ประเพณีแซนโฎนตา

         ประเพณีแซนโฎนตา  ประเพณีเก่าแก่ของคนขุขันธ์  ว่างๆแวะมาเที่ยวชมและร่วมกิจกรรมได้ในวันที่ 4-5 ต.ค.53 ติดตามข้อมูลได้ที่http://gotoknow.org/blog/khukhan0004/394010 

         ดิฉันมาบรรจุทำงานครั้งแรก  นับตั้งแต่ 1 มิ.ย.38 จนถึงปัจจุบัน รวม 15 ปีแล้ว  ภาษาถิ่นของที่นี่  เป็น  ภาษาเขมร  ค่ะ  แถมบางพื้นที่  มีภาษาส่วยและภาษาเยอ เข้ามามีส่วนร่วมด้วย  ส่วนภาษาอิสานไม่ต้องพูดถึง  เป็นภาษาที่เราพูดและฟังอย่างชัดเจนมาตั้งแต่เด็กเลย  ไม่ต้องห่วง.....

         วัฒนธรรมที่นี่  เป็นวัฒนธรรมเก่าแก่ เป็นต้นกำเนิดของจังหวัดศรีสะเกษ  ก็คือเมืองขุขันธ์ นี่แหละค่ะ

          สมัยเด็กๆเคยร้องเพลงนี้ค่ะ  ไม่รู้เหมือนกันว่าชื่อเพลงจริงๆ  ชื่อว่าอะไร     "ศรีสะเกษ"

           โอ้หละหนอ  เมืองศรีสะเกษ  แดนอิสานเขตใต้ติดกัมพูชา  สมดังปรารถนาที่มาเยือน  สรวงสวรรค์  ฤา บ่อลืมเลือน เหมือนแดนถิ่นนี้เหลือที่พรรณณา  โน่นบึงงาม  น้ำตกห้วยจันทร์  บ้านกู่นั้น นกเป็ดงามตา  เบิ่งเขาพระวิหาร ชวนใจถวิล  สวนสมเด็จศรีนครินทร์ แดนสนธยาที่ชาวประชาชื่นชม

           โอ้หละหนอ  ใจหวนคนึง คิดถึงบ้านดวน  ที่แสนรื่นรมย์  สวยเอยแลสม  ปฐมนคร ครั้งขุขันธ์เมือง  รุ่งเรืองอมร  ย้อนมาตั้งใหม่  ศรีสะเกษเฮา

            โน่นเจียงอี  วัดใหญ่ในเมือง  สระกำแพงเลื่องลือบ่อเซาแว่วเสียงแคนแอ่วสาว  ดั่งมนต์อาถรรพ์  ศรีสะเกษ เหมือนแดนในฝัน  สวรรค์บนดินไม่สิ้นซึ่งความสุขเอย......

            สำหรับเนื้อเพลงนี้ไม่แน่ใจว่าถูกต้องทั้งหมดหรือเปล่า  แต่เท่าที่กลั่นกรองออกมาได้  มันแสดงให้เรารู้ว่า  ศรีสะเกษน่าอยู่ค่ะ   รักศรีสะเกษนะคะ  ไม่ใช่เพราะว่าเป็นคนเมืองศรี  แต่  ที่รัก  เพราะเป็นเมืองไทยค่ะ  เลือดรักชาติเข้มข้น.......