โรงเรียนวิถีพุทธ เป็นโรงเรียนที่ดำเนินกิจกรรมการเรียนการสอนตามปกติ เพียงแต่มีการนำกิจกรรมทางพุทธศาสนาในชุมชนเข้ามาใช้ในโรงเรียนเพื่อให้นักเรียนได้ปฏิบัติ ไม่ใช่เพียงให้นักเรียนแต่งตัวใส่เสื้อผ้าสีขาวแล้วบอกว่าเป็นโรงเรียนวิถีพุทธ
กิจกรรมวิถีพุทธที่นำมาใช้ในโรงเรียน อาจเป็นกิจกรรมที่ชุมชนได้ปฏิบัติอยู่และเด็กนักเรียนเห็นอยู่เป็นประจำเพียงแต่ยังไม่ได้นำมาปฏิบัติ เช่น การแสดงตนเป็นพุทธมามกะ การทำบุญตักบาตร การถือศีลปฏิบัติธรรม การฟังธรรม เมื่อเราได้นำเข้ามาให้นักเรียนได้ฝึกปฏิบัติในโรงเรียน ส่งเสริมให้นักเรียนได้ปฏิบัติบ่อย ๆ ทำซ้ำ ๆ ให้เป็นกิจกรรมประจำตัว ซึ่งกิจกรรมต่าง ๆ นี้จะนำไปสู่ซึ่งความเป็นผู้มี ศีล สมาธิ และปัญญา
กิจกรรมทางพุทธศาสนาอาจเลือกนำมาให้นักเรียนได้ฝึกปฏิบัติตามความสนใจแล้วค่อย ๆ ให้นักเรียนฝึกปฏิบัติด้วยความเต็มใจ ไม่ใช้วิธีบังคับให้นักเรียนต้องปฏิบัติ ถ้ามีการบังคับก็จะมีแรงต้าน ถ้ามีแรงต้านกิจกรรมก็จะไม่เกิดในจิตใจ เมื่อไม่เกิดในจิตใจก็ไม่มีการนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน เมื่อไม่มีการปฏิบัติในชีวิตประจำวันวิถีพุทธก็คงไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นนอน
กิจกรรมวิถีพุทธนี้เราไม่การต้องฝึกให้เด็กนักเรียนเป็นผู้ที่แต่งกายเรียบ ๆ เดินช้า ๆ พูดช้า ๆ หรือไม่ค่อยพูดจากลับใครกลายเป็นซึมเศร้า ไม่เข้ากับพวกพ้องที่ไม่ปฏิบัติเหมือนตนเอง ซึ่งการปฏิบัติเช่นนี้ดูแล้วไม่ใช่วิถีชีวิตของชาวพุทธที่แท้จริง
กระบี่อยู่ที่ใจ ใจอยู่ที่กระบี่
ใช้กระบี่โดยไร้ใจ เท่ากับสังหารตนเอง
ความสงบอยู่ที่ใจใช่ที่สถานที่ หากสถานที่ไม่สงบ
ใจเราก้อไม่สงบ