วันแม่และวันของลูก (๒)

ตอนที่ ๑

วันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๕๓
วันนี้ดิฉันและพี่สาวไปเยี่ยมแม่ที่บ้านนครนายก เราไปกัน ๒ คน เพราะคุณพ่อบ้านอาศัยช่วงวันหยุดยาวไปเที่ยวประเทศลาวกับเพื่อนๆ ตั้งแต่เมื่อวานนี้ เราเตรียมขนม นม และของใช้ในบ้านหลายอย่างไปฝากแม่และพี่ๆ ที่อยู่ใกล้บ้านแม่ เส้นทางถนนรังสิต-นครนายกค่อนข้างโล่ง ขับรถได้สบายๆ ชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงที่หมาย

แม่นั่งรออยู่แล้ว หน้าตาแจ่มใส อารมณ์ดีเพราะกินได้นอนหลับ แม่บอกว่าถ้ากับข้าวอร่อยจะกินข้าวได้ถึง ๓ ทัพพี สุขภาพทั่วไปก็ดี หมอหัวใจและหมอผ่าตัดหัวใจนัดไปตรวจปีละครั้ง ปัญหาที่บ่นมี ๒ เรื่องคือปวดบริเวณสะโพก นั่งนานไม่ได้ต้องนอนเป็นพักๆ กับตามัวจากต้อกระจก

ตอนนี้แถวบ้านมีน้ำมากแล้ว ขึ้นถึงใต้ถุนบ้าน ต้นไม้ต่างๆ ได้น้ำพอ พื้นดินชุ่มทีเดียว น้องสาวปลูกผักเล็กๆ น้อยๆ ไว้ใกล้บ้าน ถั่วฝักยาวออกฝักแล้ว เพิ่งรู้ว่ายอดมะกอกฝรั่งก็กินได้ รสชาติอร่อยด้วย เราเก็บถั่วฝักยาว ยอดมะกอก ยอดชะอม พริกขี้หนู ได้พอกิน

 

ผักข้างบ้าน

เดินไปดูสวนส่วนที่มีกล้วย มะม่วง มะพร้าว ฯลฯ มีหญ้าและวัชพืชขึ้นเยอะ เราไปเจอต้น “ข้าวสาร” ขึ้นตามพื้นดินในสวน พี่สาวแนะให้หาไม้มาทำร้านให้เลื้อย ต้นข้าวสารมีดอกขาวๆ ดูภาพได้บล็อกของอาจารย์ยุวนุชที่นี่  แกงส้มยอดและดอกของต้นข้าวสารอร่อยมาก เพราะมีกลิ่นหอมเฉพาะ แต่ไม่ได้กินมานานแล้ว ต้นตำลึงก็มี

 

ซ้าย-ต้นข้าวสาร ขวา-ตำลึงและจอมปลวก

เราจ้างชาวบ้านตัดกิ่งมะม่วงให้ ไว้ใจว่าคนตัดเป็นชาวสวน แต่ไปเห็นแล้วน่าตกใจเพราะตัดยอดทิ้งเสียทั้งหมด สงสัยว่าปีนี้จะมีลูกมะม่วงให้กินหรือเปล่า ต้นมะปรางของพี่สาวโตขึ้นมากและแตกใบอ่อน คาดกันว่าปีนี้คงจะออกลูก กล้วยน้ำว้าออกเครืออยู่หลายต้น พี่สาวตัดหัวปลีมาด้วย มีจอมปลวกอยู่หลายกอง คงจะได้เห็ดโคนกันบ้าง ปีก่อนๆ น้องสาวบอกเก็บเห็ดได้เยอะ แต่ตอนเราไปไม่เคยเจอเห็ดสักที เคยลงทุนไปคุ้ยเขี่ยกองฟางเพื่อหาเห็ดฟางมาแล้ว ไม่เจอเห็ดสักดอก

ตอนเที่ยงๆ แม้แดดจะร้อน แต่บรรยากาศก็ดูสงบสบายดี มองไปด้านข้างสวนเห็นทุ่งนาเขียวสุดลูกหูลูกตา น้ำในบ่อราบเรียบ มีเงาไม้ให้เห็น บัวในบ่อออกดอกสวย มีทั้งสีออกม่วง ชมพู และเหลือง ดอกบัวสีเหลืองมีกลิ่นหอม

 

ทุ่งนา เงาไม้ ทิวทัศน์

 

บัวหลายสี

น้องสาวเลี้ยงปลานิล ปลาตะเพียน เอาไว้ พี่สาวอยากกินปลาตะเพียนทอด เลยตกเบ็ดและขอแรงหลานเขยช่วยทอดแหให้หน่อย ปรากฏว่าได้แหที่ไม่เหมาะใช้เพราะไม่มีตัวถ่วง พอโยนลงน้ำก็จมช้า ปลาตะเพียนจึงหนีได้ทัน ต้องลงไปงมจับเอาด้วยมือ ปลาตะเพียนยังตัวไม่โต เมื่อนำมาทอดกรอบจึงกินได้ทั้งก้าง อร่อยเพราะสดมากๆ เรากินพร้อมยอดมะกอกอ่อน

 

ปลาตะเพียนจากบ่อ

มาเยี่ยมแม่ทีไร เราก็มีความสุขทุกครั้ง ประมาณ ๑๔ น.กว่าๆ เราก็ลาแม่กลับกรุงเทพฯ ระหว่างทางแวะซื้อหน่อไม้หวานแถวบ้านนา ได้หน่อไม้สดและอ่อน กิโลละ ๑๕ บาท ถ้าเป็นหน่อไม้ไผ่ตง กิโลละ ๑๐ บาท ดิฉันหั่นหน่อไม้และต้มเอาไว้สำหรับทำเมนูหน่อไม้ต้มกระดูกหมู

วันที่ ๑๔ สิงหาคม ๒๕๕๓
อยู่บ้านคนเดียว ซัก-รีดเสื้อผ้ารวมทั้งเครื่องนอน ดูทีวี หลับๆ ตื่นๆ เขียนบันทึกที่ตกค้างมานานแรมเดือน

วันที่ ๑๕ สิงหาคม ๒๕๕๓
ไปจ่ายตลาดเช้าอีกครั้งเพื่อทำหน่อไม้ต้มกระดูกหมู วันนี้ลูกสาวคนโตจะพาหลานชายตัวน้อยมาหาที่บ้าน เราจะกินอาหารกลางวันด้วยกันหลายคน มีดิฉัน ลูกสาว-ลูกเขย เพื่อนของลูกสาว ลูกชายคนเล็ก-สาวคนพิเศษ เมนูวันนี้มีหน่อไม้ต้มกระดูกหมู ไส้กรอกอีสาน (อบเอง) พร้อมผักสลัดสด หมูยอ หมูเค็ม (ที่เหลืออยู่)

วันนี้หลานชายมีอายุครบ ๓ เดือน เลี้ยงง่าย ใครอุ้มก็ได้ มาบ้านยายก็หลับได้ดี ก่อน ๑๗ น.หลานก็กลับบ้าน

ช่วงบ่ายดิฉันจัดกระเป๋าเตรียมเดินทางกลับนครศรีธรรมราชตอนเย็น เก็บงานที่จะเอามาทำกลับไปเหมือนเดิม (คือยังไม่ได้ทำ) นกแอร์ส่งข้อความแจ้งเลื่อนเวลาบินจาก ๑๘.๑๐ น. เป็น ๒๐.๐๕ น. คนจะไปส่งต้องจัดคิวตัวเองใหม่อีกแล้ว เดินทางกลับถึงสนามบินนครศรีธรรมราชในเวลา ๒๑.๑๕ น.ระหว่างทางจากสนามบินไปมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ เจอฝนเป็นช่วงๆ แปลกแต่จริงที่แถวหน้ามหาวิทยาลัยมีฝนตก แต่พอเข้าเขตบ้านพักไม่มีฝนเลย

วัลลา ตันตโยทัย

[วัลลา ตันตโยทัย]

ทำภาพดอกบัวสีม่วงหายไป เพราะเผลอไปตั้งชื่อไฟล์ซ้ำกัน แถมหาต้นฉบับของรูปไม่เจอ เลยปล่อยให้มีกากะบาทสีแดงเอาไว้คอยเตือนว่าทีหลังต้องระวัง

[โสภณ เปียสนิท]

มาอ่านแล้วก็ชอบ ชอบบรรยากาศแบบนี้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร สักวันคงต้องกลับไปหาบรรยากาศแบบนี้แน่

ตอนนี้มีใครดูแลพัฒนาครับ