น้ำใจในน้ำตา
๐น้ำเอย น้ำใจ ยังไหลริน........
น้ำตา ท่วมถิ่น ถวิลหา
เคยเกลียด เคยชัง ยังเร่มา
ลบคราบ น้ำตา แห่งวันวาน
๐วันวาน พฤษภาฯ ต้นหน้าฝน
ดอกพิกุล เต็มต้น พ่นมวลหวาน
ผึ้งน้อย ผึ้งใหญ่ และผึ้งงาน
เก็บเกี่ยว น้ำตาล จากน้ำตา
๐ฤดูฝน ต้นฤดู อดสูนัก
แย้มพราย ทายทัก ด้วยการฆ่า
ไร้ความ การุณย์ คุ้นสายตา
เลิกรา สู้รบ เลิกตบตี
๐วันนี้ มีภัย ใครก็รู้
ปลายฝน แห่งฤดู ไม่เคยหนี
หอบเมฆ หอบฝน ล้นมูลชี
ล้นเขื่อน ทุกที่ ทุกลำธาร
๐ที่ราบ บ้านเรา เขาว่าสูง
โคราช คนกรุงฯ กล่าวเรียกขาน
มีโคก มีเนิน มาเนิ่นนาน
แต่ละบ้าน ตำบล คนสูงเนิน
๐ตุลาคม ปลายฤดู อดสูยิ่ง
เจ้าหญิง จากนา มาห่างเหิน
ของหมั้น ขันหมาก ยากจะเดิน
ด้วยเงิน หายวับ ไปกับตา
๐น้ำเอย น้ำใจ ยิ่งใหญ่เสมอ
คนไทย นะเธอ ใช่บาปบ้า
ตกทุกข์ ได้ยาก ลำบากมา
ไม่ทิ้ง ชะตา ให้วังเวง
๐น้ำใจ จากไทย ทั่วสารทิศ
คนละนิด คนละน้อย ทยอยเร่ง
น้ำใจ ไหลมา น้ำป่าเกรงฯ
เหือดแห้ง ไปเอง....เถอะน้ำตา.
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ
ฟังเพลงน้ำเอยน้ำใจ ของคุณอัสนีย์และวสันต์ ทางโทรทัศน์แต่เช้า ซึ้งในน้ำใจคนไทยมากค่ะ
ขอร่วมส่งแรงใจและความห่วงใยไปยังพี่น้องที่ประสบภัยทุกคนค่ะ
@@@รวมน้ำใจจากคนไทยทั่วทุกภาค
ก็มากพอที่จะช่วยกันได้บ้าง
ยังมีส่วนที่คงเหลือและคั่งค้าง
อย่าอ้างว้างส่งใจช่วยด้วยตลอดมา@@@
ไพเราะและความหมายดีมากค่ะ
ทะเลาะกันไปก้เท่านั้น
เลือดสีเดียวกัน เมื่อมีภัย มีทุกข์จริงๆ ก็ช่วยเหลือกันค่ะ
แค่ภัยธรรมชาติก็แย่แล้ว รับมือแทบไม่ไหวแล้ว จะไปยิงกัน ปาระเบิดกันทำไม
คนไทยคงจะคิดได้แล้วล่ะค่ะ
- ไม่ใช่แค่ไพเราะ
- ไม่ใช่แค่มีความหมาย
- แต่กลอนนี้..มันกระแทกใจได้พิลึกเลยละค่ะ
- ขอบคุณที่สร้างสรรค์ค่ะ