การใช้ชีวิตและวินัยบุคคลในแต่ละช่วงการศึกษา

ลักษณะความประพฤติ	ชีวิตนักเรียนประถมศึกษา	ชีวิตนักเรียนมัธยมศึกษา	ชีวิตนักศึกษามหาวิทยาลัย	ผลการเปรียบเทียบ
การแต่งกาย	แต่งตัวตามระเบียบ ด้วยเครื่องแบบที่กำหนดโดยโรงเรียน หรือ เครื่องแบบนักเรียนตามข้อกำหนดของกระทรวงศึกษาธิการ	ไม่มีข้อแตกต่าง หรือ ข้อยกเว้นการแต่งกายในวัยประถมศึกษา	แต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาตามระเบียบของมหาวิทยาลัย แต่โดยส่วนมาก จะแต่งกายด้วยชุดสักศึกษาที่ตัดเย็บตามสมัยนิยม (fashion) หรือบางครั้งก็ สวมกางเกงยีนส์ทรงเดฟ มาเรียน พยายามที่จะละเลยการสวมใส่กางเกงสแลคและการแต่งกายที่ถูกระเบียบ (แม้จะเป็นทรงเดฟ ก็ย่อมดูดีกว่ากางเกงยีนส์)	ชีวิตในวัยประถมศึกษาและมัธยมศึกษา มีวินัยในการแต่งกายมากกว่าชีวิตในวัยการเป็นนักศึกษาอุดมศึกษา
ทรงผม	เกรียนสั้น	เกรียนสั้น (กรณีเรียน รด.)ตัดแต่งทรงได้เฉพาะ “รองทรงสั้น”	ทรงเกาหลี, ทรงสมัยนิยม, ดัดผมหยิกหยอง, ไว้ยาวถึงกลางหลัง, กัดสีผมเหลือง-แดง (อื่นๆ)	ชีวิตอุดมศึกษา ถือว่าไม่สูญเสียวินัยเพราะได้รับอิสระตามช่วงแห่งวัย แต่ ผิดระเบียบว่าด้วยสีผมที่สุภาพ
การมาเรียนและเข้าชั้นเรียน	มาตรงเวลาก่อนแปดโมงเช้า เข้าแถวเคารพธงชาติ, แรงจูงใจขาดเรียนต่ำ, ขาดเรียนเมื่อมีเหตุจำเป็น (ป่วย, ธุระครอบครัว), มีผู้ปกครองคอยกำกับและดูแลการมาเรียน	ไม่มีข้อแตกต่าง หรือ ข้อยกเว้นการแต่งกายในวัยประถมศึกษา, แรงจูงใจขาดเรียนต่ำ, ขาดเรียนเมื่อมีเหตุจำเป็น (ป่วย, ธุระครอบครัว), มีผู้ปกครองคอยกำกับและดูแลการมาเรียน	ไม่มีการเข้าแถวเคารพธงชาติ, มีอิสระในการมาเรียนตามเวลาของแต่ละคาบวิชาตามแผนการเรียน, แรงจูงใจขาดเรียนสูง เพราะมีเสรีภาพในการเข้าชั้นเรียน, ไม่มีผู้ปกครองกำกับดูแลโดยตรง, ชีวิตอิสระในการเที่ยว กิน ดื่ม และเวลาในการนอนหลับพักผ่อน	ชีวิตอุดมศึกษา ขาดวินัยในตนเองในระดับที่สูง มากกว่าชีวิตประถมศึกษาและมัธยมศึกษา
การคบเพื่อน	ขาดอิสระในการคบเพื่อนและใช้ชีวิตกับเพื่อน, ผู้ปกครองดูแลอย่างใกล้ชิด	ขาดอิสระในการคบเพื่อนและใช้ชีวิตกับเพื่อน, ผู้ปกครองดูแลอย่างใกล้ชิด แต่ผ่อนปรนมากกว่าในวัยประถม	มีอิสระในการคบเพื่อนและใช้ชีวิตกับเพื่อน, ห่างไกลจากการดูแลโดยผู้ปกครอง, นำไปสู่การใช้ชีวิตคู่ (Pre-family), ศีลธรรมในการรักษาตนตกต่ำ	ชีวิตวัยอุดมศึกษามีแนวโน้มนำไปสู่การมีคู่ครองก่อนวัยอันควร และ นำไปสู่ปัญหาการตั้งครรภ์โดยไม่พึงประสงค์และไม่สำเร็จการศึกษาตามที่ตั้งความหวังไว้ – อิสระเกินไป
การพักอยู่อาศัย	อาศัยอยู่กับพ่อแม่ ผู้ปกครอง	อาศัยอยู่กับพ่อแม่ ผู้ปกครอง	อาศัยหอพักมหาวิทยาลัย หอพักเอกชนนอกมหาวิทยาลัย พักคนเดียวหรือพักกับเพื่อน	ชีวิตอุดมศึกษาอิสระสุดขั้ว ไร้การคนควบคุม
ชีวิตสันทนาการส่วนตัว	กำหนดเวลากลับบ้านหลังจากออกไปเที่ยวกับเพื่อนในช่วงเวลากลางวัน, ไม่ได้รับอนุญาตให้เที่ยวกลางคืน	กำหนดเวลากลับบ้านหลังจากออกไปเที่ยวกับเพื่อนในช่วงเวลากลางวัน, ไม่ได้รับอนุญาต หรือ ได้รับอนุญาตให้เที่ยวกลางคืนบ้างบางครั้ง แต่กำหนดเวลากลับถึงบ้าน	ไม่มีเวลากำหนดชัดเจนในการออกไปเที่ยวและกลับที่พัก	ชีวิตอุดมศึกษาอิสระสุดขั้ว ไร้การควบคุมและคนควบคุม
กิจกรรมในสถาบันการศึกษา	ทำกิจกรรมตามที่โรงเรียนหรือครูเป็นผู้กำหนด และมักจะมีวินัยในการรักษาเวลาและหน้าที่ในการเข้าร่วมกิจกรรมาอย่างเคร่งครัด	ทำกิจกรรมตามที่โรงเรียนหรือครูเป็นผู้กำหนด และมักจะมีวินัยในการรักษาเวลาและหน้าที่ในการเข้าร่วมกิจกรรมาอย่างเคร่งครัด	ทำกิจกรรมตามที่มหาวิทยาลัย คณะ หรืออาจารย์กำหนดให้ทำ แต่มีอิสระในการเข้าร่วมกิจกรรมตามความสมัครใจเป็นหลัก จึงทำให้มีนักศึกษาจำนวนหนึ่งเท่านนั้นที่ทำกิจกรรมอย่างบ้าคลั่งและทุ่มเท (เพราะขาดแรงงาน), สามารถกำหนดกิจกรรมที่ต้องการทำขึ้นมาเองได้	ชีวิตอุดมศึกษาได้รับการพัฒนาศักยภาพมากกว่า แต่ขาดจิตสำนึก การมีวินัย และความรับผิดชอบต่อส่วนรวมมากกว่าชีวิตวัยประถมศึกษาและมัธยมศึกษา
อื่น ๆ	คิดยังไม่ออก	คิดยังไม่ออก	คิดยังไม่ออก	เปรียบเทียบไม่ได้

 

 

จริงไม่จริงไม่รู้ อยู่ที่การพิจารณาของแต่ละท่านครับ

แต่ในความเห็นของผม

สรุปได้ว่า นักศึกษามหาวิทยาลัยในปัจจุบัน เป็นกลุ่มคนที่ขาดวินัยในตนเองค่อนข้างสูง เพราะการที่คิดว่าตนเองมีอิสระในการใช้ชีวิตมากขึ้น โดยไม่ได้ตระหนักถึง "หน้าที่" ของตนเอง