ล่องแก่งแม่ละเมา : แม่ละเมาไดอารี่


 

       หลังจากวันแรกที่เรานำเยาวชนศึกษาธรรมชาติโดยการเดินป่า ตามโครงการ อบรมอาสาสมัครรักษาธรรมชาติสิ่งแวดล้อมและส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์”  วันนี้พวกเรามา "ล่องแก่ง" กันครับ

วันนี้พวกเราตื่นกันแต่เช้า หลังจากกินข้าวตำหรับแม่ละเมาเสร็จแล้ว งานก็เริ่มขึ้น ต่างคนต่างช่วยกันคนละไม้คนละมือขนอุปกรณ์ขึ้นรถไปที่ต้นน้ำ จุดขึ้นเรือแพ

             การเดินทางไปยังกลุ่มล่องแพแก่งแม่ละเมานี้ จะเดินทางตามถนนหลวงหมายเลข 105 จากอำเภอเมือง จังหวัดตาก ไปสู่อำเภอแม่สอด ตรงบริเวณหลักกิโลเมตรที่ 40 เลี้ยว ซ้ายลงไปจะเป็นจุดขึ้นเรือแพ และล่องลงไปยังหมู่บ้านด่านแม่ละเมา ระยะทางประมาณ 10 กิโลเมตรโดยลำน้ำแม่ละเมานี้จัดอยู่ในระดับ 1-2 ของระดับความอันตราย ซึ่งมีอยู่ทั้งหมด 6 ระดับในประเทศไทย ซึ่งก็จัดได้ว่ามีความปลอดภัยต่อการล่องแก่งอย่างมาก

            โดยการล่องแพจะสามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ช่วงด้วยกัน ซึ่งแล้วแต่ความต้องการของนักท่องเที่ยว คือ 1)เริ่มต้นจากห้วยแม่หก ไปขึ้นบกที่บริเวณ หมู่ 2 บ้านด่านแม่ละเมา ระยะทางประมาณ 12 กิโลเมตร ใช้เวลาล่องประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่งถึง 3 ชั่วโมง  2)ลงแพบริเวณห้วยหญ้าอุ ขึ้นบกที่บริเวณหมวดการทางแม่ละเมา ระยะทาง 12 กิโลเมตรเช่นเดียวกัน และ 3)ลงแพบริเวณบ้านธงชัย และขึ้นบกที่บ้านห้วยหญ้าอุ ระยะทางประมาณ 25 กิโลเมตร

เมื่อเดินทางมาถึงทุกคนก็ต่างช่วยกันขนของลงไปยังจุดลงเรือ

เห็นทางลงแล้วแทบหมดแรงครับ (สูงมาก ๆ เลย) แต่อย่างไงก็สู้ครับ สู้ ๆ สู้ตาย

ก่อนลงเรือ พวกเราทุก ๆ คน ทั้งเยาวชนชาวพี่น้องชาวแม่ละเมา ก็มารวมตัวกันเพื่อฟังคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับข้อปฏิบัติเพื่อความปลอดภัยในการล่องเรือ โดยได้วิทยากรอาชีพ นั่นคือ พี่ประดิษฐ์ ของเรานี่เองครับ

พวกเราตั้งอกตั้งใจฟัง เพราะความปลอดภัยเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับการเดินทางครับ

การเดินทาง Trip นี้ มีผู้ร่วมเดินทางทุกเพศ ทุกวัยครับ เด็ก ก็สามารถล่องแก่งได้อย่างปลอดภัย ถ้าต้องใจฟังข้อแนะนำครับ

แล้วการเดินทางก็เริ่มต้นขึ้น โดยจุดวัดใจจุดแรก
แต่ก็สบายใจได้ครับ วันนี้น้อง ๆ เยาวชนทุกคน ร่วมมือ ร่วมใจกันเต็มที่ครับ
เพราะนอกเหนือจากเทคนิคการพายเรือแล้ว
ทุกคนยังต้องสามารถเป็นผู้คุ้มกันภัยให้กับนักท่องเที่ยวทุก ๆ คนด้วย

พอช่วงน้ำนิ่ง เด็ก ๆ ก็สามารถหัดพายเรือได้อย่างสบายครับ

ผีเสื้อตัวหนึ่ง บนมาเกาะบนกล้องของผมครับ
ก็เลยถ่ายภาพเก็บไว้เพื่อยืนยันถึงความอุดมสมบูรณ์ทางธรรมชาติ

"กองทัพต้องเดินด้วยท้องครับ" เราจอดเรือแวะพักกันครู่หนึ่ง
เพื่อให้ฝีพายได้พักและเติมพลัง (อร่อยมากครับ)

ในระหว่างการเดินทาง มีเสียงดนตรีขับกล่อม ดนตรีวงเดิมครับจากเมื่อคืน
สะล้อซอซึง ขับกล่อมให้ความสุนทรีตลอดการเดินทาง

สภาพผืนป่าอันเขียวขจี ผนวกกับสายน้ำที่เย็นชุ่มฉ่ำใจ
รวมทั้งแรงใจและแรงกายที่ทุกคนร่วมกันเดินทางในครั้งนี้ครับ

ท่านนี้เป็นพี่ชายของพี่ประดิษฐ์ครับ
เป็นผู้มีพระคุณอย่างสูงในระหว่างการเดินทางในป่าครับ
คอยช่วยผมตลอดการเดินทางครับ

การเดินทางวันนี้มีเรือหลากหลายขนาดครับ ถ้าใครอยากตื่นเต้น ต้องไปเล่นเรือลำเล็กครับ
ขนาดทีมงานผมที่มาด้วยกัน ยังขอตัวลงไปพายเรือลำเล็กกับเขาด้วยเลย
"ตื่นเต้น" ดีครับ

สำหรับเรือของผม ได้ฝีพายมือหนึ่งครับ
"พี่ประดิษฐ์"
เป็นฝีพายให้ผมตลอดเส้นทางครับ

ในระหว่างทาง พวกเราก็ได้เข้าไปเยี่ยมชม "วิสาหกิจชุมชน"
 การปลูกไม้ไผ่ เพื่อนำไม้และหน่อไม้ออกขายครับ
ซึ่งพื้นที่ปลูกอยู่ติดกับริมฝั่งน้ำแม่ละเมา

การเดินทางมีทั้งแบบราบเรียบและแบบเร้าใจ
แต่เรือทุกลำก็ผ่านได้อย่างปลอดภัยครับ
เพราะมีน้อง ๆ เยาวชนคอยดูแลอำนวยความสะดวกในทุกจุดของการเดินทาง

เจ้าตัวนี้ ออกมายืนคอยให้กำลังใจพวกเราครับ
ได้บรรยากาศไปอีกอย่างหนึ่ง

สำหรับพี่คนนี้ เป็นคนถือหางเสือเรือครับ
พายเรืออยู่ดี ๆ ก็กระโดดลงน้ำซะอย่างนั้น
"ลงไปเก็บขยะ" ครับ
พี่เขาบอกว่า "แม่น้ำคือชีวิต เราต้องช่วยกันรักษา"
ผมสังเกตตลอดการเดินทาง พอมีขยะที่ไหน ทุก ๆ คนก็จะรีบกระโดดกันลงไปเก็บครับ
ตะโกนบอกกันตลอด เพื่อช่วยรักษาแม่ละเมาให้สะอาด เป็นแม่น้ำแห่งชีวิตตลอดไปครับ

สภาพบรรยากาศสองฝั่งลำน้ำแม่ละเมา สดชื่นมาก ๆ เลยครับ
ถึงแม้ช่วงนี้ก็จะเป็นตอนบ่ายโมง ก็เย็นสบายครับ

เวลาผ่านไปเกือบๆ 3 ชั่วโมง ทุกคนก็กลับมายังที่ทำการกลุ่มพะวอการท่องเที่ยว
ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่เราขนของขึ้นรถกันเมื่อเช้าครับ
บางคนก็ยังไม่ขึ้นฝั่ง เล่นน้ำกันสนุกสนานครับ

แต่สำหรับผมและทีมงาน
ขอตัวมาเติมพลังข้างบนก่อนครับ
"แม่บ้าน" ชาวแม่ละเมา เตรียมข้าวปลาอาหารไว้เรียบร้อย
จะรอช้าอยู่ใย ลุยกันเลย.................
เนี่ยแหละครับ ส่วนหนึ่งของการฝังตัวเพื่อทำงานกับชุมชนครั้งหนึ่งที่ "แม่ละเมา"

หมายเลขบันทึก: 39510เขียนเมื่อ 18 กรกฎาคม 2006 17:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:27 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
 ไปคราวหน้าอย่าลืมชวนไลไปบ้างเด้อ! ตอนนี้ล่องแก่งกำลังขึ้นสมองค่ะอาจารย์ หาโอกาสไปไม่ได้สักทีตอนที่อยู่สวนป่าพี่ๆก็ชวนไปแต่ไม่มีกำหนดวันไปซะที ในชีวิตนี้ต้องหาโอกาสไปให้ได้เลย

บ้านห้วยะอุครับ ไม่ใช่ ห้วยหญ้าอุ

ห้วยแม่ละเมาเมื่อ 20 กว่าปีก่อนสวยกว่านี้มาก

ผมดีใจที่พี่ๆกลุ่มนี้หันมาใส่ใจห้วยแม่ละเมา ซึ่งพวกพี่ๆเขาก็มีส่วนช่วยทำลายมันมาก่อน แต่ก็น้อยกว่าพวกนายทุนตัดไม้ ข้าราชการชั่ว และอุตสาหกรรมเหมืองแร่ 

                                  คิดถึงแม่ละเมา

อยากไปเที่ยวจังเลย หนุกดี อยากไปแต่อยู่ภูเก็ตต้องทำไงบ้างค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่ราชภัฎ ภูเก็ต

อยากให้ชาวบ้านห้วยยะอุดูแลต้นน้ำให้ดี

นายทักษ์ดนัย นิยมไทย

ชาวบ้าห้วยยะอุหยุดตัดไม้ทำลายป่าเถิดครับ

เหลือต้นไม้ที่เกาแก่ไว้ให้ลูกหลานดูบ้าง

ที่แม่ละเมามีเรือยางเยอะไหมครับ

อยากไปล่องแก่งเรือยาง ที่แม่ละเมาครับ.....ผมล่องแก่งในเมืองไทยมาแล้ว16 แห่ง.....(แม่แตง , น้ำว้าบน , น้ำว้ากลาง , น้ำว้าล่าง , น้ำสาน , น้ำเข็ก , น้ำปอย , ห้วยอุ้มผาง , อุ้มผางคี , แก่งสามชั้น , หินเพิง , โป่งน้ำร้อน , คลองยัน , คลองกลาย , สองแพรก , หนานมดแดง).....แต่ยังไม่เคยล่องแก่งที่แม่ละเมาเลยครับ.....ผมพักอยู่ กทม......ว่างล่องแก่งได้เฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ครับ.....จอม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท