เมื่อศูนย์เด็กก่อสร้างเดอะพารค์แลนด์ เป็นสถานที่ฝึกงานให้กับเด็ก
ด้วยโครงการศูนย์เด็กก่อสร้าง กับ โครงการบ้านอุปถัมภ์เด็ก มีผู้ประสานงานคนเดียวกัน ในการทำงานจะมีการเชื่อมโยงกันอย่างไร จึงเกิดโครงการนำเด็กโตของบ้านอุปถัมภ์เด็กมาเป็นผู้ช่วยครูสอนหนังสือเด็ก
โดยมีพี่ไหม ซึ่งเรียนอยู่ในระดับ ปวช. 2 คอมพิวเตอร์ ที่วิทยาลัยอาชีวศึกษาศุนย์ศิลปชีพ และในช่วงปิดเทอมเด็กต้องการหางานทำ ทางครูจิ๋วเองอยากให้ทำงานในมูลนิธิฯ แต่เด็กอยากมาเรียนรู้ภายนอก ซึ่งส่งมาเป็นผู้ช่วยครูไพโรจน์ ที่ศูนย์เด็กก่อสร้าง วันนี้ได้เห็นภาพเด็กทั้งหลายติดพี่ไหม ให้พี่ไหม สอนหนังสือให้ ให้พี่ไหมเขียนรอยปะให้ ให้พี่ไหมวาดวงกลมแล้วเด็กระบายสีให้ เป็นภาพที่น่ารักมาก และไม่ต้องอธิบายว่าทำไมพี่ไหมจึงขอทำงานที่ศูนย์ด็กต่อ คำถามคือ พี่ไหม มีค่ามากสำหรับเด็กกลุ่มนี้ เด็กทุกคนรักพี่ไหมมาก เห็นจากการคลุกคลี
คนที่ สอง คือ พี่ตา เรียนชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่ 3 แต่อายุพอสมควร และตัวโตด้วย เด็กทุกคนเรียกพี่ตากันอย่างสนิทสนม พี่ตาทำกับข้าวให้เด็กกิน อร่อยเป็นที่สุด เสียงเด็กแต่ละคนร้องบอกครูจิ๋วว่าอร่อยค่ะ พี่ตาสอนหนังสือในการอ่านให้น้อง พร้อมกับเล่านิทานต่างๆให้น้องฟัง อย่างสนุกสนานมาก
สิ่งเหล่านี้ คือ เป็นการฝึกงานซึ่งกันและกัน และต้องเชื่อมงานทั้งสองให้เป็นเนื้อหาเดียวกัน เป็นสถานที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้ให้เด็กได้มีโอกาสแสดงความสามารถและศัยกภาพ ถึงแม้ว่าบางอย่างอาจจะไม่ดีทั้งหมด แต่นี้แหล่ะคือการฝึกภาคสนามของจริงที่ต้องปฏิบัติ และเตรียมตัวเด็กด้วยในเรื่องการทำงานอย่างมีจิตใจกับเด็กทุกคน
ฝาแฝดเด็กพม่า ติดพี่ไหมมาก
ให้สอนให้เขียนรอยปะตลอดเวลา