ภูมิใจในเพื่อนร่วมงาน 1
ตั้งใจเล่าความภูมิใจนี้มานาน ตั้งแต่ได้ยินประโยคจากปาก "รู้สึกผิด ที่ทำงานไม่คุ้ม" ของ สำอางค์ สุทธิกุล พนักงานห้องสมุดผู้มีความขยันเป็นเสน่ห์ประจำตัว 
สำอางค์จะเป็นหนึ่งในหลายๆ คนที่ทำงานหนักและรับผิดชอบสูง และมีน้ำใจ เมื่อใดก็ตามที่ฝ่ายบริการประสบปัญหา นำหนังสือขึ้นชั้นให้บริการไม่ทัน ต้องขอแรงบุคลากรฝ่ายอื่นๆ มาช่วย คนที่เราจะเห็นหน้าเสมอๆ ก็คือ เธอคนนี้ หรือใครอยากขอให้ช่วยอะไร เธอมักจะทำให้ด้วยความเต็มใจ ทั้งเรื่องการซื้อของมาให้จนถึงการทำอาหารที่เพื่อนๆ อยากทาน
ทุกเช้า สำอางค์จะนำน้ำเต้าหู้ที่ไปแวะรับมาจากร้านมาส่งให้เพื่อนร่วมงานถึงโต๊ะทำงาน ตามออเดอร์ (บางคนเชื่อไว้ จ่ายสิ้นเดือนอีกต่างหาก) นับเป็นความมีน้ำใจของเจ้าตัว เนื่องจากไม่ได้คิดกำไรค่าเหนื่อยแต่อย่างใด
จากเหตุผลหลายๆ ประการเหล่านี้ทำให้เธอได้รับโอกาสจากผู้อำนวยการสำนักหอสมุดเมื่อปี พ.ศ. 2539 (อ. นิคม ธาตรี) ก้าวจากงานแม่บ้านของบริษัทที่รับเหมาทำความสะอาดสำนักหอสมุด มาสู่การเป็นลูกจ้างชั่วคราวของสำนักหอสมุดที่มีคุณภาพ
เมื่อมีโอกาสนั่งคุยกันถึงหลายๆ เรื่องและวกมาถึงเรื่องการทำงาน สำอางค์ บอกดิฉันว่า วันไหนก็ตามที่ไม่ได้ทำงานเต็มที่ (หมายถึงมีงานวาระพิเศษต่างๆ ซึ่งก็มีประโยชน์กับหน่วยงาน) จะรู้สึกผิดอย่างมากที่ไม่ได้ทำงานประจำให้คุ้ม เธอจึงมักจะนั่งคุยไปตัดกระดาษหรือทำงานบนโต๊ะไป แบบคนมือไม่ว่าง งานประจำของเธอคือ งานซ่อม หรือถ้าจะอธิบายให้ถูกก็คือ งานเข้าเล่มหนังสือ
วันนี้ดิฉันจึงขอนำเสนอ บุคลากรที่น่าภาคภูมิใจยิ่งคนนี้ไว้ในgotoknow
ความเห็น (12)
วิบูลย์ วัฒนาธร
- ช่วยกันค้นหาคนดี ที่ตั้งใจทำงานให้องค์กรกันครับ
บางครั้งบางสิ่งทุกคนอาจทำดี แต่ไม่ได้สัมผัส..... มองต่างมุม
เพื่อนร่วมงาน
บุคลากรของสำนักหอสมุด มีหลายคนที่เป็นคนดี แต่ละคนมีความดีไม่เหมือนกัน เพื่อนร่วมงานที่เราภูมิใจมีน้ำใจอีกคนหนึ่งคือ นางสาวศรีสมบูรณ์ ผุยปุ้ย ตำแหน่งนักเอกสารสนเทศ เป็นคนที่มีน้ำใจใครขอให้ช่วยอะไรก็ช่วย ใครจะยืมรถไปไหนให้ยืมด้วยความยินดีแม้ราคาน้ำมันจะแพงแสนแพงหล่อนก็ให้ยืมด้วยความยินดี และความมีน้ำใจด้านอื่น ๆ อีกมากมาย
ทำความดีทุกวันเพื่อถวายให้ในหลวงของเรา
ขอขอบคุณอาจารย์วันเพ็ญ...
- ขอแสดงความชื่นชมในคุณงามความดี ความขยัน อุตสาหะ และเวยยาวัจจะ(ช่วยเหลือคนอื่น)ของคุณสำอางค์ สุทธิกุล
- ขออนุโมทนาในกุศลเจตนาของอาจารย์ที่กรุณานำเรื่องคนทำดีมาเผยแพร่
ขอแสดงความยินดีกับสังคม มน. ที่เป็นสังคมยกย่องคนดี (ไม่ใช่สังคมยกย่องคนได้ดีแบบหลับหูหลับตา เช่น คนโกงจนรวย คนชอบล็อคสเป็คเวลาประมูล ฯลฯ) หรือสังคม pragmatists)
- สาธุ สาธุ สาธุ
ขอชื่นชม พี่สำอางค์ ด้วยอีกคนค่ะ เป็นคนที่ช่วยเหลือคนอื่นด้วยใจจริง ๆ จึงเป็นที่รักของคนส่วนใหญ่ในหอสมุด จริง ๆ นะค่ะ
อยากให้บางคน ลองไปหาหนังสือเล่มหนึ่งมาอ่านดู ... เรื่องไล่ตงจิ้น ไม่ต้องอ่านจนจบเล่มหรอกค่ะ อ่านแค่ คำนำ คำนิยมที่เขียนโดย ครูยุ่น ก็พอ !!!
( ป.ล. ไม่ได้หมายความว่า พี่อางค์ มีชีวิตแบบนั้นนะค่ะ 5555 เดี๋ยวอ่านไป ร้องไห้ไป) แค่อยากให้คนที่ได้อ่าน มีหัวใจที่อดทน ไม่ท้อ และ ให้รู้สึกเห็นใจคนอื่นบ้าง
ขอขอบคุณทุกๆ ท่าน ( อ. วิบูลย์ อ. Beeman อ.บวร อ. หมอวัลลภ คุณaaa คุณเพื่อนร่วมงาน น้องนาตยา และน้องอิงจันทร์)
ที่กรุณาสละเวลามาแสดงความคิดเห็น และเติมกำลังใจซึ่งกันและกัน
วันที่ 24 ก.ค. นี้ ดิฉันได้ชวนคุณสำอางค์แล้ว เธอตอบตกลงไปร่วมด้วยแบบอายๆ ค่ะ
เหนืออื่นใด ดิฉันเชื่อว่าทุกคนทราบดีว่าเรานับว่าเป็นคนดีคนหนึ่ง ไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่งของชีวิต เพียงแต่ ต้องเลือกแสดงออกมาให้คนอื่นเห็นบ้าง
ถ้าดิฉันบังเอิญเห็นจะจดจำมาเล่าขานต่อไปค่ะ
- อ่านแล้วชอบการเล่าเรื่องครับ
- ผมอยู่ในห้องสมุดสำอางค์เธอจะพูดเหน่อๆ เหมือนตูน QA ด้วยครับ แต่นี่แหละธรรมชาติและความจริงใจ
- ขอบคุณ คุณวันเพ็ญ ครับที่ช่วยเล่าเรื่องที่น่าภาคภูมิใจแบบนี้ครับ
ชอบมาก ๆ ค่ะ สังคมสำนักหอสมุด ม.นเรศวรมีเรื่องดี ๆ มาเล่าสู่กันฟัง เพราะคนทำความดีเราต้องส่งเสริมค่ะ
- ขอบคุณ อ. หนึ่ง และน้องดาว บูรพา ที่แวะมาเยือนบล็อกค่ะ
- คนทำดี ทำให้เราชื่นใจเสมอเมื่อพบเห็นค่ะ