เรื่องเล่าเร้าพลัง : บรรยากาศการเรียนรู้แบบขำ..ขำ
เช้าวันศุกร์ที่ 14 ก.ค. 49 ชุมชนคนชุดเขียวได้สร้างบรรยากาศของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้หลังจากที่มีเจ้าหน้าที่ประมาณ 10 คนได้มีโอกาสเข้าร่วมประชุมวิชาการประจำปีห้องผ่าตัดเมื่อวันที่ 1-2 ก.ค. 2549 ที่ผ่านมา โดยที่มีโจทย์หรือสิ่งที่ดิฉันชวนให้ผู้ที่เข้าประชุมคิดมีอยู่ว่า...
"หลังจากเข้าประชุมวิชาการประจำปีห้องผ่าตัดในครั้งนี้ท่านอยากจะทำอะไร?"
มาว่าเรื่องที่ทุกคนอยากทำ เมื่อดิฉันได้ฟังทุกคำพูดของทุกคนแล้วรู้สึกปลื้มใจที่สุด มีหลายเรื่องที่เจ้าหน้าที่อยากทำได้แก่
- พัฒนาอุปกรณ์ที่ใช้ในการพยุงขาผู้ป่วยที่หักและต้องทำการฟอกทำความสะอาดก่อนผ่าตัด เนื่องจากเราจะใช้พนักงานเป็นคนจับหรือแบกขาผู้ป่วยก่อนฟอกทำความสะอาด
- พัฒนาการระบุตัวผู้ป่วย อวัยวะและตำแหน่ง
แต่สาระของบันทึกนี้ไม่ได้อยู่ที่เนื้อหาตรงที่เจ้าหน้าที่อยากจะทำว่าคืออะไร แต่อยู่ที่บรรยากาศของการเรียนรู้ต่างหาก ดิฉันอยากจะชี้ประเด็นว่าเมื่อคนเริ่มเห็นคุณค่าของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และรู้ว่าการ ลปรร. ต้องการบรรยากาศที่เป็นอิสระและเท่าเทียมกัน ก็จะเกิดเวที ลปรร. หลายรูปแบบในชีวิตการทำงานตามปกติประจำวัน ดังเช่นที่หน่วยงานของชุมชนคนชุดเขียวที่กำลังเป็นอยู่ ทั้งสิ่งที่เรียกว่า Morning Talk ประจำวัน เวทีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในทุกศุกร์ที่ 2 ของเดือน หรือการประชุมประจำเดือนทุกศุกร์สัปดาห์สุดท้ายของเดือน ซึ่งมักจะมีการทบทวนกิจกรรม 12 กิจกรรมก็ใช่เช่นกัน จะเรียกว่าเกิดทักษะการสร้างบรรยากาศแนวราบหรือไม่ ดิฉันไม่ได้คิดแต่รู้ว่าพวกเราทำมานานจนกลายเป็นวัฒนธรรมของเราเสียแล้ว
สิ่งที่ขาดไม่ได้ที่ดิฉันจะต้องเล่าคือในระหว่างที่เจ้าหน้าที่รุ่นพี่หลาย ๆ คนเล่าเรื่องว่าได้เรียนรู้ ได้เห็นอะไรจากการประชุมวิชาการ หลาย ๆ คนก็บอกว่าอยากทำอยากพัฒนาโน่น นู่น นี่ ล้วนแต่วิชาการทั้งนั้น จนดิฉันคิดว่าทุกคนคงได้เล่าหมดแล้ว แต่พลันดิฉันก็นึกขึ้นได้ว่ามีน้องใหม่คนหนึ่งคือน้องตุ๊กที่เพิ่งมาทำงานที่ห้องผ่าตัดได้ไม่ถึงปีและปกติเธอจะทำหน้าที่เป็นคุณลิขิตให้กับพวกเราด้วย ดิฉันจึงถามว่า
"...ตุ๊กได้อะไรจาการประชุมบ้างจ๊ะ? "
ด้วยความเป็นคนใสซื่อ ตุ๊กตอบกลับมาทันทีเลยว่า
" ตุ๊กได้ช็อปปิ้งจ้ะ...อาม่า (ขอชี้แจงก่อนว่าเรามีการตั้งฉายาให้กันด้วยล่ะ) เป็นคนพาไป "
มีเสียงต่อว่ากลับมาทันทีเลยว่า
"...ตุ๊ก..พี่เล็กเขาให้พูดว่าได้เรื่องความรู้อะไรต่างหาก..."
ขณะนั้นตุ๊กเริ่มหน้าเสีย พี่โป่งรีบพูดแก้ให้ว่า
"..แหม !!.ก็พี่เล็กเขาให้ทำ AAR เพราะฉะนั้นจะพูดอะไรก็ได้ซิ ไม่ซีเรียสไม่ใช่เหรอ ?"
ดิฉันจึงตอบว่า "ไม่ซีเรียสหรอก ใครจะเล่าอะไรก็ได้ที่ได้เห็นมา"
....บรรยากาศต่อมาคือ..ฮา..ฮา..ขำ..ขำ...(-o")
ความเห็น (8)
บรรยายได้เห็นภาพดีมากเลยค่ะ ติดตามอ่านแล้วรู้สึกเพลิดเพลินเจริญใจจริง สัมผัสถึงบรรยากาศเรียนรู้ที่ไม่ซีเรียส สนกดีด้วย ขอชื่นชม
- ขอบคุณท่านผ.อ.ที่ตามมาดมและชมตลอด
- ได้มีการลปรร.ในตึก5/4ศัลยกรรมแล้วโดยได้ส่ง ตัวอย่างการบันทึกกิจกรรม Morning Talk ไปทาง Intranet ให้กับทางตึกไว้ด้วยค่ะ
- ทราบมาว่าที่บ้านตากก็มีบรรยากาศน่ารัก ๆเช่นนี้เหมือนกัน
- ขออนุญาตแซวถามว่านำรูปขึ้นเก่งหรือยังคะ ?