อนุสาวรีย์วิกเตอร์เอ็มมานูเอลที่2-1

อนุสาวรีย์วิกเตอร์ เอ็มมานูเอล ที่2-1

โสภณ  เปียสนิท

.......................................

                                คณะของเราแยกย้ายกันเดินชมรอบ ๆ บริเวณจัตุรัสศิลปินจนเพลิน เพราะมีหลายกิจกรรมให้ทำ มีร้านขายน้ำดื่ม ขายของที่ระลึก ร้านรับจ้างวาดภาพ ร้านขายภาพ แม่ค้าพ่อค้าเร่ การค้าแบบแบกะดินแบบบ้านเราก็มีให้เห็นไม่น้อย เมื่อถึงเวลานัดหมายเราต่างเดินตามกันไปสู่เป้าหมายใหม่ อนุสาวรีย์ของกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่พระองค์หนึ่ง พระเจ้าวิกเตอร์ เอ็มมานูเอล ที่ 2 มัคคุเทศก์เดินนำหน้า ลูกขบวนเดินเรียงแถว บางกลุ่มอยู่ใกล้ บางกลุ่มอยู่ไกล คุยกันบ้าง ชมสภาพบ้านเมืองบ้าง ตามถนัด

 

                                ส่วนผมเองยังทำหน้าที่ของตัวตามที่ตั้งใจไว้นั่นคือ การเขียนบันทึกเรื่องราวให้ได้มากที่สุด จดไปเรื่อย รู้สึกว่าเป็นความสุขที่ได้จดสิ่งที่เห็น ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการเห็น คำพูดจาท่าทีของเพื่อนร่วมทาง คำพูดของผู้นำทาง หวังไว้ลึก ๆ ว่าสิ่งที่จดบันทึกนี้อาจกลายเป็นหนังสือเล่มเล็ก ๆ สำหรับคณะของเราไว้อ่านกันยามหวนคำนึงถึงการเดินทางครั้งนี้

 

                               อากาศเริ่มร้อนขึ้นจนเพื่อนร่วมทางหลายถอดเสื้อคลุมมาใช้คลุมศรีษะ ผมถอดเสื้อคลุมออกเหมือนคนอื่น แต่ใช้แขนเสื้อคลุมมัดเอวไว้ เดินตามแถวสอดสายตามองตึกอาคารขนาดใหญ่เก่าแก่สองข้างทาง เดินจนถึงสวนสาธารณะแห่งหนึ่งใจกลางเมือง อยู่ฝั่งตรงข้ามกับอนุสาวรีย์แห่งชัยชนะของพระเจ้าเอ็มมานูเอลที่ 2

 

                             เมืองใหญ่โดยทั่วไปต้องมีสวนสาธารณะ เพราะบ้านเมืองใดที่มีแต่ตึกรามบ้านช่องใหญ่โตแต่ไม่มีสถานที่ผักผ่อนหย่อนใจให้ชาวบ้านชาวเมือง ก็เหมือนเป็นเมืองที่ขาดความเอาใจใส่ต่อความสงบสุข และสุขภาพที่ดีของปวงชน

[โสภณ เปียสนิท]

วิกเตอร์เอ็มมานูเอลที่2 มีประวัติและอาวุธยุทโธปกรณ์

[♥อุ้มบุญ♥]

เข้ามาเรียนรู้เส้นทางนักเขียน ที่ถ่ายทอดเรื่องราวให้ผู้ติดตาม ได้เห็นบรรยากาศ เสมือนร่วมเดินทางไปด้วย

[โสภณ เปียสนิท]

เส้นทางนักเขียนเป็นคำเชิงยกย่องนะครับคุณ อุ้มบุญ เขินนิด(ส์) แต่ว่าการอ่านย่อมได้อะไรไปบ้าง อย่างน้อยก็ได้อ่านแหละนะ อิอิ

[โสภณ เปียสนิท]

กลับมาทบทวนการเดินทางท่องยุโรป

เมื่อหลายปีก่อน ทุกอย่างยังอยู่ในความทรงจำ