หนูอิงค์ อิน บางกอก

ครั้งแรกกับทรงผมใหม่และเข้าไปในเมืองหลวง ทำให้แม่นึกถึงการ์ตูน หนูหิ่น อิน Bangkok เลยขอตั้งชื่อบันทึกคล้ายๆ กัน

           ในช่วงปิดเทอมเดือนตุลาคมคุณแม่ลองให้ลูกสาวตัดสินใจว่าจะตัดผมสั้นไหมเนื่องจากแม่ไม่ค่อยมีเวลาดูแล ต้องพาพ่อไปพบหมอที่กรุงเทพฯ บ่อยๆ น้องอิงค์ตัดสินใจเลือกผมสั้นเหมือนเพื่อนๆ คุณแม่เลยเป็นช่างผมจำเป็น คราวก่อนที่ตัดลูกสาวร้องไห้ใหญ่เลยเพราะพอตื่นเช้ามาผมฟูไปหมด "หนูไม่เอาทรงนี้" แต่ครานี้ไม่มีปัญหาเลย...เป็นโชคดีของช่างมือไหมไป...555

           หลังคุณหมอนัดพ่อต๋อมตรวจ และฟังผลช่วงวันที่ 5-6 ตุลาคม และ 11 ตุลาคม  2553 คุณแม่จึงคิดว่าช่วงที่รอฟังผลอยากให้ลูกสาวได้เรียนรู้ชีวิตในเมืองกรุงบ้าง จึงพาลูกลงไปและไปเที่ยวกันหลายที่สวนสัตว์ จตุจักร นั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน นั่งรถเมล์ ไปเที่ยวห้าง เกิดคำถามโน่นนี่ตลอดเวลา ทำไมคนเยอะจังเลยแม่  รถไฟฟ้าใต้ดินมันเป็นยังไงแม่ ดูเขาจะตื่นเต้นและตั้งคำถามแปลกๆตลอด โดยเฉพาะในการเที่ยวสวนสัตว์ดูลูกจะตื่นตาตืนใจกับสัตว์มากมายหลายชนิด บางครั้งก็นึกขำๆ

            ยังไงก็ตามนอกเหนือจากการได้เที่ยวลูกคงจะได้เรียนรู้วิถีชีวิตของคนเมือง หากวันหนึ่งลูกโตขึ้นเขาได้จะรู้และปรับตัวในสังคมถึงความแตกต่างของวิถีชีวิตที่หลากหลาย เก็บภาพมาฝากกันค่ะ

[โสภณ เปียสนิท]

ลูกสาวใครหนอน่ารักจังเลย

[ครู ป.1]

ให้ลูกเรียนรู้ประสบการณ์

คืองานของพ่อแม่อย่างเรา..

เป็นกำลังใจให้ครอบครัวน้องพิกุลเสมอค่ะ

[บุษรา]

• สวัสดีค่ะ
• แวะมาชมความหน้ารักของน้องอิงค์ค่ะ
• ขอบคุณค่ะ

                                         

[krugui]

ประสบการณ์ที่ให้ไว้กับลูก   นับว่าเป็นกำไรชีวิตของลูกอย่างดีเยี่ยม 

เพราะการลงทุนชีวิตแต่ละครั้งที่ผ่านไปไม่มีคำว่า...ขาดทุน   

มีแต่คำว่า..กำไร   และสิ่งที่เรียนรู้ไปเรียกว่า....ประสบการณ์ชีวิต

ยังคงมีกำลังใจให้ครอบครัวนี้เสมอนะคะ..

[พิกุล]

เอารูปขึ้นไม่ได้ทำไงดี

ขอบคุณคุณโสภณ เปียสนิท

ขอบคุณคุณครู ป.1

ขอบคุณน้องสาวบุษรา

ขอบคุณพี่สาวkrugui Chutima

ที่แวะมาทักทายให้กำลังใจครอบครัวพุทธมาตย์

ขอบคุณจริงๆ

 

 

[กานดาน้ำมันมะพร้าว]

สวัสดีค่ะ

                เป็นอย่างไรบ้างค่ะ