|
“ดนตรีคลาสสิคไม่มีคำร้อง มีความซับซ้อนและละเอียดอ่อนก็จริง แต่ถ้าใครฟังแล้วมีความสุข รู้สึกว่าเพราะดี แค่นี้ก็เท่ากับฟังดนตรีคลาสสิคได้แล้ว...การฟังดนตรีไม่ยากสำหรับใครทั้งนั้น ถ้าจะฟัง” มุมมองหนึ่งจาก แนน-กัญญารัตน์ อู่ไพบูลย์ นักศึกษาทุนชั้นปีที่ 2คณะดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร เมื่อมีฝัน แนน จึงเริ่มเดินทางตามล่าหาฝันของเธอ กระทั่งวันหนึ่งเธอตัดสินใจปรึกษาครูเสริมศักดิ์ เพื่อหาช่องทางศึกษาต่อระดับมัธยมในโรงเรียนที่มีความโดดเด่นและมีชื่อเสียงด้านดนตรี “โรงเรียนสุรนารีวิทยา โคราช” จึงเป็นที่หมายอีกแห่งให้เธอก้าวเดินต่อไป |
“โรงเรียนสุรนารีฯ มีนโยบายส่งเสริมวงโยธวาทิตของโรงเรียน และเคยเป็นตัวแทนประเทศไทยไปแข่งขันวงโยธวาทิตระดับโลกหลายครั้ง แนนเรียน ม.1-ม.6 ที่นี่ ตอนกลางคืนไม่เคยเหงา ว่างๆ ก็มานั่งซ้อมดนตรี อยู่กับดนตรีมาตลอด” “แนนเตรียมเพลงมาสอบเหมือนคนอื่น แต่ตอนสอบจริงต้องเล่นเพลงสดๆ ตามที่อาจารย์ให้โจทย์มา ดีใจมากที่ได้เป็นนักเรียนทุนไม่ต้องรบกวนเงินเตี่ย (พ่อ)กับแม่” เธอย้ำต่อว่า ไม่เคยคิดเลิกเล่นดนตรี แต่มีหลายครั้งที่รู้สึกท้อ “ท้อเพราะรู้สึกว่าตัวเองทำได้ไม่ดีพอ แต่ก็เป็นสาเหตุให้ลุกขึ้นสู้กับใจตัวเอง เพราะแนนเชื่อเรื่องความมานะพยายาม และการมีสติ เชื่อว่าประสบการณ์ โอกาส และความอดทนเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้หลุดพ้นจากความอ่อนแอและประสบความสำเร็จ” |
“เล่นทรัมเปตเท่ห์ดี” แนน เน้นเสียงและเล่าต่อถึงเหตุผลที่ไม่เคยเปลี่ยนใจไปเล่นเครื่องดนตรีชิ้นอื่น “ทรัมเปตเป็นเครื่องดนตรีนำในกลุ่มเครื่องลมทองเหลือง แนนชอบเสียงทรัมเปต แต่คนส่วนใหญ่ไม่ชอบ เพราะเสียงสูงแสบแก้วหู แต่แนนอยู่กับทรัมเปตมาตั้งแต่เด็กๆ ฟังแล้วรู้สึกว่าเพราะ เพราะมาก (หัวเราะ)” “แนนประทับใจทุกอย่างในความเป็นดนตรีคลาสสิค เพราะทุกครั้งที่มีโอกาสแสดง พอเราซ้อมเรื่อยๆ ก็เหมือนเราได้ทดสอบตัวเอง เราต้องผ่านบททดสอบของตัวเองทุกครั้ง เมื่อผ่านมาได้ทุกอย่างเลยเป็นความประทับใจ” |
ถึงตรงนี้ แนน นึกถึงเรื่องในอดีตได้อีกเรื่องหนึ่ง “เครื่องดนตรีชิ้นแรกที่แนนเล่นอย่างจริงจัง คือ อิเล็กโทน” ... “เตี่ยกับแม่ เป็นคนพาไปสมัครเรียนอิเล็กโทน ท่านสนับสนุนให้ลูกกล้าแสดงออก กล้าตัดสินใจ และฝึกให้แสดงความคิดเห็นมาตั้งแต่เด็ก เวลามีปัญหาท่านจะให้คำแนะนำตลอด ความอบอุ่นที่วิเศษสุดจากคนในครอบครัว ทำให้แนนมีกำลังใจทำในสิ่งที่ตัวเองรัก” |
“ขนาดอาจารย์เก่งมากยังพัฒนาตัวเองอยู่ตลอด อาจารย์มักเดินทางไปเรียนดนตรีเพิ่มเติมจากผู้เชี่ยวชาญเก่ง ๆ ที่ต่างประเทศแทบจะทุก ๆ 3 เดือน ทั้งที่ฝีมือระดับอาจารย์ไม่จำเป็นต้องอยู่เมืองไทยแล้วก็ได้ ท่านไปอยู่ในวงดังๆ ที่ต่างประเทศได้สบาย แต่อาจารย์บอกว่า ถ้าไปแบบนั้นอาจารย์จะไปได้แค่คนเดียว แต่ถ้าอยู่ที่นี่ ยังสอนลูกศิษย์ให้ไปต่อได้อีกเยอะ...อาจารย์พูดเสมอว่า เล่นดนตรีไปทำไม ถ้าไม่ซ้อม ไม่ขยัน ไม่พยายาม ไม่หาโอกาสและไม่พัฒนาตัวเอง”
แนน เล่าถึง ความฝันที่กำลังแตกยอดอ่อนของเธอว่า “ความฝันของคนเราไม่เหมือนกัน บางคนมีฝันมากกว่า 1 อย่าง แต่อยากให้ลองคิดกับตัวเองว่า ความฝันไหนเด่นชัดที่สุด สิ่งไหนเป็นตัวเราที่ทำแล้วมีความสุข และต้องพยายามศึกษาความฝันนั้นอย่างเข้าใจจริงๆ...เมื่อรู้แล้วก็ไม่ต้องรอ วางแผนเดินตามความฝันของตัวเอง และความฝันจะเป็นจริงได้ถ้าเราลงมือทำ” |
“แนนอยากยืนอยู่ในจุดที่ใกล้เคียงความฝันของตัวเองให้มากที่สุด จุดที่ความฝันกับความจริงเดินทางร่วมกันได้” |
ผมก็เคยอยู่จินดารัตน์
อยู่ในวงโย
ตอนที่ไปชิงกับอนุบาลราชบุรีแล้วชนะคับ
แนน...
จำแพรวได้มั้ย
แพรวบ้านต้นไม้อ่ะ
ยังไงก็แอดเอ็มมาน้า
Very good Kub P nan
Su Su
Teach me some day na! :)