"เหล้า" ทำให้คนที่เรารักต้องตาย (เพื่อนรัก)


ซึ่งก่อนหน้านี้โทรไม่เคยติดเลย ครั้งนี้ติดและภรรยาของเพื่อนรับสาย ภรรยาเพื่อนก็บอกผมเหมือนกันว่าปกติจะปิดโทรศัพท์ตลอด เพิ่งจะเปิดวันนี้เหมือนกัน

ตอนที่ 56 

              

           "เหล้า" ทำให้คนที่เรารักต้องตาย(เพื่อนรัก)

       คนที่ผมรักคนที่สี่ ที่ต้องเสียชีวิตเพราะ "เหล้า" ก็คือเพื่อนรัก  เพื่อนรักคนนี้เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เรียนพาณิชย์การสันติราษฏร์ด้วยกัน สมัยเรียนเรามีวีรกรรมที่ร่วมกันทำหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นทางด้านการเมือง หรือทางด้านการเรียน  เรื่องการเมืองก็เกือบตายหรือเกือบจะโดนจับด้วยกัน เมื่อปี 6 ตุลาคม 2519  เดชะบุญตอนนั้นเกิดหิวขึ้นมาเลยออกจากมหาวิทยลัยธรรมศาสตร์หลังจากทานข้าวเรียบร้อย จะกลับเข้าไปใหม่เข้าไม่ได้แล้ว เกิดอะไรขึ้นท่านผู้อ่านคงทราบดี 

         ในด้านการเรียนเราร่วมกันทำกิจกรรมของโรงเรียนมาด้วยกันโดยตลอดเพราะเราเรียนห้องเดียวกันมาตลอด 3 ปี  กิจกรรมที่เราทำร่วมกันนั้นมากมาย  ยามหิว ก็หิวด้วยกัน อิ่มเราอิ่มด้วยกัน  

         เมื่อเรียนจบเพื่อนได้งานทำเป็นเจ้าหน้าที่ที่ดิน ส่วนผมเองก็ยังทำงานที่เดิมอยู่นานถึง 4 ปี หลังจากที่ผมถูกให้ออกจากงานจึงกลับบ้านและหาสมัครงานแถวบ้านทำ สมัครหลายตำแหน่งในจังหวัดอุตรดิตถ์  สุดท้ายเลือก กฟผ. 

         เราต่างคนต่างทำงานตามภารกิจหน้าที่ของตนเอง และต่างคนต่างมีครอบครัว แต่เราก็ยังติดต่อกันมาโดยตลอด  และไปมาหาสู่กันอยู่เรื่อยๆ เมื่อมีโอกาส แต่ถ้าไม่ได้ไปมาหาสู่กันเราระยะหลังเราก็จะโทรศัพท์คุยกันมาโดยตลอด บางครั้งมีการปรึกษาหารือกัน (เรื่องลูก)  มีการเป็นห่วงซึ่งกันและกัน (กรณีเกิดเหตุการณ์ทางการเมือง)  เพราะเพื่อนรู้ว่าผมเป็นคนรุนแรงทางด้านการเมืองก็เตือนๆ กันมาตลอด

         เดือนมีนาคมปลายเดือนผมโทรศัพท์หาเพื่อนถามทุกข์สุข ได้ข่าวว่าเพื่อนได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นก็ดีใจกับเพื่อนด้วย  หลังจากที่เพื่อนเข้าทำงานเพื่อนก็ได้เรียนต่อ ทำงานด้วยเรียนไปด้วยจนจบปริญญาโท (ม.บูรพา)  เรื่องที่คุยกันในวันนั้นเพื่อนชวนผมไปเที่ยวบ้าน บอกผมว่าหากจะมาเมื่อไหร่โทรมาบอกเลยน่ะ  

         สงกรานต์ปี 2553  พยายามติดต่อเพื่อน หลายครั้ง เพราะได้มีโอกาสไปเที่ยวแถวๆ บ้านเพื่อน (ระยอง)  จึงได้โทรหาเพื่อนแต่ไม่มีเสียงตอบรับ กะจะบอกกับเพื่อนว่ามาพักผ่อนกับครอบครัวที่วังแก้ว  ใกล้หินสวยน้ำใส  ผมมาพักกับครอบครัว 4 วัน ผมพยายามโทรหาเพื่อนทุกวัน แต่ไม่มีเสียงตอบรับ ในขณะนั้นคิดว่าสงสัยเพื่อนจะไปเที่ยวต่างประเทศ เพราะหยุดหลายวัน

         ปลายเดือนพฤษภา 53 ก่อนที่จะมีการทำบุญร้อยวัน ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรดลใจให้นึกถึงเค้าและอยากรู้ว่าตอนนี้เค้าย้ายไปอยู่ที่ไหนหรือเปล่า เพราะก่อนหน้านี้ติดต่อทั้งโทรศัพท์มือถือ โทรศัพท์บ้านแต่ไม่มีใครรับสาย  ซึ่งในขณะนั้นผมนั่งเล่นคอมฯ อยู่  ผมอยากจะรู้ว่าเค้าย้ายไปอยู่ที่ไหนหรือเปล่า จึงเข้าไปใน Google พิมพ์ชื่อเพื่อน ปัญญา  ตันเงิน  แล้วเรียกข้อมูล ผมแทบจะช็อคเมื่ออ่านข้อความตัวหนังสือ มีข้อความว่างานพระราชทานเพลิงศพของเพื่อน  ผมยังทำใจว่าไม่ใช่อาจจะมีคนชื่อเหมือน แต่เมื่อเข้าไปดูข้อมูลที่ลึกเข้าไปปรากฏว่า มันคือความจริง เพื่อนเสียชีวิตแล้วจริงๆ

         เมื่อผมทราบข้อมูลผมตัดสินใจโทรไปที่บ้านอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีใครรับสาย จึงโทรเข้ามือถืออีกครั้ง ซึ่งก่อนหน้านี้โทรไม่เคยติดเลย ครั้งนี้ติดและภรรยาของเพื่อนรับสาย ภรรยาเพื่อนก็บอกผมเหมือนกันว่าปกติจะปิดโทรศัพท์ตลอด เพิ่งจะเปิดวันนี้เหมือนกัน และจะเก็บเบอร์เค้าไว้ เมื่อได้พูดคุยกันต่างคนต่างร้องไห้ผ่านความรักของเพื่อนซึ่งกันและกัน  และได้นัดเจอกันเย็นวันนั้น ผมได้รับทราบข้อมูลจากภรรยาของเพื่อนว่า สายของผมที่โทรหาเป็นสายสุดท้ายที่โทรหาเพื่อน 

         งานทำบุญร้อยวันผมและภรรยา และเพื่อนที่อยู่จันทบุรี ไปร่วมทำบุญที่ระยอง  ด้วยกัน  แต่ก็ยังมีเพื่อนๆ ที่ไม่ได้ไป และเป็นเพื่อนกันสมัยเรียนพาณิชย์ได้ร่วมฝากเงินกันทำบุญ เกือบ 20 คน  

          สาเหตุที่เสียชีวิตเกิดอุบัติเหตุรถชนกันเพราะดื่มเหล้า  ซึ่งโดยปกติจะเป็นคนที่ไม่ดื่ม เป็นคนเรียบร้อย นานๆ จะดื่มสักที งานนี้ไปเลี้ยงฉลองตำแหน่งเพื่อนที่จันทบุรี ขากลับขับรถกลับคนเดียวตี 2 รถชนท้ายรถ 10 ล้อ

         ผมมีกลอนอยู่บทหนึ่งแต่งแล้วมันไม่ค่อยสำผัสเท่าไหร่จึงส่งให้เพื่อนช่วยเขียนให้ใหม่ต้องขอขอบคุณเพื่อนที่ช่วยทำให้กลอนนี้มีคุณค่าเพิ่มขึ้น      

แด่เพื่อนผู้จากไป  ปัญญา ตันเงิน                         

                   โอ้เพื่อนเอ่ยเคยเห็นเล่นกันอยู่        แต่จู่ ๆ เพื่อนจากไปเราใจหาย
                   แม้สักคำไม่สั่งลาน่าเสียดาย          เพื่อนวางวายด่วนจรเสียก่อนวัย
                   นึกถึงคราที่เรายังเยาว์นัก             มอบความรักไมตรีต่างมีให้
                   ข้าวร่วมจานน้ำร่วมขันปันด้วยใจ    คิดทีไรเพื่อนยาน้ำตาคลอ
                   เพราะเรามีจิตวิญญาณการต่อสู้      เคยเคียงคู่หลายเหตุการณ์ไม่ทานท้อ
                   ทั้งยามสุขทุกข์บ้างต่างกอดคอ      สุขเถิดหนอ ณ สวรรค์อันโพ้นไกล
                   เพื่อนจากไปใจเราเศร้าโศกนัก       โอ้เพื่อนรักโปรดรับรู้อยู่หนไหน
                   สิ่งสถิตทิพย์สถานวิมานใด             เราอาลัยปัญญาชั่วนิรันดร์

                                

คำสำคัญ (Tags): #เพื่อนปัญญา
หมายเลขบันทึก: 399575เขียนเมื่อ 29 กันยายน 2010 20:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ขอชื่นชม และขอบคุณอย่างยิ่งที่คุณสร้างสื่อดี ๆ เช่นนี้ ตามปกติผมจะไม่เข้ามาดูบล๊อกเพราะภาระงานจะติดตามเว็บอื่น ๆแทนการดูบล๊อกที่เห็นว่า มีข้อความสั้น ๆ แม้จะกินใจแต่ด้วยต้องทำงานเกี่ยวกับเอกสารจำนวนมาก จึงเว้นการติดต่อบล๊อกมานับปีแล้ว

วันนี้เข้ามาพบบล๊อกคุณ ในฐานะผมอดีตพนักงานรัฐวิสาหกิจที่ถูกถอดออกจากสารบบเมืองไทยไปเมื่อไม่กี่ปีมานี้ ด้วยกลุ่มทุนที่คุณทราบดี... ผมเจ็บด้วยคิดถึงอุปการคุณของหน่วยงานที่มีต่อคนไทยทั้งประเทศ แต่มีกลุ่มคนไม่หวังดีต่อประวัติศาสตร์ชาติไทยลบด้วยเท้าไปเรียบร้อยแล้ว ทุกวันนี้ผมไม่รู้จะติดต่อกับวิญญาณของหน่วยงานเดิมได้ที่ไหน ...ส่วนคุณต่อสู้เพื่อความถูกต้องของผลประโยชน์ชาติ ดูยิ่งใหญ่ในสายตาของผมจริง ๆ

เรื่องเหล้า...ผมมีประสบการณ์และจำจนทุกวันนี้ ไม่ขอเล่ารายละเอียด เกรงจะรบกวนพื้นที่ของคุณ สรุปว่า ผมเกือบเสียคน เสียสันดาน และเสียคนที่ผมรักไปเพราะเหล้า....ผมเกือบเสียชีวิตเพราะฤทธิ์เหล้าหลายครั้ง รถคว่ำหลายครั้ง ตกแม่น้ำโขงก็เคย คนรักที่สุดในยุคหนึ่งก็เอาใจออกห่างเพราะผมเชื่อเหล้ามากกว่าเชื่อเขา ผมเลิกทานเหล้าแบบสันดานดิบมาตั้งแต่ปี 2530 ปัจจุบันจิบเหล้าเพื่อสังคมเท่านั้น ไม่มีงานสังคมผมไม่แตะต้อง มีงานมงคล หรืองานพิธีขอเพียงจิบตามมารยาท บางคืนเจอตำรวจให้เป่าก็ไม่มีผลขึ้นปรากฏ (เออ ตำรวจเขารู้นะว่า ที่ไหนมีงาน งานนั้นงานนี้มีฉลองด้วยเหล้า ดึก ๆเขาก็ตั้งด่านทักทายตามกำพืด...ดีอยู่หากปฏิบัติต่อผู้ที่จงใจกระทำผิด แต่ผู้เข้าสังคมในบางครั้ง ไม่มีอาการ ไม่มีผลขึ้นในมิเตอร์ไม่ควรย่ำยี ควรดูเหตุผล....อ้าว วกมาเรื่องเหล้าต่อ..ครับ ผมเลิกเหล้า และเลิกบุหรี่(เด็ดขาดแบบหักดิบ)ด้วยสาเหตุเดียว คือ วันหนึ่งลูกสาวอายุ 4 ขวบ บอกว่าเหม็นเหล้า เหม็นบุหรี่เวลาผมอุ้มเขาจะขอหอมเมื่อ 2530 ตอนนี้เขา 27ปี แล้ว

ขอบคุณที่อุตส่าห์รับทราบข้อความที่ผมสื่อมาถึง.....ครับ เหล้าเป็น ยมบาลและเสมือนยาพิษอันตรายต่อผู้ดื่ม แต่เป็น"เพชรล้ำค่า"สำหรับผู้ผลิตและผู้ขาย ทุกวันนี้เจ้าพ่อเหล้ากลับได้รับการยกย่องสรรเสริญในสังคมมากที่สุด....นี่คือ เมืองไทย

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมเยียน  naipond

ไม่ต้องบอกก็รู้ครับ ดีที่ไฟฟ้าไม่เป็นบริษัท ไม่งั้นประชาชนตายลูกเดียว

ขอบคุณอีกครั้งที่แลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิตสุดยอดเลยครับ

   ด้วยจิตคาระวะครับ

สรุปแล้ว "เหล้าไม่มีอะไรดีแม้แต่น้อย... มีแต่โทษ มีแต่ทำให้เกิดหายนะ.."

แล้วทำไม?  เหล้ายังอยู่...โอย.. ปวดใจ..

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ..

มีเพื่อนรุ่นพี่ เพื่อนชายขณะเรียนมอปลาย

ช่วยเหลือการทำรายงานส่งอาจารย์เสมอ(คนแถวบ้านครูจุ๋ม)

กลับมาเที่ยวบ้านครั้งที่สอง พยายามติดต่อ ถึงได้ทราบว่า

เสียไปปีกว่าแล้ว เสียเพราะเหล้าเป็นเหตุเหมือนกันค่ะ

ถูกต้องเลยครับครูใจดี Ico32   "เหล้าไม่มีอะไรดีแม้แต่น้อย... มีแต่โทษ มีแต่ทำให้เกิดหายนะ.."  แล้วทำไม?  เหล้ายังอยู่...โอย.. ปวดใจ..  แถมคนหลายๆ คนก็ยังติดเหล้ากันอยู่...
 
ทำไมมีคนเสียชีวิตเพราะเหล้ามากมากมายแต่ก็ยังไม่เข็ดกันใช่ไหม่ครับครูยุ Ico32  เพื่อนรุ่นพี่ เพื่อนชายขณะเรียนมอปลาย ก็ยังเสียชีวิตเพราะเหล้า..
  
ขอบคุณท่านทั้งสองที่เข้ามาให้กำลังใจครับ

เหล้าทำให้คนที่เรารักต้องตายจริงหรือ ฟังแล้วอาจจะนาๆ จิตตังนะคะ คนอื่นอาจจะดื่มเหล้าจนไม่ได้สติแล้วตาย แต่คุณปัญญา ตันเงินเป็นคนดี สุภาพเรียบร้อย ถึงจะเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ ก็ไม่อยากจะให้เขียนให้คุณปัญญา ตายเพราะเหล้า เพราะท่านเป็นคนดีจริง ๆ ด้วยความรักและอาลัยสุดชีวิต

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท