั้งเครื่องกระจายเสียงและพ่วงเข้ากับสื่อ ให้ได้ยินและทราบสถานการณ์ความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา
- อสม.และเครือข่ายอาสมัคร รวมทั้งคนในพื้นที่ ก็ควรช่วยสื่อสาร หากมีวิทยุก็นำไปติดตั้งให้ในแหล่งที่มีกลุ่มคน หรือซื้อหนังสือพิมพ์กระจายไปให้แก่กลุ่มเพื่อให้สื่อสารและบอกต่อภายในกลุ่มคนได้ต่อไป
ความรว่มมือและช่วยเหลือของเครือข่ายล๊อกเกอร์ GotoKnow ทุกท่าน
- ทุกท่านสามารถสื่อสารบอกกล่าว รวมทั้งเป็นสื่อเฉพาะกิจครั้งนี้ ถ่ายภาพรายงานสถานการณ์ให้ผู้ติดน้ำท่วมในพื้นที่ได้ทราบ เพื่อคลายความกังวล และมีข้อมูลสำหรับการเผชิญสถานการณ์ต่างๆได้อย่างเหมาะสมดีขึ้น
- ควรช่วยกันสื่อสารให้แก่คนในพื้นที่ครับ พวกเขากำลังขาดข่าวสารอย่างที่สังคมภายนอกได้ทราบ อย่างน้อยก็ได้กำลังใจและอุ่นใจ ทำให้ดูแลตนเองและช่วยดูแลกันและกันได้ดีขึ้น
ความเห็น (18)
อาจารย์ครับ
เหตุการณ์น่ากลัวและเลวร้ายมาก ๆ ครับ มีคนเจ็บป่วยติดค้างอยู่ในอาคารหลายราย บางคนต้องขึ้นไปอาศัยอยู่บนหลังคาเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้ว
เมื่อคืนนี้น้ำค่อนข้างเชี่ยว เพื่อนเล่าว่าทหารพยายามนำเรือเข้าไปช่วยแต่ปรากฏว่าเรือล่มทหารได้รับบาดเจ็บ จากนั้นก็ไม่มีการเข้าไปช่วยเหลือ
เพื่อนกลุ่มนึงในกรุงเทพฯ ประสานงานหาอาสาสมัครที่มีเจ็ทสกีเพื่อลงไปช่วยเหลือ มีผู้อาสาลงไปราว ๒๐ ลำ ปรากฏว่ารัฐบาลยังไม่สามารถลำเลียงลงไปได้ มีนกแอร์ที่อาสาลำเลียงให้ได้ แต่ก็ได้เพียงเที่ยวละ ๒ ลำเท่านั้น
ปัญหาเร่งด่วนมาก ๆ ขณะนี้คือ อาหารและน้ำดื่ม เพราะน้ำอยู่ในภาวะคงตัวและเริ่มลดลงแล้ว
เพื่อนทางโน้นบอกว่าอาหารควรเป็นอาหารที่รับประทานทั่วไปรวมทั้งชาวมุสลิม จำพวกไข่ต้ม ไข่ทอด ไก่ทอด ปลาทอด บรรดาของทอดทั้งหลาย ไม่ควรเป็นอาหารจำพวกหมู
พ่อแม่ซึ่งทำงานเป็นนักการภารโรง โรงเรียนพาณิชยการหาดใหญ่ พักกันอยู่ที่บ้านคลองหวะ เมื่อวานสามารถติดต่อทางโทรศัพท์กันได้ทราบคราว เรื่องราวต่าง ๆ ได้ตลอดแต่ว่าวันนี้ไม่รู้ข่าวคราวเลยเพราะไม่สามารถติดต่อได้ รู้สึกว่าเป็นห่วงมาก อยากให้ทางราชการหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้าไปช่วยเหลือครอบครัวของกระผมด้วย และติดต่อกลับมาทางมือถือ 0814729745 หรือ ทางเมล์ kr_am@ windowslive.com ด้วยนะครับ ขอขอบพระคุณล่วงหน้าเป็นอย่างสูง
นายชวนากร นิดตา
เด็กอุตรดิตถ์
สวัสดีค่ะ
ขอส่งกำลังใจไปให้อาจารย์ณัฐพัชร์ และทีมงานค่ะ ตอนนี้อุ่นใจแล้วนะคะ มีผู้ใจดีและหน่วยงานเข้าไปช่วยแล้ว และวันนี้เขาจะร่วมมือกัน ร่วมใจกันฟื้นฟูหาดใหญ่ค่ะ
- ผมช่วยสนับสนุนข้อเสนอแนะของหนานเกียรติอีกครั้งนะครับ ทางกลุ่มที่ติดอยู่ในโรงแรมบอกว่า มีชาวมาเลและเพื่อนๆชาวมุสลิมอยู่พอๆกับกลุ่มคนไทย และข้าวกับน้ำก็ไม่พอกินครับ
- หากเป็นอาหารกลางๆอย่างที่หนานเกียรติบอกก็จะช่วยได้มากครับ
หากบังเอิญญาติของคุณชวนากรได้พบเห็นสื่อนี้แต่ยังไม่สามารถติดต่อกันทางโทรศัพท์ได้อีก ก็ลองเข้าถึงผ่านอินเตอร์เน็ตของคนที่ออนไลน์ทางโน๊ตบุ๊คผ่านทางนี้กันได้นะครับ
- ทางทีมหายไปตั้งแต่เริ่มบอกคุณครูคิมโน่นแหละครับ
- เพิ่งพอจะคุยกันรู้เรื่องบ้างทางโทรศัพท์เมื่อวาน
- แต่ก็พอจะไม่เป็นห่วงมากเพราะขาดการติดต่อไปพร้อมกันหมดหลายคน ก็เลยคิดว่าจะไม่เป็นอะไรมาก
พี่มาร่วมส่งข่าวความช่วยเหลือจากทีมสนับสนุนของ กทม.ค่ะ..
* ขณะนี้ ทีมผู้ว่ากทม.พร้อมหน่วยงานและองค์กรต่างๆกำลังจัดส่งความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วนในเบื้องต้น :
..เรือท้องแบน รถยนต์ขนส่งน้ำมัน จำนวนหนึ่ง
.. คณะแพทย์จากสามโรงพยาบาลจำนวน 40 คน
.. ถุงยังชีพ 7,500 และเวชภัณท์ 30,000 ชุด
*หากมีความคืบหน้าจะส่งข่าวมาอีก..ขอเป็นกำลังใจค่ะ... ได้ทราบข่าวเมื่อเที่ยงนี้ว่า ระดับน้ำเริ่มลดลงบ้างแล้ว...
พระมหาแล อาสโย(ขำสุข)
- เมื่อวาน(๒ พย.๒๕๕๓)คุณชวนากร นิดตา นั่งดูข่าวอยู่ที่กุฏีทั้งวัน ดูข่าวไปด้วย โทรศัพท์คุยกับแม่ที่กำลังหนีน้ำท่วมบ้านที่หาดใหญ่ไปด้วย
- ที่ยกของหนีน้ำไม่ทันเพราะฟังการพยากรณ์ของทางการที่แจ้งว่าน้ำจะมาประมาณสามทุ่ม เลยนอนใจไม่ได้ยกข้าวของขึ้นชั้นสอง
- พอประมาณหนึ่งทุ่มน้ำหลากเข้ามาอย่างเร็ว เก็บของไม่ทันจริงๆ ที่ต้องปล่อยข้าวของจมไปกับน้ำ เพราะพ่อคุณชวนากรต้องรีบอุ้มคุณยายอายุ๗๙ปีที่ไปจากอุตรดิตถ์ขึ้นชั้นสอง และแม่ก็ต้องดูแลเด็กน้อยอายุ๒ขวบกว่าๆอีกคน เลยต้องปล่อยสิ่งของจมน้ำไป
- แม่คุณชวนากรเล่าให้ทางโทรศัพท์ว่า คุณยายเห็นน้ำเยอะๆขนาดนั้น ถึงกับร้องไห้ ไม่อยากอยู่ ร้องไห้อยากจะกลับอุตรดิตถ์ให้ได้ ส่วนหลานสาวตัวน้อยสองขวบกว่าๆก็ตื่นเต้นดีใจมาก ร้องเหมือนกันแต่ไม่ได้ร้องไห้หรอก เธอร้องดีใจที่เห็นน้ำมาที่บ้านเยอะๆ ทำให้ผู้ใหญ่ทุกคนที่เครียดๆอยู่นั้น พลอยหัวเราะตามเด็กน้อยไปด้วย
สวัสดีครับพี่นงนาทครับ
ทั้งคนในพื้นที่ คณะแพทย์ และคนทำงานสุขภาพคงอุ่นใจและดีใจมากเลยนะครับ เพราะนอกจากต้องช่วยประชาชนแล้ว ทางโรงพยาบาลและคนทำงานที่อยู่ในพื้นที่ก็โดยวาตภัยครั้งนี้ไปด้วยอย่างเต็มที่เลยทีเดียว
กราบนมัสการพระอาจารย์มหาแลครับ
พ่อแม่ คุณยายและญาติพี่น้องของคุณชวนากรคงปลอดภัยเป็นอย่างดีแล้วนะครับ
*เรือหลวงจักรีนฤเบศร์พร้อมเครื่องบินเฮลิคอปเตอร์เดินทางไปถึงสงขลาแล้วเพื่อลงสู่พื้นที่บริเวณเกาะหนูเมื่อ 14.00น.ที่ผ่านมา โดยกำลังขนเวชภัณท์และอาหารลำเลียงเข้าสู่ฝั่ง ท่ามกลางคลื่นลมแรงค่ะ..
*เครื่องสูบน้ำและเครื่องผลักดันน้ำลงสู่ทะเลสาบสงขลาถูกส่งลงไปด้วยแล้วค่ะ..
ขอปรบมือและส่งกำลังใจช่วยด้วยครับ
เมื่อผู้ประสบภัยได้รับการช่วยเหลือ กลับสู่อ้อมอกพ่อแม่พี่น้องอันอบอุ่น
ขอขอบพระคุณทุกๆ ท่านที่ห่วงใย และทุกความช่วยเหลือคะ
๑) กองทัพเรือ
๒) เทศบาลนครหาดใหญ่
๓) ชาวหาดใหญ่ และน้ำใจของทุกท่านที่ไม่สามารถทราบได้คะ ..
๔) สปสช.เขต ๑๒ สงขลา ท่านผอ. นพ.ธีรวัฒน์ กรศิลป
และท่านรองผอ.ที่เดินทางลุยน้ำไปรับเราถึงที่ ดร.ทพ.วิรัตน์ เอื้องพูลสวัสดิ์
๕) ชาวโกทูโนที่ส่งแรงใจให้ความห่วงใยผ่านอาจารย์ ดร.วิรัตน์ ไปคะ ..
๖) และ ๘๐ ชีวิตที่โรงแรมวีแอล หาดใหญ่ ทุกท่านคะ
ขอให้ทุกอย่างสู่ความปกติสุขและได้รับการฟื้นฟูโดยเร็วคะ ..
- นี่ถือว่าเป็นรายงานภาพจากคนติดในสถานการณ์น้ำท่วมได้อย่างเห็นภาพได้ดีมากเลยนะครับ
- วันนี้มีรายงานข่าวว่ามีการยิงกันเสียชีวิตเพราะเรื่องการจัดการกับอาหารที่นำไปแจกจ่ายช่วยเหลือกันแล้วครับ
- ขอเอาใจช่วยกับทุกท่านที่ไปช่วยเหลือชาวบ้านครับ
- และขอเป็นกำลังใจแก่ทุกท่านที่ยังตกค้างอยู่ในพื้นที่ครับ ขอให้ทุกท่านปลอดภัย สุขภาพดี และกลับสู่บ้านโดยสวัสดิภาพทุกท่าน
สวัสดีคะ อาจารย์วิรัตน์
- ทราบว่าน้ำลดลงจนปกติแล้วคะ คงเหลือขยะที่ลอยมากับน้ำให้เก็บกวาดกันเยอะเลยคะ สภาพบ้านเรือนหลังน้ำลด สภาพจิตใจของผู้คนคงต้องได้รับการฟื้นฟูกันอีกครั้งคะ เพราะที่หาดใหญ่ทราบการพูดคุยของชาวหาดใหญ่ในขณะอยู่บนรถของเทศบาลนั้นเค้าบอกว่า เค้าโดนแบบนี้ทุกครั้ง ร้านค้า ๓ ห้องต้องปล่อยแล้วหนีไปพักที่อื่นทุกครั้ง ไม่รู้จะทำอย่างไรคะ สถานการณ์โดยประมาณที่เจอ ปี ๒๕๓๔, ๒๕๔๓ และปีนี้คะ ๒๕๕๓ .. เห็นภาพเก่าที่ติดอยู่ที่ร้านข้าวต้ม ร้านเก่าแก่ของเมืองหาดใหญ่ (เซาะฮึ้ง) เป็นภาพน้ำท่วมหาดใหญ่ปี ๒๕๒๕ ด้วยหล่ะคะ ..
- ภาพทั้งหมดจากกล้อง ๓ ตัวและอีก ๑ มือถือคะ ประเดี๋ยวจะนำภาพออกมาเป็นชุดๆ นะคะ ..
- ขอนำภาพจากบันทึกโน้นมารวมไว้ในบันทึกหน้านี้ด้วยนะคะ จะได้เป็นเหตุการณ์เดียวกันคะ
สวัสดีคะ อาจารย์วิรัตน์
- นำภาพซูมให้เห็นชัดๆ คะ
- เมื่อน้ำท่วม ๒-๓ เมตร ณ ใจกลางเมืองหาดใหญ่อย่างรวดเร็ว ต้องรีบอพยพทั้งคนและของเท่าที่จะนำพาไปได้เพื่อประทังชีวิตและดูแลคนในครอบครัว โดยเฉพาะเด็กเล็กบนหลังคา(ชั้น ๒) อย่างไม่มีน้ำ ไม่มีไฟ ไม่มีอาหาร ไม่มีนมผงให้กับเด็ก และอากาศหนาวเย็นในเวลากลางคืน ..
- การสื่อสารที่ต้องรอเมื่อมีการปั่นไฟสำรองในช่วงกลางคืนเท่านั้น ซึ่งสามารถใช้ได้คือปลั๊กทางเดินของแต่ละชั้นซึ่งมีเพียง ๓ จุด เพิ่งมาทราบเอาวันที่ ๒ แล้วคะ .. ในคืนแรก/วันแรก เงียบสนิท ไม่มีผู้คน การสื่อสารก็เป็นไปด้วยความยากลำบาก ข่าวสารก็ไม่ทราบความเคลื่อนไหวใดใดเลย ..
- เมื่อการปั่นไฟเริ่มขึ้น ทุกคนมุ่งตรงมาที่ปลั๊กไฟเพื่อชาร์ตแบตเตอร์รี่มือถือ โน๊ตบุ๊ค และต้องยกทีวีมาที่บริเวณทางเดินเพื่อดูข่าว
- เช็คข่าวออนไลน์ ผ่านการต่ออินเตอร์เนทผ่านมือถือที่สัญญานก็มีน้อยมากถึงไม่มีเลย เปิดโกทูโนเพื่อสื่อสารผ่านบันทึกของอาจารย์ ก็ทำไปได้อย่างเชื่องช้า บางครั้งมี error จนเกือบท้อ ..
- โพสรูปลงเฟสบุ๊คเพื่อสื่อสารไปถึงคนในครอบครัว และเพื่อนๆ เพราะบางครั้งพยายามกดโทรศัพท์หลายสิบครั้งถึงจะติดสักครั้ง sms ก็ส่งได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ในวันแรกเกือบจะเครียดเพราะยังไม่ทราบว่าสามารถชาร์ตแบตได้ถ้ามีการปั่นไฟ เพราะถ้ายิ่งใช้โทรศัพท์ที่ไม่สามารถเชื่อมต่อสัญญานได้ ยิ่งกดยิ่งเปลืองแบตเตอร์รี่ กลัวแบตหมดก็กลัว แต่ก็อยากจะติดต่อสื่อสารถึงบุคคลข้างนอกบ้าง ..
- ทำรูปสถานการณ์สดและส่งเมล์ถึงช่างภาพมติชน ซึ่งตอนนั้นส่งไม่สำเร็จเพราะต้องส่งด้วยไฟล์ภาพที่ใหญ่เพื่อสามารถนำไปใช้ต่อได้ แต่น้องเปิ้ลน้องในทีมกลับมาส่งอีกครั้งเมื่อถึงกรุงเทพฯ แล้วคะ ..
นำมารวมไว้ด้วยกันในนี้ด้วยก็ดีครับ
เป็นภาพบันทึกเหตุการณ์จากคนในเหตุกาารณ์ที่ต่างจากทั่วไปครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์วิรัตน์
- ช่องทางการรับข่าวสาร และความบันเทิงอีกช่องทางนึงที่เมื่อเห็นแล้วทำให้นึกถึงอาจารย์ขึ้นมาทันที .. ทางโรงแรมจะเปิดเป็นระยะๆ เพื่อทั้งรับข้อมูลข่าวสาร และเซฟถ่านด้วยค่ะ ..
- ในเช้าวันแรกทางโรงแรมได้เปิดข่าวสารจากวิทยุทรานซิสเตอร์เครื่องนี้ให้เราได้รับรู้ว่าระดับน้ำตอนนี้น่าเป็นห่วงขนาดไหนถึงแม้ฝนจะหยุดแล้วก็ตาม ..
- หลังจากนั้นทางสถานีก็เปิดเพลงให้เราได้ฟัง เพลงแรกที่ได้ฟังในวันนั้น ไม่แน่ใจว่าชื่อเพลงอะไรค่ะ แต่ขึ้นต้นประมาณว่า น้ำท่วมดีกว่าฝนแล้ง ระหว่างนั่งทานข้าวไข่เจียวค่ะ เหมือนจะปลอบประโลมผู้ฟังที่อยู่ในเหตุการณ์เสียอย่างนั้น แต่ก็ทำให้พวกเราในทีมนั่งถกกันว่า น้ำท่วมดีกว่าฝนแล้ง จริงๆ หรือ?
สวัสดีครับอาจารย์ณัฐพัชร์ครับ
- เป็นเพลง 'น้ำท่วม' ขับร้องโดยศรคีรี ศรประจวบครับ แต่งโดยครูไพบูลย์ บุตรขัน หรือครูพยง มุกดานี่แหละครับ แต่น่าจะเป็นครูไพบูลย์ บุตรขัน ความจริงแล้วเป็นเพลงที่เขาแต่งไว้ให้รุ่งเพชร แหลมสิงห์ แต่ศรคีรี ศรีประจวบอ้อนวอนจนครูไพบูลย์ใจอ่อนเลยเอามาให้เขาร้อง แต่ก็กลายเป็นประสบความสำเร็จ ส่งให้ศรคีรีดังมาก
- เห็นวิทยุที่ทางโรงแรมนำมาให้แขกที่ติดอยู่ในโรงแรมได้ฟังข่าวสารแล้วก็ให้ความคิดได้หลายอย่างนะครับ คงเป็นวิทยุของเจ้าหน้าที่ หรือไม่ก็เพิ่งไปซื้อหามาเพื่อให้เหมาะกับสภาพที่กำลังเกิดขึ้น
- วิทยุเป็นสิ่งบันเทิงและสมบัติที่คนไม่ค่อยจะมีเงิน พอจะเข้าถึงได้มากกว่าสื่อและความบันเทิงรื่นรมย์ใจในชีวิตรูปแบบอื่นๆอย่างที่สังคมมี ผมซื้อเครื่องอย่างนี้ มันราคาเพียง ๓-๔ ร้อยบาทเท่านั้นเองครับ
- ในสถานการณ์อย่างนี้แหละครับ เราถึงจะได้รู้ว่า สิ่งของ เครื่องอุปโภคบริโภคที่ส่วนใหญ่เป็นของคนไม่ค่อยมีเงินนั้น เมื่อถึงคราจำเป็นก็มักจะเป็นสิ่งของที่สามารถนำมาเผื่อแผ่แบ่งปันใช้อสอยเพื่อแก้ปัญหาให้กับคนหมู่มากได้ดีมากกว่าสิ่งของที่คนมีเงินมากกว่าสะสมนะครับ
- สิ่งของที่คนมั่งมีสะสมไว้เพื่อความสะดวกสบายของตนเองในภาวะปรกตินั้น มักมีความเป็นปัจเจกมากจริงๆ เมื่อเกิดภัยภิบัติอย่างนี้ก็กลับจะไม่เป็นประโยชน์ อีกทั้งมักทำให้ขาดทักษะการแก้ปัญหาชีวิต เมื่อเกิดปัญหาต่างๆก็แทบจะช่วยเหลือตนเองไม่ได้ ให้วิธีคิดดีครับ