การที่เรามาเรียนในมหาวิทยาเปรียบเสมือนว่าเรามาเริ่มต้นใช้ชีวิตในการที่จะเป็นผู้ใหญ่การเรียนในมหาวิทยาลัยมีอะไรมากมากมายที่เราต้องศึกษาเรียนรู้ไมใช่แต่เรียนในหนังสือ เรียนแต่ทฤษฎีเพียงอย่างเดียว เราต้องเรียนรู้จากประสบการณ์จริง ไม่ใช่แต่ที่จะเรียนอยู่บนตึกสูง ๆ การลงพื้นที่ การลงชุมชนก็สามารถทำให้เราเรียนรู้ได้มากกว่าที่เราเรียนในตำรา ฉะนั้นเรามีอิสระภาพเต็มที่แล้วควรคิด ไตร่ตรองดูให้ดี ๆ ว่า เราทำตัวให้เกิดประโยชน์ต่อสังคมหรือยัง และการเรียนในมหวิทยาลัยต้องแบ่งเวลาให้ถูก มิฉะนั้นแล้วจะทำให้เกิดดินพอกหางหมู พัฒนาและรับผิดชอบตนเองให้ดี
แล้วในอนาคต เราจะรับผิดชอบสังคมได้
อย่าประมาทในการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยเพราไม่มีใครคอยดูแลเราอย่างใกล้ชิดเหมือนเรียนในระดับมัธยมอีกแล้ว....ดูแลตัวเองดีๆแล้วกัน...แล้วจะประสบความสำเร็จในชีวิต..
ไม่มีความเห็น