เกณฑ์การประเมินผู้ปฏิบัติงาน (แนะแนว)
พระครูวิเทศพรหมคุณ
ข้อนี้ เป็นแนวในการประเมินของพระธรรมทูตผู้มาปฏิบัติศาสนกิจในประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีประสบการณ์ตรงในการปฏิบัติหน้าที่ของตนเอง
ด้านบุคคลากร
๑.ประเมินด้านความรู้ความสามารถ
ระดับ ๔ เป็นผู้มีความรู้ความสามารถเกี่ยวกับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาศิลปวัฒนธรรมไทย โดยใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารได้เป็นอย่างดี
ระดับ ๓ เป็นผู้มีความรู้ความสามารถในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาศิลปะวัฒนธรรมไทยได้ แต่ใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารพอใช้ได้
ระดับ ๒ เป็นผู้มีความรู้ความสามารถในการเผยแผ่ แต่ไม่ลึกซึ้งในคำสอนและใช้ภาษาไม่ได้
ระดับ ๑ ไม่มีความสามารถ ไม่เข้าใจในหลักคำสอนและวัฒนธรรมไทยภาษาสื่อสารใช้ไม่ได้
๒.ความรับผิดชอบ
ระดับ ๔ เป็นผู้ปฏิบัติศาสนกิจด้วยความรับผิดชอบ เอาใจใส่ดูแล และรักษาระเบียบวินัย ความสะอาดทั้งตัวเองและศาสนสถาน
ระดับ ๓ เป็นผู้ปฏิบัติศาสนกิจด้วยความรับผิดชอบ เอาใจใส่ดูแลและไม่ตั้งใจในการรักษาระเบียบวินัย ความสะอาดตนเองและศาสนสถาน
ระดับ ๒ เป็นผู้ตั้งใจในการปฏิบัติศาสนกิจด้วยความเอาใจใส่ แต่ขาดความรับผิดชอบ ไม่ตั้งใจในการรักษาระเบียบวินัย ความสะอาดต่อตนเองและศาสนสถาน
ระดับ ๑ ไม่ตั้งใจในการปฏิบัติศาสนกิจ ขาดความเอาใจใส่ ไม่รับผิดชอบไม่มีระเบียบวินัย ความสะอาดตนเองและศาสนสถาน
๓. ความกระตือรืนร้น
ระดับ ๔ เป็นผู้สนใจต่องานพระธรรมทูต ค้นคว้าหางานทำ และเอาใจใส่ต่องานอย่างต่อเนื่อง ต้อนรับผู้มาเยี่ยมเยือน อย่างแท้จริง
ระดับ ๓ เป็นผู้สนใจต่องานพระธรรมทูต ค้นคว้าหางานทำแต่เอาใจใส่ต่องานดีแต่ไม่สนใจในการต้อนรับผู้มาเยี่ยมเยือน
ระดับ ๒ สนใจในงานพระธรรมทูต ไม่ค้นคว้าหางานทำ ไม่กระตือรือร้นต่อผู้มาเยือน
ระดับ ๑ ไม่ใส่ใจในงานที่ทำ รอแต่คำสั่ง ไม่สนใจต่อสิ่งรอบข้างใครจะมาใครจะไปไม่ใช่หน้าที่
๔. ความคิดสร้างสรรค์
ระดับ ๔ ศึกษาและริเริ่มความคิดใหม่ ใช้เทคนิคเพื่อการแก้ปัญหา ยอมรับในมุมมองที่ต่างกันไป
ระดับ ๓ ศึกษาหาแนวทางในการทำงาน ริเริ่มความคิดใหม่ ใช้เทคนิคใหม่ ๆ ในการแก้ไขปัญหา แต่ไม่ยอมรับในมุมมองที่แตกต่างไปจากตนเอง
ระดับ ๒ ไม่ยอมรับความคิดเห็นของใคร แต่มีความคิดริเริ่ม และสนใจในเทคนิคใหม่ ๆ ในการแก้ไขปัญหา
ระดับ ๑ ไม่มีความคิดริเริ่ม ไม่สนใจในเทคนิคและไม่ยอมรับความคิดของใคร
๕. การตระหนักรู้เกี่ยวกับตนเอง
ระดับ ๔ เป็นคนรับผิดชอบ มีความมั่นใจตนเองสูง รักษาระเบียบวินัย จัดการกับเนื้อตัวและเครื่องแต่งตัวให้สดใส สะอาดอยู่เสมอ
ระดับ ๓ เป็นคนรับผิดชอบ มีความมั่นใจตนเองสูง รักษาระเบียบวินัย แต่ไม่สนใจในความสะอาดตนเอง
ระดับ ๒ เป็นคนรับผิดชอบ มีความมั่นใจตนเองสูง ไม่มีความเป็นระเบียบ ไม่สนใจในความสะอาดตนเอง
ระดับ ๑ ไม่มีความรับผิดชอบในการทำงาน ไม่มีความมั่นใจ ไม่มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่สนใจในความสะอาดตนเอง
๖. อุปนิสัย
ระดับ ๔ มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ อ่อนน้อมถ่อมตน มีความอดทนในการทำงาน ไม่แสวงหาประโยชน์เพื่อตนเอง
ระดับ ๓ มีความเอื้อเฟื้อ อ่อนน้อมถ่อมตน มีความอดทนในการทำงาน แต่มุ่งมั่นในการแสวงหาประโยชน์เพื่อตนเอง
ระดับ ๒ มีความเอื้อเฟื้อ อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่มีความอดทนในการทำงาน แต่มุ่งมั่นในการแสวงหาประโยชน์เพื่อตนเอง
ระดับ ๑ ไม่มีความเอื้อเฟื้อ ไม่รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่มีความอดทนในการทำงาน แต่มุ่งประโยชน์เพื่อตนเอง
การบริหารการงาน
๗. การวางแผนในการทำงาน
ระดับ ๔ วางแผนก่อนดำเนินการ ใช้เวลาอย่างเหมาะสม มีการประสานงานอย่างต่อเนื่อง และติดตามผลอย่างสม่ำเสมอ
ระดับ ๓ วางแผนต่อชีวิต เวลาอย่างเหมาะสม มีการประสานงานอย่างต่อเนื่องแต่ไม่ติดตามผล
ระดับ ๒ วางแผนเวลาก่อนดำเนินงาน แต่ไม่กำหนดเวลาและไม่ติดตามผลอย่างเหมาะสม
ระดับ ๑ ไม่มีการวางแผน ไม่กำหนดเวลาและไม่มีการติดตามผลแต่อย่างใด
๘.มองการณ์ไกล
ระดับ๔ มีการวาแผนและตั้งเป้าหมาย มีวิสัยทัศน์ในการปฏิบัติหน้าที่อย่างเหมาะสม พร้อมที่จะเสียประโยชน์ระยะสั้นระยะยาว
ระดับ ๓ มีการตั้งเป้าหมายและวางแผนก่อนทำงานทุกอย่าง มีวิสัยทัศน์ในการปฏิบัติหน้าที่อย่างเหมาะสม แต่ไม่พร้อมที่จะเสียประโยชน์ระยะสั้นระยะยาว
ระดับ ๒ มีการวาแผนและตั้งเป้าหมาย ขาดวิสัยทัศน์ในการปฏิบัติหน้าที่อย่างเหมาะสม ไม่พร้อมที่จะเสียประโยชน์ระยะสั้นระยะยาว
ระดับ ๑ ขาดการตั้งเป้าหมาย ไม่ได้วางแผนก่อนทำงานทุกอย่าง ไม่มีวิสัยทัศน์ในการปฏิบัติหน้าที่อย่างเหมาะสม แต่ไม่พร้อมที่จะเสียประโยชน์ระยะสั้นระยะยาว
๙. การตัดสินใจ
ระดับ ๔ รู้จักใช้วิจาณญาณในการประเมินงาน โดยคำนึงถึงข้อดีข้อเสียอย่างรอบคอบ หรือสอบถามผู้รู้ ก่อนตัดสินใจ
ระดับ ๓ รู้จักใช้วิจารณญาณในการประเมินงาน โดยคำนึงถึงข้อดีข้อเสียเป็นครั้งคราว แต่ปรึกษาผู้รู้ก่อนตัดสินใจ
ระดับ ๒ ไม่รู้จักการประเมินการทำงาน แต่ศึกษาด้วยตนเองหรือปรึกษาผู้รู้ทุกครั้งก่อนตัดสินใจ
ระดับ ๑ ไม่รู้จักการประเมินการทำงาน ไม่สนใจที่จะศึกษาหรือสอบถามใคร
๓. ภาษา
ระดับ ๔ เมื่อชาวต่างประเทศเข้ามาในวัด ได้รีบออกต้อนรับ แนะนำในสิ่งที่เขาอยากรู้ บริการอย่างประทับใจ ใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารค่อนข้างดี
ระดับ ๓ เมื่อชาวต่างประเทศเข้ามาในวัด ได้รีบออกต้อนรับ แนะนำในสิ่งที่เขาอยากรู้ บริการอย่างประทับใจ ใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารพอใช้ได้
ระดับ ๒ เมื่อชาวต่างประเทศเข้ามาในวัด ได้รีบออกต้อนรับ แนะนำในสิ่งที่เขาอยากรู้ แต่ไม่ได้บริการ กลัวการใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสาร
ระดับ ๑ เมื่อเห็นชาวต่างประเทศเข้ามา คอยหนี ไม่ออกต้อนรับ ไม่ทักทายแนะนำ ไม่บริการ กลัวการใช้ภาษาอังกฤษ
๔. การสื่อสารและการบริการ
๑. การต้อนรับ
ระดับ ๔ เมื่อมีแขกเข้ามาในวัด ได้ต้อนรับด้วยการทักทายอย่างไพเราะ และนำน้ำมาบริการ ตอบคำถามด้วยความเอาใจใส่ และส่งกลับขึ้นรถ
ระดับ ๓ เมื่อแขกเข้ามาในวัด ต้อนรับ ทักทายด้วยความเหมาะสม มีน้ำบริการ และพูดคุยด้วยความเอาใจใส่ แต่ไม่ได้ส่งขึ้นรถ
ระดับ ๒ เมื่อแขกเข้ามาในวัด ต้อนรับทักทาย แต่ไม่ได้บริการ ไม่ได้พูดคุยจนกระทั่งกลับ ไม่ได้ส่งขึ้นรถ
ระดับ ๑ เมื่อแขกเข้ามาในวัด ไม่กล่าวคำต้อนรับหรือทักทาย ไม่ได้พูดคุยหรือคอยบริการทั้งสิ้น
๒. การครองจีวร
ระดับ ๔ เมื่อมีแขกเข้ามาในวัด มีการนุ่งห่มผ้าอย่างเรียบร้อย ดูเป็นปริมณฑล ร่างกายสะอาด ให้ความเป็นกันเองกับแขกที่มา แนะนำตามความเหมาะสม แขกประทับใจ
ระดับ ๓ เมื่อแขกเข้ามา นุ่งห่มผ้าอย่างเรียบร้อย เป็นปริมณฑล ให้ความเป็นกันเอง แต่ไม่ได้แนะนำอะไร แต่บ่อยครั้งที่ร่างกายและหน้าตาไม่สะอาด
ระดับ ๒ เมื่อแขกเข้ามา นุ่งห่มผ้าไม่เรียบร้อย ไม่เป็นปริมณฑล แต่ทักทายให้ความเป็นกันเอง และแนะนำกิจการในวัด แต่บ่อยครั้งที่ร่างกายและหน้าตาไม่สะอาด
ระดับ ๑ เมื่อแขกเข้ามา นุ่งห่มผ้าไม่เรียบร้อย ไม่ได้ทักทายหรือพูดคุยด้วย เพราะไม่พร้อมเรื่องร่างกายและหน้าตา
๔. ศาสนพิธี
ระดับ ๔ พิธีการทางศาสนา มีความรู้ความเข้าใจในบทบาท รู้จักพิธีการ ได้เตรียมการ แนะนำได้ ใช้วาจาไพเราะ
ระดับ ๓ รู้พิธีการทางศาสนา มีความเข้าใจในขั้นตอน พิธีการ มีการเตรียมการ แต่ไม่รู้วิธีที่จะแนะนำ ใช้อารมณ์ในการแนะนำ
ระดับ ๒ รู้พิธีการทางศาสนา เข้าใจขั้นตอนพิธีการ ไม่มีการเตรียมการ ไม่รู้วิธีจะแนะนำ เมื่อแนะนำใช้อารมณ์
ระดับ ๑ ไม่รู้พิธีการขั้นตอนทางศาสนพิธี ไม่มีการเตรียมการ ไม่รู้วิธีที่จะแนะนำ
๕. การต้อนรับพระสงฆ์
ระดับ ๔ เมื่อพระสงฆ์ผู้ใหญ่มาในวัด ได้ต้อนรับทักทาย ช่วยยกของ นำเข้าที่พัก รับส่งด้วยความเอาใจใส่
ระดับ ๓ เมื่อพระสงฆ์ผู้ใหญ่มาในวัด ต้อนรับทักทาย ช่วยยกของ แต่ไม่จัดที่พักและนำเข้าที่พัก และคอยรับส่งเฉพาะที่รู้จัก
ระดับ ๒ เมื่อพระสงฆ์ผู้ใหญ่มาในวัด ต้อนรับทักทาย ไม่ได้ช่วยยกของ ไม่จัดที่พักและนำเข้าที่พัก ไม่เคยรับส่ง
ระดับ ๑ เมื่อพระสงฆ์ผู้ใหญ่มาในวัด ไม่ได้ต้อนรับทักทาย ไม่เคยบริการ ไม่จัดที่พักและนำเข้าที่พัก ไม่เคยรับส่ง
๖. การปฏิสันถาร
ระดับ ๔ เมื่อพระเถระเข้ามา ต้อนรับทักทายถึงที่รถ นำเข้ากราบพระประธาน รีบบอกเจ้าอาวาส กราบพระเถระ นำน้ำมาบริการ
ระดับ ๓ เมื่อพระเถระมา ต้อนรับทักทาย นำเข้ากราบพระประธาน บอกเจ้าอาวาส ไม่ได้กราบพระเถระ ไม่ได้นำน้ำมาบริการ
ระดับ ๒ เมื่อพระเถระมา ต้อนรับทักทาย ไม่ได้นำเข้าอุโบสถ ไม่ได้กราบพระเถระ ไม่จัดน้ำใช้นำฉันถวายการบริการ
ระดับ ๑ เมื่อพระเถระมา ไม่ได้ต้อนรับทักทาย ไม่นำพาหรือแนะนำใด ไม่เคยจัดน้ำใช้น้ำฉันคอยบริการ
๗. การเผยแผ่
ระดับ ๔ มีเข้าใจในหลักการเผยแผ่พระพุทธศาสนา รู้ข้อธรรมะและวัฒนธรรมอย่างชัดเจน ได้ชี้แจงอย่างเข้าใจ เป็นผู้ตั้งใจในการเผยแพร่เกียรติคุณของชาติ พระพุทธศาสนา และพระมหากษัตริย์
ระดับ ๓ มีความเข้าใจในหลักการเผยแผ่พระพุทธศาสนา รู้ข้อธรรมและวัฒนธรรมอย่างแจ่มแจ้ง ชี้แจงอย่างเข้าใจ ไม่สนใจในการเผยแพร่
ระดับ ๒ มีความเข้าใจในหลักการเผยแผ่พระพุทธศาสนา รู้ข้อธรรมและวัฒนธรรมอย่างแจ่มแจ้ง ไม่รู้หลักการที่จะชี้แจงให้เข้าใจ ไม่สนใจในการเผยแพร่
ระดับ ๑ ไม่มีความเข้าใจในหลักการเผยแผ่พระพุทธศาสนา รู้ข้อธรรมและวัฒนธรรมไม่ชัดเจนแจ่มแจ้ง ไม่รู้หลักการที่จะชี้แจงให้เข้าใจ ไม่สนใจในการเผยแพร่
ไม่มีความเห็น