เปลี่ยนซิป….เดี๋ยวจะมาเอา


การสื่อสารนั้น ความเข้าใจระหว่างผู้ส่งสาร กับผู้รับสาร นั้นบางทีอาจจะไม่ตรงกันได้โดยไม่ตั้งใจ แม้แต่ในมหาวิทยาลัย คนจบปริญญาเอก ก็ยังสื่อสารกันได้ไม่ชัดเจนในบางครั้ง ผมเจอด้วยตัวเองมาแล้ว เช่นเดียวกับคนเอาผ้ามาซ่อมที่ลุงเล่าให้ฟัง
  • เย็นวันนี้เอากางเกงเก่าที่ซิปเสีย ไปให้ช่างซ่อมเสื้อผ้าเก่าแถวใกล้ ๆ ตลาดในเมืองมหาสารคาม เพิ่อเปลี่ยนซิปให้ใหม่  ไปถึงประมาณ 6 โมงครึ่ง  คนซ่อมเสื้อผ้าเก่าแถวนั้นหลายจุดเก็บของกลับบ้านไปแล้ว  เหลือลุงที่ผมเอากางเกงไปให้เปลี่ยนซิป กับอีกคนที่อยู่ข้าง ๆ กันเท่านั้น  หลังจากผมเอากางเกงให้ลุง แล้วแจ้งความต้องการให้ลุงทราบ ว่าต้องการเปลี่ยนซิปกางเกงและสอบถามราคา ลุงรับกางเกงเก่าของผมไปพิจารณาแล้วแจ้งราคา ผมตอบตกลง ลุงก็ลงมือทำทันที ผมนั่งรออยู่หน้าจักรเย็บผ้า ที่เป็นเครื่องมือหลักในการทำมาหากินของลุง ดูการทำงานของลุง 
  • เพื่อค่าเวลาเลยสอบถามลุงว่าปกติปิดรับซ่อมเวลาประมาณเท่าไหร่ ?  ลุงตอบว่าก็ประมาณนี้แหละ  เพราะพอเริ่มมืดก็ทำงานไม่ได้  ลุงเลยเล่าต่อไปว่า  เมื่อตอนบ่ายวันนี้ มีผู้หญิงคนหนึ่ง เอาเสื้อผ้ามาให้ซ่อม แล้วบอกว่า เดี๋ยวจะมาเอานะ เพราะจะต้องไปโคราช  ลุงบอกว่าลุงรีบทำให้  จนป่านนี้ผู้หญิงคนนั้นก็ยังไม่มารับผ้าที่นำมาซ่อมคืนเลย  ลุงเล่าต่อไปอีกว่า  เดี๋ยวของแต่ละคนที่นำผ้ามาซ่อมนั้นแตกต่างกันมาก   บางคนบอกว่าเดี่ยวกลับมาเอา ทำยังไม่เสร็จก็กลับมาจะรอรับ  ในขณะที่เดี๋ยวของบางคนหายไปครึ่งหรือค่อนวัน  บางคนข้ามวันก็มี ลุงบอก
  • ผมก็ตอบลุงไปว่า ครับผมก็เคยเจอคล้ายลุง เหมือนกัน  เดี๋ยวของแต่ละคนแตกต่างกันมาก  และคิดในใจต่อไปว่า เรื่องการสื่อสารนั้น ความเข้าใจระหว่างผู้ส่งสาร กับผู้รับสาร นั้นบางทีอาจจะไม่ตรงกันได้โดยไม่ตั้งใจ  แม้แต่ในมหาวิทยาลัย คนจบปริญญาเอก ก็ยังสื่อสารกันได้ไม่ชัดเจนในบางครั้ง ผมเจอด้วยตัวเองมาแล้ว  เช่นเดียวกับคนเอาผ้ามาซ่อมที่ลุงเล่าให้ฟัง เรื่องนี้จึงไม่เกี่ยวกับปริญญานะครับ  การสื่อสารเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ตามที่เป็นหัวข้อใน UKM7 ที่ผ่านมาจึงควรต้องเน้นเรื่องนี้ด้วย
  • เพื่อความเข้าใจให้ตรงกัน ผู้ส่งสารจะต้อง ทำให้สารที่ส่งไปมีความชัดเจน ให้มากที่สุด เพื่อให้ผู้รับสาร รับสารได้ตรงกับที่ต้องการได้อย่างถูกต้อง
หมายเลขบันทึก: 40328เขียนเมื่อ 22 กรกฎาคม 2006 22:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 12:10 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

สื่ออย่างไรให้สื่อสารประสานได้

ประสานใจประสานกายให้เป็นหนึ่ง

คนส่งสารคนรับสารควรคำนึง

สื่อให้ถึงให้ได้ผลคนเป็นงาน

เรียนอาจารย์ Panda ด้วยความเคารพครับ ผมแอบเห็น ค่าเวลา ครับ

  • น่าสนใจครับ บางทีส่งสารแตกต่างกัน เกิดความเข้าใจผิดบ่อยๆ ครับ
  • แค่บอกว่า Panda ทุกคนยังคาดว่าเป็นสาวน้อยๆเลย มีอ่านเป็น ปานดา อีก สนุกดีครับ
แต่คิดว่าอาจารย์อาจหมายถึง(คุณ)ค่าของเวลาก็ได้นะครับ อันนี้เยี่ยมเลยครับ
  • ถูกต้องแล้วครับท่าน ผอ.บวร  ค่าเวลา ของผมที่ต้องนั่งรอ เลยต้องขอ ความรู้เอาเขียนบันทึกนี้นะครับ ไม่รู้ว่าคุ้มค่าหรือเปล่า ? แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลยใช่ไหม ?
  • ขอบคุณครับ ผอ.บวร  ยังกับอ่านใจผมออกเลย ผมพิมพ์คำตอบก่อนเห็นความเห็นที่ 2 ของ ผอ. อีกนะครับ แต่พอส่งขึ้นถูก ผอ. แซงหน้า 3 วินาที
บันทึกนี้ยิ่งกว่าคุ้มครับอาจารย์ สารที่ส่งชัดเจน ผู้รับสารแจ้งใจ ประสานงานกันได้ทันเวลา
  • เห็นชื่อบันทึกของอาจารย์ ครั้งแรกยังงงๆ เพราะดูจะผิดไปจาก"แนว"ของอาจารย์
  • แต่มาเข้าใจตรงสรุปสุดท้ายเนี่ยแหล่ะค่ะ
  • แต่คนเราบางครั้ง ก็ชอบพูดไม่ตรงกับใจนะค่ะ
    • เอามาฝากมาจากคุณลิขิต ครับ
    • ลิขิต เมื่อ ส. 22 ก.ค. 2549 @ 21:16
      ถ้าคุณเอื้อท่านใดสนใจ คุณอำนวยมือใหม่ ที่ชอบจัดเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้แบบแปลกๆ เชิงผสมผสานศิลปะและตรรกะ ทางความคิด มีความสามารถหลายอย่าง ประเภท HRD Culture Change เป็นต้น ไม่เก่ง นะคะ แต่เป็น... และพยศถึงสิ้นปี คงเป็น คุณเอื้อ ได้ในปีหน้า หลังจาก เป็นคุณอำนวยแล้ว ตอนนี้ เป็นคุณลิขิตอยู่ค่ะ เป็นคุณอำนวยฝึกหัดบ้าง เชิญติดต่อด่วนนะคะ ที่ [email protected] หรือ 09-4821717 ถ้าต่อจิ๊กซอติด จะเกิดผลงานสร้างสรรค์ในเร็ววันค่ะ ขอบคุณคุณขจิตนะคะ ยุขึ้นดีไหมคะ? นี่คือ ผลอย่างหนึ่งที่มีคุณค่า ของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในเวทีเสมือนของชุมชนเราค่ะ
    • บันทึกนี้ของอาจารย์แหวกแนวมากครับ วัยรุ่น อึ้งแกมทึ่งครับ

"เดี๋ยว" ของคนเราไม่เท่ากัน อันหนึ่งมาจากความคาดหวังค่ะ 

เดี๋ยวที่รู้สึกว่านาน
เดี๋ยวพี่โทร......กลับจากคนรัก  
เดี๋ยวข้าวก็สุกแล้ว สำหรับคนหิว
แม่ขอไปทำงานเดี๋ยวเดียว....สำหรับลูก

เดี๋ยวที่รู้สึกว่าไม่นาน
เดี๋ยวโดนตี
เดี๋ยวเถอะ... แก
เดี๋ยวก็รู้
เดี๋ยวจะมาเก็บตังส์

วันนี้ดิคออกเท่านี้ค่ะ



 

เรียนท่านอาจารย์ Panda

  • เรื่องนี้เป็นเรื่องเบาๆ แต่สนุกครับ
  • ได้เกร็ดความรู้เล็กๆ ที่มีค่าครับ
  • ผมเขียนกลอนไม่เก่งครับ แต่ก็ชอบที่มีคนเข้ามาลปรร.
  • ตอนนี้ท่านอาจารย์ Panda ติดอันดับขวัญใจชาวบล็อกแล้วครับ เขียนบันทึกทีไรมีคนเข้ามาอ่านกันตรึมเลย
  • สุดท้ายผมชอบข้อคิดเห็นของคุณเมตตาครับ..เดี๋ยวแกก็โดนตีหรอก...เพียะ...555
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท