KM Primary Health Care การเดินทาง


        การเดินทางของฉันเริ่มเวลา  ๑๗.๓๐ น.  ของวันที่  ๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๓เมื่อน้องหญิงมารับฉันที่บ้านก่อนใครอื่นแล้วนัดพบกันที่โรงพยาบาลอีกครั้ง  ข่าวเรื่องน้ำท่วมแต่ละพื้นที่ของจังหวัดสระบุรี  ทำให้คณะของพวกเรา  ซึ่งประกอบด้วย  พี่แหล่น น้องหญิง จ๊ะ แป๊ะ และฉัน รีบเดินทางก่อนกำหนด ส่วนหน้องจิ๊บบ้านอยู่ชุมพรได้เดินทางมาก่อนแล้วตั้งแต่วันเสาร์  น้องจวบและน้องวิต ขับรถยนต์ส่วนตัวล่วงหน้ามาก่อนในวันเดียวกัน  ขณะนั่งรถมาถึงพระพุทธฉาย สองข้างทางน้ำท่วมเพราะมีบางพื้นที่ต่ำน้ำจึงเอ่อล้น  นั่งคุยกันในรถแบบเพลินๆ  ถึงจุดหมายที่เรานัดพบกัน “ราชาแมนชั่น” เวลา ๒๑.๐๐ น. น้องเอ็ม พี่สายใจ  ออกมาต้อนรับและรอเพื่อนๆทั้งคณะเพื่อออกเดินทางพร้อมกันเวลา ๒๒.๐๐ น. ฉันจองนั่งหน้าเคียงข้างคนขับรถ เพราะกลัวเมารถ เมื่อออกเดินทาง ฉันจึงเริ่ม Stat ยาแก้เมารถและยาลดน้ำมูก  เพราะอาการภูมิแพ้กำลังรุมเร้า  พร้อมกับอาการเมารถที่ไม่ทราบจะเกิดขึ้นตอนไหน  ฉันเลยต้องกินยาทั้งสองอย่างรวมกันทีเดียว  และอีกอย่างรู้ว่าเดินทางไกล  เลยอยากให้หลับไปเลย  เมื่อยาสองอย่างมารวมกันและเสริมฤทธิ์กัน  นั่งรถได้สักพักฉันก็เริ่มง่วงนอน  เสียงคณะของพวกเราบอกว่าแวะรับประทานข้าวต้มรอบดึก ฉันไม่รู้ว่าเป็นที่ไหน  ฉันเหลือบมองนาฬิกาที่หน้าปัดรถยนต์  มันเป็นเวลา ประมาณ ๐๑.๒๕ น.  ฉันขอหลับต่อ  และหลับๆตื่นๆเป็นพักๆ  เมื่อรถจอดให้เข้าห้องน้ำประมาณ ๐๓.๑๕ น.  สักพักได้ยินเสียงน้องหญิงเรียก “พี่ๆ  ถึงแล้ว” 

๐๕.๑๕ น. เดินทางถึงชุมพรคาบาน่ารีสอร์ท

 

 

ยามเช้าที่ชุมพรคาบาน่ารีสอร์ท

 

เราเริ่มอาหารเช้าที่นี่  ระเบียงทะเล

 

        ฉันมีความรู้สึกว่าเร็วจังเพิ่งหลับไปเอง  หิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าและสัมภาระลงรถด้วยอาการที่อยากจะหลับต่อ  เมื่อติดต่อที่พักได้เรียบร้อย  ฉันนอนห้องเดียวกับน้อง จ๊ะ พวกเราต่างคนต่างขึ้นเตียงนอน หลังจากนอนอย่างทรมานมาในรถตู้หลายชั่วโมง   รู้สึกตัวตื่นอีกครั้งก็เกือบสองโมงเช้าแล้ว  เตรียมเข้าห้องประชุม  เดินลงมาฝนลงเม็ดปรอยๆ  ร้านอาหารอยู่ริมทะเล  โอ้ว! สุดยอด  ฉันหายง่วงทันที  บรรยากาศดีมากสวยได้ใจแถมอยู่ริมทะเลอีกต่างหาก  และมื้อแรกของเราก็เริ่มขึ้น

นี่คืออาหารมื้อเช้าของพวกเรา

 

        ระหว่างนั่งรับประทานอาหาร พี่อี๊ด หัวหน้าห้องผ่าตัด  รพ.ท่าแซะ  เจ้าของพื้นที่  เข้ามาทักทาย  บอกว่ามีลองกองมาให้รับประทานกัน ๒ ลังใหญ่หวานชื่นใจจริงๆค่ะ
       เดี๋ยวไปเข้าห้องประชุมด้วยกันนะคะ
หมายเลขบันทึก: 403580เขียนเมื่อ 19 ตุลาคม 2010 18:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม 2012 19:07 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

สวัสดีค่ะน้องnamsha

อากาศดี อาหารน่าทาน เดี๋ยวคงมีวิชาการน่ารู้ จะคอยติดตามค่ะ

สวัสดีค่ะ  พี่แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

บรรยากาศดีมากเลยค่ะ  อากาศบริสุทธิ์  ออกซิเจนเยอะมาก  ที่นี่ต้นไม้เยอะมากจริงๆค่ะ

และที่นี่ก็เป็นปฐมบทของ  เศรษฐกิจพอเพียง  ที่เจ้าของรีสอร์ทดำเนินรอยตามพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

สวัสดีค่ะ พี่ถาวร

อิ่มและอร่อยกับอาหารที่นี่ทุกมื้อเลยค่ะ 

มาภาคใต้ที่ขาดไม่ได้เห็นจะเป็น สะตอ  และอาหารทะเล  มีให้รับประทานทุกมื้อเลยค่ะ

สำหรับงานวิชาการก็ไม้แพ้กับบรรยากาศและอาหารค่ะ

สวัสดีค่ะ  ครูหยุย  นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์

ทราบจากที่นี่ว่า  หลังพายุเก เข้าเมื่อปี ๒๕๓๒  ตามด้วยพายุชีต้า พายุรินดา เข้าที่ชุมพร  ที่นี่ราบเป็นหน้ากอง ไม่เหลืออะไรเลย ต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด และฟื้นฟูพัฒนามาเรื่อยๆ  ชายหาดหน้ารีสอร์ทสวยงามมาก  อากาศดีมากเลยค่ะ 

ที่นี่มีออกซิเจนมากค่ะ  เพราะมีต้นไม้เยอะมาก  และหลากหลายพันธ์  รวมถึงแปลงนาปลูกข้าวค่ะ 

ที่นี่เป็นแหล่งเรียนรู้เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง  คนอยู่ป่ายัง และต้นเรื่องอีกมากมายเลยค่ะ

 

คิดถึงจัง ชุมพร คาบาน่ารีสอร์ท

น่านซิ jaja คิดถึงบรรยากาศสวยๆ  นั่งรับประทานอาหารมองเห็นทะเล

ครั้งนี้เหลืออย่างเดียวที่ยังไม่ได้ทำคือ  นอนเกลือกกลิ้งที่ชายทะเล  กลัวประชาชีกล่าวหาว่าปลาพะยูนเกยตื้น ๕๕๕

คิดถึงจัง ชุมพร คาบาน่ารีสอร์ท

ดีใจจังค่ะ ที่ทุกคนมีความทรงจำที่ดี ขอให้เขียนอีกเยอะๆ นะคะ

คุณหมออนุวัตร จะได้ชื่นใจด้วย

บรรยากาศดีจังเลยค่ะ.อาหารก็น่ารับประทานจังเลย...ไม่ได้ไปหลายปีแล้วค่ะ..พักนี้คนข้างๆไม่ค่อยได้กลับบ้านเลยไม่ได้ไปทางใต้ค่ะ..เอาสะตอมาฝากด้วยนะคะ...อิอิ....ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจที่บันทึกพี่เสมอๆนะคะ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท