ชีวิตที่พอเพียง : 68. เป็นบรรณาธิการวารสาร (๒)
ดร. นักสิทธ์บอกว่า ยินดีจัดให้ตามเงื่อนไขทุกอย่าง หนักใจอยู่อย่างเดียวคือเรื่องคนที่ดีพอในระดับมาตรฐานที่ท่านเดาว่าผมต้องการ ผมเป็นคนที่มีชื่อเสีย (ไม่มี ง งู นะครับ) ว่าจู้จี้เรื่องคน และคนทั่วไปที่ มอ. เขาก็กลัวผมว่าจะโดนใช้งานหนัก ดร. นักสิทธ์บอกว่าคนอื่นๆ เขามีงานเต็มมือ มีข้าราชการผู้ชายเพิ่งรับเข้ามาใหม่คนหนึ่งยังไม่มีหน้าที่เป็นชิ้นเป็นอัน "ไม่ทราบว่าคุณหมอจะพอใจไหม"
ผมขอคุยกับชายหนุ่มคนนั้นก่อน ว่าจะพอใจทำงานด้วยกันอย่างเอาจริงเอาจังไหม และน่าจะมีจริตที่พอจะฝึกให้เป็นนักทำวารสารที่ดีได้ไหม ที่จริงผมก็ไม่มีความสามารถในการทำนายโหงวเฮ้งคนหรอกครับ ผมก็คุยกับคุณนิรันดร์ สุมาลี ว่าเราจะทำอะไร ความสำเร็จและคุณค่าของงานนี้คืออะไร หากคุณนิรันดร์มาทำงานนี้จะต้องฝึกความละเอียด ต้องตรวจพิสูจน์อักษรไม่ให้มีผิดหลงหูหลงตา ต้องพิถีพิถันเรื่องตัวสะกดการันต์ ต้องเรียนศัพท์เฉพาะทางวิชาการ ต้องรู้จักวิธีติดต่อนักวิชาการหรือนักวิจัย วิธีติดต่อโรงพิมพ์ ฯลฯ ที่สำคัญคือผมบอกคุณนิรันดร์ว่าถ้าคุณนิรันดร์ฝึกตนเองให้ดีก็จะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการทำวารสารและหนังสือ จะเป็นคนมีคุณค่า และเป็นที่ต้องการในมหาวิทยาลัย
คุณนิรันดร์ เป็นคนใจเย็น หัวเราะแหะแหะเมื่อผมถามว่าอยากมาทำงานนี้ด้วยกันไหม ผมหยอดว่าผมสามารถฝึกความชำนาญเหล่านั้นให้ได้ แต่คุณนิรันดร์จะเก่งหรือไม่อยู่ที่ความตั้งใจและอดทนของตัวเอง โดยมีเงื่อนไขว่าต้องมานั่งทำงานอยู่กับผม ห้ามกลับไปที่กองบริการการศึกษาต้นสังกัดเดิม คุณนิรันดร์บอกว่า "ลองดูก็ได้ครับ"
ผ่านมาจนบัดนี้เวลาล่วงมา ๒๕ ปี คุณนิรันดร์เป็นบุคลากรที่มีคุณค่าสูงมากของ มอ. เป็นที่ยอมรับในความชำนาญในการทำวารสารและหนังสือ ตรงตามที่ผมบอกไว้ทุกประการ หรือยิ่งกว่าที่ผมคาด ที่จริงเพียง ๑๐ ปีหลังเริ่มงาน คุณนิรันดร์ก็มีชื่อเสียงก้อง มอ. ตอนภรรยาผมจะพิมพ์ตำราวิสัญญีวิทยา ยังไปขอความช่วยเหลือจากคุณนิรันดร์
การริเริ่มทำวารสารสงขลานครินทร์ ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มีคุณค่าต่อชีวิตของผมทั้งในด้านการเริ่มต้นวารสารที่มีคุณภาพขึ้นฉบับหนึ่ง และในด้านการช่วยให้คนคนหนึ่งคือคุณนิรันดร์ ที่เป็นเพชรในตมได้เจียระไนตนเอง จนกลายเป็นคนที่มีคุณค่าสูงยิ่ง ในชีวิตของผมการมีตำแหน่งหน้าที่การงานที่คนยกย่องนับถือ ยังไม่ให้ความปิติสุขเท่ากับการที่ได้ระลึกถึงการที่ได้ช่วยสร้างคนที่มีคุณค่าขึ้นมาหนึ่งคน
เรื่องการเป็นบรรณาธิการวารสารกลายเป็นเรื่องยาวหลายตอนเสียแล้วครับ
วิจารณ์ พานิช
๑ กค. ๔๙
พัทยา มางานฉลองศิริราช ๗๑ ครบรอบ ๔๐ ปี
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น