เมฆสีเทาหม่นปกคลุมท้องฟ้ากว้าง มองดูมืดครื้มคละเคล้าไปกับละอองฝนโปรยปรายเป็นสายน้ำใสหยาดหยดลงสู่ผืนดินด้านล่าง อากาศหนาวเย็นแทรกซึมทะลุผ่านเนื้อผ้าหนา รับรู้ได้ถึงความรู้สึกหนาวสะท้านจับจิต
แนบลำตัวอิงผนังตึกที่มีหลังคาหน้าจั่วยื่นออกมาเพื่อหลบละอองฝนซึ่งร่วงหล่นลงมาเพียงแค่ไม่กี่อึดใจ สลัดความรู้สึกโดดเดี่ยวอ้างว้างทิ้งไปและสาวเท้ามุ่งไปสู่จุดหมายปลายทางด้านหน้าที่ได้รับการอนุรักษ์จัดแต่งให้เป็นเมืองท่องเที่ยวที่เรียกขานนามว่า Old Town , Alexandria มลรัฐ Virginia
จุดเด่นของเมืองนี้คือการจัดแต่งสภาพให้คงเดิม ทั้งตึกราม-บ้านช่อง ถนนหนทางและร้านค้า รวมทั้งภัตตาคารอาหารที่เน้นอาหารทะเลสดและคงรสชาติความอร่อยตามสูตรดั้งเดิมมาเป็นจุดขาย ซึ่งได้มีโอกาสลิ้มลองรสชาติของความอร่อยมาแล้วเมื่อช่วงประชุมอยู่ที่นี่เป็นเวลา ๒ สัปดาห์
ยอมรับว่าอาหารทะเลของเขาสดจริงและปรุงรสชาติได้อร่อยแบบนุ่มนวล แต่การย้อนรอยเพื่อมาเที่ยวตามลำพังครั้งนี้กลับเลือกที่จะทานข้าวเหนียว คอหมูย่าง ส้มตำ รสแซ่บมากกว่าอาหารอเมริกันรสชาตินุ่มจืดแบบผู้ดี
เรียบทั้งการจัดแต่งและรสชาติ
เดินวนเวียนไม่นานก็ครอบคลุมพื้นที่ของ Old Town จึงซื้อตั๋วในราคา ๑๘ เหรียฐสหรัฐ เพื่อนั่งเรือเที่ยวชมบรรยากาศนอกเมือง ผู้โดยสารบางตา-จนเกรงว่าเขาจะขาดทุน…. บรรยากาศริมฝั่งแม่น้ำ มีแต่ตึกรามบ้านเรือนสไตล์ฝรั่งจ๋า ไม่มีสิ่งใดแปลกตานักเที่ยวที่ชอบเดินทางศึกษาถิ่นต่างๆ ไปเรื่อยเช่นผู้เขียน
ขอลูกๆฝรั่งมาถ่ายภาพด้วย โดยไหว้วานให้คุณแม่ฝรั่งเป็นตากล้อง
อาคาร-สิ่งก่อสร้าง เป็นรูปแบบเดียวกันหมด
แต่มาสะดุดตาสิ่งก่อสร้างแห่งหนึ่งที่มองดูใหญ่โตมหึมา-โอ่โถง ดีแท้ จึงตัดสินใจขึ้นเรือ ท่านี้เพื่อสำรวจดู
ท่าเรือด้านหน้าของโรงแรม
ตื่นตา-ตื่นใจกับการจัดแต่งที่อลังการงานสร้างของโรงแรม Gaylord National Hotel & Convention Center On the Potomac in Maryland รู้สึกว่าตัวลีบเล็กไปถนัดใจ เดินเข้าห้องน้ำเพื่อสำรวจตนเองอีกครั้งหนึ่ง เสื้อโค้ทคลุมยาวเหนือเข่าสไตล์เกาหลี กับรองเท้าผ้าใบ Nike ราคาเกือบ๑๒๐ เหรียญ ไม่ช่วยให้รู้สึกมั่นใจทีจะเดินเล่นบนโรงแรมหรูเช่นนี้เลย
ต้นไม้ปลูกอยู่ด้านในโรงแรมหรูบริเวณชั้นที่ ๑
มีการจัดแต่งด้านหน้าของโรงแรมเทียบความสูงประมาณตึก ๓ ชั้น ให้ดูโล่ง-โปร่ง ปลูกต้นไม้น้อยใหญ่และจัดร้านคอฟฟี่ช้อปให้นั่งพักผ่อนแบบไม่หวงเนื้อที่ มองดูสดชื่น ราวกับเดินเล่นในสวนสาธาณะ แต่เป็นสวนสาธาณะในอาคารที่โอ่อ่าและหรูเลิศ
ชั้นที่ ๒ ตกแต่งที่นั่งพักผ่อนคล้ายอยู่ในสวน
โชคดีที่สังคมที่นี่ไม่มีใครใส่ใจใคร แต่หากเป็นโรงแรมหรูๆในเมืองไทย สงสัยคงถูกพนักงานต้อนรับมองแบบดูแคลน เพราะเชาชอบวัดกันที่เปลือกนอกอย่างเช่นดูเฟอร์นิเจอร์-ประดับและการแต่งกาย
มีอยู่ครั้งหนึ่งกลับจากทัศนศึกษาแวะเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้า Central ปิ่นเกล้า มองเห็นรถToyota Yaris โฉมใหม่จอดโชว์อยู่ ๓-๔ คัน หลงใหลจนตัดสินใจในนาทีนั้นว่า จะซื้อขับกลับบ้านที่กำแพงเพชร เลยละกัน เดินเข้าไปเมียงมองใกล้ตัวรถ ยืนเกาะอยู่บริเวณนั้นเกือบ ๑๐ นาที หันซ้าย-แลขวา ก็ไม่มีใครมาสนใจถาม-ไถ่ มองเห็นพนักงานบางคนไปต้อนหน้า-ต้อนหลังลูกค้าวัยรุ่นอยู่ด้านโน้น เออหนอ…สงสัยผู้เขียนจะดูโทรมมาก….คงคิดว่ายัยป้าคนนี้คงไม่มีปัญญาซื้อแน่ ตัดใจไม่ซื้อก็ได้(วะ)
พี่สนิทที่พิษณุโลกเล่าเหมือนกันว่า เศรษฐีจาก กทม.มาลงทุนทำธุรกิจฯ ที่พิษณุโลก ใส่กางเกงขาสั้นมาเลือกดูรถเบ๊นซ์ พนักงานไม่ใส่ใจ แกเลยเปลี่ยนใจซื้อ BMW ไปใช้งาน ๗ คัน ควรจะเห็นใจเจ้าของบริษัทฯหรือสมน้ำหน้าพนักงานที่อดได้ค่านายหน้าดีนะ
เดินขึ้นบันไดเลื่อน-ลงลิฟต์ ชมความงามของสถานที่จนอื่มใจ จึงสาวเท้าเดินออกจากโรงแรม….ไปทางท่าเรือด้านซ้ายมือที่มีร้านขายของที่ระลึกเปิดทำการอยู่เพียงแห่งเดียว หลบลมหนาวเย็นที่พัดผ่านมาเป็นระลอกเข้าไปรับไออุ่นจากเครื่องทำความร้อนในร้าน และเลือกซื้อของที่ระลึกติดมือมา ๒-๓ ชิ้น พนักงานขายชาวเม็กซิกัน เป็นสาวผิวเนียนเข้ม รูปร่างสันทัด ตาโตกลมมน จมูกโด่งเป็นสัน อัธยาศัยดีเหมาะที่จะทำงานด้านการบริการ หลังจากพูดคุยกับพนักงานขายจนหมดเรื่องที่จะถามไถ่จึงไปเดินเล่นที่ท่าเรือ อากาศยามมี้แทบจะไม่พบเห็นผู้คนออกมาเดินเล่นข้างนอก
สายตาไปสะดุดกับรูปปั้นที่บรรจงปั้นแบบให้ดูเหมือนว่าบางส่วนของร่างกายจมอยู่ใต้ดิน จึงเดินเขาไปดูใกล้ๆ พบกลุ่มวัยรุ่นมาเดินดูเช่นกัน จึงขอให้ถ่ายภาพให้ด้วยตามประสาคนชอบภาพถ่าย
มาสืบค้นภายหลังจึงได้รู้ว่านี่คือ "The Awakening" at National Harbor" มองดูเร้าใจดีแท้ ลองชมวิดีโอการเคลื่อนย้ายได้ที่นี่
นั่งเรือย้อนกลับมา ณ จุดเดิมที่ท่าเรือของเมือง Old Town เนื่องจากแสงอาทิตย์เริ่มลาลับ....ไม่มีเวลาสำรวจเส้นทางใหม่.... ผจญภัยคนเดียวก็ต้องระวังตนเองบ้าง อิ่มเอมกับประสบการณ์ที่ท้าทายความตื่นเต้นพอสมควร
สวัสดีค่ะ
ครูอ้อยมาเยี่ยมชมด้วยค่ะ เป็นประสบการณ์ที่ดี ขอบคุณมากนะคะ ที่นำมาแบ่งปัน ให้ได้รู้ ครูอ้อยชอบมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
พักนี้พี่คิมมเข้าเน็ตครั้งละ ๓๐ นาทีค่ะ เช้าและเย็น เพราะติดหนังสือที่อ่านค่ะ วันนี้ได้มาเยี่ยมเมือง Maryland สะอาดมากนะคะ
พี่คิมเคยเจอสถานการณ์มองเปลือกมาแล้วค่ะ เพราะนุ่งกางเกงขาสั้น พนักงานขายเมินค่ะ ...ไม่ซื้อก็วะ....เหมือนกันค่ะ ไม่เปลืองตังค์
สวัสดีค่ะ มาบล๊อกนี้ทีไร รู้สึกว่าตาร้อนผ่าวนิดๆคะ
อิ่มเอมกับความเจริญหูเจริญตาน่ะค่ะ
เดินทางปลอดภัย รักษาสุขภาพด้วยคะ
อิ่มตาอิ่มใจเชียวค่ะ ขอบคุณน้อง Pually ที่นำประสบการณ์ดีๆ ในต่างแดน มาถ่ายทอดนะคะ