นิรโทษกรรม เพื่อ ปรองดอง ได้หรือ

ศุกร์ที่ผ่านมา นักศึกษาโข่งทั้งหลายต้องเดินทางไปดูงานกันที่พรรคประชาธิปัตย์และพรรคเพื่อไทย

พรรคประชาธิปัตย์นั้นได้อธิบายให้รู้ถึงการบริหารงานภายในพรรค จำนวนสมาชิก จำนวนสาขาพรรค การคัดเลือกผู้สมัคร ฯลฯ

พรรคเพื่อไทยมาแปลก แจกเอกสารพรรคให้อ่านกันเอง และให้ ดร.เฉลิม อยู่บำรุง ขุนพลของพรรคมาวิเคราะห์การบ้านการเมืองให้ฟัง ผมสรุปได้ว่า

1.บ้านเมืองยังวุ่นนวายอยู่ รัฐบาลไปไม่รอด พรรคเตรียมเลือกตั้งแล้ว น่าจะไม่เกินเมษายน 2554

2.จุดขายของพรรคคือ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร คนเดียวเท่านั้นจะยืนสู้กับคนหนุ่มรูปหล่อต้นทุนสังคมสูงแบบนายกอภิสิทธิ เวชชาชีวะ ได้

3.นโยบายนอกจากประชานิยมแบบเดิมที่ชาวบ้านนิยมแล้ว จะประกาศเรื่องนิรโทษกรรมนักการเมืองทั้งหมด

หมายความว่า หากประชาชนส่วนใหญ่เลือกพรรคเพื่อไทยเป็นรัฐบาล แสดงว่าประชาชนเห็นด้วยกับการนิรโทษกรรม ซึ่งก็คือฉันทามติที่ใครจะมาคัดค้านไม่ได้ ไม่มีเหตุผล ความปรองดองก็จะเกิด

ผมได้ลุกขึ้นถามในประเด็นนี้ว่า "การเสนอนิรโทษกรรมเพื่อการปรองดองที่พรรคเพื่อไทยประกาศเป็นนโยบายเพื่อการหาเสียงในการเลือกตั้งที่จะมาถึงนั้น เป็นเรื่องอนาคต ถามว่ากรณีการผลักดันออกกฎหมายนิรโทษกรรมที่กำลังจะเข้าสู่ขั้นตอนในสภานั้น เห็นด้วยหรือไม่อย่างไร"

ดร.เฉลิม อยู่บำรุง ตอบว่า "เสนอนั้นเสนอได้ แต่เป็นไปไม่ได้ เพียงแค่เสนอก็จะเกิดความวุ่นวายขึ้นทันที พรรคประชาธิปัตย์ไม่เอา ม๊อบเหลืองเคลื่อน บรรยากาศความปรองดองย่อมไม่มี เรื่องแบบนี้ต้องประกาศเป็นนโยบายล่วงหน้าให้ประชาชนตัดสินใจ เสียงส่วนใหญ่ว่าอย่างไร ก็ทำไปอย่างนั้น"

เพื่อนนักศึกษาโข่งของผมจากพรรคขาติไทยพัฒนาและพรรคภูมิใจไทย ได้พยายามโน้มน้าวให้ ดร.เฉลิม โน้มน้าวให้พลพรรคเพื่อไทยเห็นด้วยกับกฎหมายนิรโทษกรรมฉบับนี้ โดยเน้นให้เดินหน้าทันที ไม่ต้องรอถึงการเลือกตั้งคราวหน้า

ดร.เฉลิม อยู่บำรุง "เซย์โน"

ท่านทั้งหลาย อ่านแล้ว ทำใจสบายๆ นะครับ อย่าเคร่งเครียดกับมันนัก

เขียนใน GotoKnow โดย นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)
ใน ครูหยุย

คำสำคัญ (Tags): #นิรโทษกรรม นักการเมือง ประชานิยม

หมายเลขบันทึก: 396300เขียนเมื่อ 21 กันยายน 2010 07:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 เมษายน 2012 23:23 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (28)

ณัฐรดา

เขียนเมื่อ 21 กันยายน 2010 08:31 น. ()

สวัสดีค่ะ

ธรรมหนึ่งที่คนในสังคมไทยยังเข้าใจคลาดเคลื่อนคือ อุเบกขา

อันหมายถึงการวางเฉย วางใจเป็นกลาง ซึ่งตั้งอยู่บนเหตุผลว่าเพื่อที่จะได้ไม่ให้เสียความถูกต้องตามธรรม ไม่ให้เสียหลักการ

แต่หากวางเฉย เพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไร หรือไม่สนใจทำ กลับเป็น อัญญานุเบกขา

ปัจจุบัน ดูเหมือนที่ควรวางเฉย กลับวิ่งเต้น ที่ควรวิ่งเต้น กลับวางเฉย

อุเบกขา กลายเป็นอัญญานุเบกขา แต่อุเบกขาตัวจริง กลับถูกละทิ้ง

เพราะอะไรคะ

นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)