ตอนที่ 56
"เหล้า" ทำให้คนที่เรารักต้องตาย(เพื่อนรัก)
คนที่ผมรักคนที่สี่ ที่ต้องเสียชีวิตเพราะ "เหล้า" ก็คือเพื่อนรัก เพื่อนรักคนนี้เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เรียนพาณิชย์การสันติราษฏร์ด้วยกัน สมัยเรียนเรามีวีรกรรมที่ร่วมกันทำหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นทางด้านการเมือง หรือทางด้านการเรียน เรื่องการเมืองก็เกือบตายหรือเกือบจะโดนจับด้วยกัน เมื่อปี 6 ตุลาคม 2519 เดชะบุญตอนนั้นเกิดหิวขึ้นมาเลยออกจากมหาวิทยลัยธรรมศาสตร์หลังจากทานข้าวเรียบร้อย จะกลับเข้าไปใหม่เข้าไม่ได้แล้ว เกิดอะไรขึ้นท่านผู้อ่านคงทราบดี
ในด้านการเรียนเราร่วมกันทำกิจกรรมของโรงเรียนมาด้วยกันโดยตลอดเพราะเราเรียนห้องเดียวกันมาตลอด 3 ปี กิจกรรมที่เราทำร่วมกันนั้นมากมาย ยามหิว ก็หิวด้วยกัน อิ่มเราอิ่มด้วยกัน
เมื่อเรียนจบเพื่อนได้งานทำเป็นเจ้าหน้าที่ที่ดิน ส่วนผมเองก็ยังทำงานที่เดิมอยู่นานถึง 4 ปี หลังจากที่ผมถูกให้ออกจากงานจึงกลับบ้านและหาสมัครงานแถวบ้านทำ สมัครหลายตำแหน่งในจังหวัดอุตรดิตถ์ สุดท้ายเลือก กฟผ.
เราต่างคนต่างทำงานตามภารกิจหน้าที่ของตนเอง และต่างคนต่างมีครอบครัว แต่เราก็ยังติดต่อกันมาโดยตลอด และไปมาหาสู่กันอยู่เรื่อยๆ เมื่อมีโอกาส แต่ถ้าไม่ได้ไปมาหาสู่กันเราระยะหลังเราก็จะโทรศัพท์คุยกันมาโดยตลอด บางครั้งมีการปรึกษาหารือกัน (เรื่องลูก) มีการเป็นห่วงซึ่งกันและกัน (กรณีเกิดเหตุการณ์ทางการเมือง) เพราะเพื่อนรู้ว่าผมเป็นคนรุนแรงทางด้านการเมืองก็เตือนๆ กันมาตลอด
เดือนมีนาคมปลายเดือนผมโทรศัพท์หาเพื่อนถามทุกข์สุข ได้ข่าวว่าเพื่อนได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นก็ดีใจกับเพื่อนด้วย หลังจากที่เพื่อนเข้าทำงานเพื่อนก็ได้เรียนต่อ ทำงานด้วยเรียนไปด้วยจนจบปริญญาโท (ม.บูรพา) เรื่องที่คุยกันในวันนั้นเพื่อนชวนผมไปเที่ยวบ้าน บอกผมว่าหากจะมาเมื่อไหร่โทรมาบอกเลยน่ะ
สงกรานต์ปี 2553 พยายามติดต่อเพื่อน หลายครั้ง เพราะได้มีโอกาสไปเที่ยวแถวๆ บ้านเพื่อน (ระยอง) จึงได้โทรหาเพื่อนแต่ไม่มีเสียงตอบรับ กะจะบอกกับเพื่อนว่ามาพักผ่อนกับครอบครัวที่วังแก้ว ใกล้หินสวยน้ำใส ผมมาพักกับครอบครัว 4 วัน ผมพยายามโทรหาเพื่อนทุกวัน แต่ไม่มีเสียงตอบรับ ในขณะนั้นคิดว่าสงสัยเพื่อนจะไปเที่ยวต่างประเทศ เพราะหยุดหลายวัน
ปลายเดือนพฤษภา 53 ก่อนที่จะมีการทำบุญร้อยวัน ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรดลใจให้นึกถึงเค้าและอยากรู้ว่าตอนนี้เค้าย้ายไปอยู่ที่ไหนหรือเปล่า เพราะก่อนหน้านี้ติดต่อทั้งโทรศัพท์มือถือ โทรศัพท์บ้านแต่ไม่มีใครรับสาย ซึ่งในขณะนั้นผมนั่งเล่นคอมฯ อยู่ ผมอยากจะรู้ว่าเค้าย้ายไปอยู่ที่ไหนหรือเปล่า จึงเข้าไปใน Google พิมพ์ชื่อเพื่อน ปัญญา ตันเงิน แล้วเรียกข้อมูล ผมแทบจะช็อคเมื่ออ่านข้อความตัวหนังสือ มีข้อความว่างานพระราชทานเพลิงศพของเพื่อน ผมยังทำใจว่าไม่ใช่อาจจะมีคนชื่อเหมือน แต่เมื่อเข้าไปดูข้อมูลที่ลึกเข้าไปปรากฏว่า มันคือความจริง เพื่อนเสียชีวิตแล้วจริงๆ
เมื่อผมทราบข้อมูลผมตัดสินใจโทรไปที่บ้านอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีใครรับสาย จึงโทรเข้ามือถืออีกครั้ง ซึ่งก่อนหน้านี้โทรไม่เคยติดเลย ครั้งนี้ติดและภรรยาของเพื่อนรับสาย ภรรยาเพื่อนก็บอกผมเหมือนกันว่าปกติจะปิดโทรศัพท์ตลอด เพิ่งจะเปิดวันนี้เหมือนกัน และจะเก็บเบอร์เค้าไว้ เมื่อได้พูดคุยกันต่างคนต่างร้องไห้ผ่านความรักของเพื่อนซึ่งกันและกัน และได้นัดเจอกันเย็นวันนั้น ผมได้รับทราบข้อมูลจากภรรยาของเพื่อนว่า สายของผมที่โทรหาเป็นสายสุดท้ายที่โทรหาเพื่อน
งานทำบุญร้อยวันผมและภรรยา และเพื่อนที่อยู่จันทบุรี ไปร่วมทำบุญที่ระยอง ด้วยกัน แต่ก็ยังมีเพื่อนๆ ที่ไม่ได้ไป และเป็นเพื่อนกันสมัยเรียนพาณิชย์ได้ร่วมฝากเงินกันทำบุญ เกือบ 20 คน
สาเหตุที่เสียชีวิตเกิดอุบัติเหตุรถชนกันเพราะดื่มเหล้า ซึ่งโดยปกติจะเป็นคนที่ไม่ดื่ม เป็นคนเรียบร้อย นานๆ จะดื่มสักที งานนี้ไปเลี้ยงฉลองตำแหน่งเพื่อนที่จันทบุรี ขากลับขับรถกลับคนเดียวตี 2 รถชนท้ายรถ 10 ล้อ
ผมมีกลอนอยู่บทหนึ่งแต่งแล้วมันไม่ค่อยสำผัสเท่าไหร่จึงส่งให้เพื่อนช่วยเขียนให้ใหม่ต้องขอขอบคุณเพื่อนที่ช่วยทำให้กลอนนี้มีคุณค่าเพิ่มขึ้น
แด่เพื่อนผู้จากไป ปัญญา ตันเงิน
โอ้เพื่อนเอ่ยเคยเห็นเล่นกันอยู่ แต่จู่ ๆ เพื่อนจากไปเราใจหาย
แม้สักคำไม่สั่งลาน่าเสียดาย เพื่อนวางวายด่วนจรเสียก่อนวัย
นึกถึงคราที่เรายังเยาว์นัก มอบความรักไมตรีต่างมีให้
ข้าวร่วมจานน้ำร่วมขันปันด้วยใจ คิดทีไรเพื่อนยาน้ำตาคลอ
เพราะเรามีจิตวิญญาณการต่อสู้ เคยเคียงคู่หลายเหตุการณ์ไม่ทานท้อ
ทั้งยามสุขทุกข์บ้างต่างกอดคอ สุขเถิดหนอ ณ สวรรค์อันโพ้นไกล
เพื่อนจากไปใจเราเศร้าโศกนัก โอ้เพื่อนรักโปรดรับรู้อยู่หนไหน
สิ่งสถิตทิพย์สถานวิมานใด เราอาลัยปัญญาชั่วนิรันดร์
ขอชื่นชม และขอบคุณอย่างยิ่งที่คุณสร้างสื่อดี ๆ เช่นนี้ ตามปกติผมจะไม่เข้ามาดูบล๊อกเพราะภาระงานจะติดตามเว็บอื่น ๆแทนการดูบล๊อกที่เห็นว่า มีข้อความสั้น ๆ แม้จะกินใจแต่ด้วยต้องทำงานเกี่ยวกับเอกสารจำนวนมาก จึงเว้นการติดต่อบล๊อกมานับปีแล้ว
วันนี้เข้ามาพบบล๊อกคุณ ในฐานะผมอดีตพนักงานรัฐวิสาหกิจที่ถูกถอดออกจากสารบบเมืองไทยไปเมื่อไม่กี่ปีมานี้ ด้วยกลุ่มทุนที่คุณทราบดี... ผมเจ็บด้วยคิดถึงอุปการคุณของหน่วยงานที่มีต่อคนไทยทั้งประเทศ แต่มีกลุ่มคนไม่หวังดีต่อประวัติศาสตร์ชาติไทยลบด้วยเท้าไปเรียบร้อยแล้ว ทุกวันนี้ผมไม่รู้จะติดต่อกับวิญญาณของหน่วยงานเดิมได้ที่ไหน ...ส่วนคุณต่อสู้เพื่อความถูกต้องของผลประโยชน์ชาติ ดูยิ่งใหญ่ในสายตาของผมจริง ๆ
เรื่องเหล้า...ผมมีประสบการณ์และจำจนทุกวันนี้ ไม่ขอเล่ารายละเอียด เกรงจะรบกวนพื้นที่ของคุณ สรุปว่า ผมเกือบเสียคน เสียสันดาน และเสียคนที่ผมรักไปเพราะเหล้า....ผมเกือบเสียชีวิตเพราะฤทธิ์เหล้าหลายครั้ง รถคว่ำหลายครั้ง ตกแม่น้ำโขงก็เคย คนรักที่สุดในยุคหนึ่งก็เอาใจออกห่างเพราะผมเชื่อเหล้ามากกว่าเชื่อเขา ผมเลิกทานเหล้าแบบสันดานดิบมาตั้งแต่ปี 2530 ปัจจุบันจิบเหล้าเพื่อสังคมเท่านั้น ไม่มีงานสังคมผมไม่แตะต้อง มีงานมงคล หรืองานพิธีขอเพียงจิบตามมารยาท บางคืนเจอตำรวจให้เป่าก็ไม่มีผลขึ้นปรากฏ (เออ ตำรวจเขารู้นะว่า ที่ไหนมีงาน งานนั้นงานนี้มีฉลองด้วยเหล้า ดึก ๆเขาก็ตั้งด่านทักทายตามกำพืด...ดีอยู่หากปฏิบัติต่อผู้ที่จงใจกระทำผิด แต่ผู้เข้าสังคมในบางครั้ง ไม่มีอาการ ไม่มีผลขึ้นในมิเตอร์ไม่ควรย่ำยี ควรดูเหตุผล....อ้าว วกมาเรื่องเหล้าต่อ..ครับ ผมเลิกเหล้า และเลิกบุหรี่(เด็ดขาดแบบหักดิบ)ด้วยสาเหตุเดียว คือ วันหนึ่งลูกสาวอายุ 4 ขวบ บอกว่าเหม็นเหล้า เหม็นบุหรี่เวลาผมอุ้มเขาจะขอหอมเมื่อ 2530 ตอนนี้เขา 27ปี แล้ว
ขอบคุณที่อุตส่าห์รับทราบข้อความที่ผมสื่อมาถึง.....ครับ เหล้าเป็น ยมบาลและเสมือนยาพิษอันตรายต่อผู้ดื่ม แต่เป็น"เพชรล้ำค่า"สำหรับผู้ผลิตและผู้ขาย ทุกวันนี้เจ้าพ่อเหล้ากลับได้รับการยกย่องสรรเสริญในสังคมมากที่สุด....นี่คือ เมืองไทย
ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมเยียน naipond
ไม่ต้องบอกก็รู้ครับ ดีที่ไฟฟ้าไม่เป็นบริษัท ไม่งั้นประชาชนตายลูกเดียว
ขอบคุณอีกครั้งที่แลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิตสุดยอดเลยครับ
ด้วยจิตคาระวะครับ
สรุปแล้ว "เหล้าไม่มีอะไรดีแม้แต่น้อย... มีแต่โทษ มีแต่ทำให้เกิดหายนะ.."
แล้วทำไม? เหล้ายังอยู่...โอย.. ปวดใจ..
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ..
มีเพื่อนรุ่นพี่ เพื่อนชายขณะเรียนมอปลาย
ช่วยเหลือการทำรายงานส่งอาจารย์เสมอ(คนแถวบ้านครูจุ๋ม)
กลับมาเที่ยวบ้านครั้งที่สอง พยายามติดต่อ ถึงได้ทราบว่า
เสียไปปีกว่าแล้ว เสียเพราะเหล้าเป็นเหตุเหมือนกันค่ะ
เหล้าทำให้คนที่เรารักต้องตายจริงหรือ ฟังแล้วอาจจะนาๆ จิตตังนะคะ คนอื่นอาจจะดื่มเหล้าจนไม่ได้สติแล้วตาย แต่คุณปัญญา ตันเงินเป็นคนดี สุภาพเรียบร้อย ถึงจะเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ ก็ไม่อยากจะให้เขียนให้คุณปัญญา ตายเพราะเหล้า เพราะท่านเป็นคนดีจริง ๆ ด้วยความรักและอาลัยสุดชีวิต