เรียนรู้จากความผิดพลาดใน gotoknow ....จากประเด็นของ อ.JJ , อ.Beeman และ ข้อความเตือนจากพี่ขจิต

จากบันทึก ช่วย อ. Beeman ตอบคำถาม อ.JJ "Tacit กับ ส่งการบ้าน เล่าไปเรื่อยๆ"
ถามว่า "อ. JJ ยังติดใจว่า GotoKnow ที่เป็น Tacit กับ ส่งการบ้าน เล่าไปเรื่อยๆ มีสัดส่วนเท่าใดครับ"

อันที่จริงนายบอนไม่มีข้อมูล และไม่รู้จะหาสัดส่วนมาเปรียบเทียบได้อย่างไรเหมือนกัน

 

แต่จากคำบางคำในคำถาม ก็เกิดไอเดีย หยิบมาเขียนบันทึกต่อ

ส่งการบ้านต่อไปเรื่อยๆ  .. จากคำว่า การบ้าน มองไปถึงการเขียนบันทึก ต่อไปเรื่อยๆ  เลยยกตัวอย่างประเด็นต่อยอดความคิด ... ก่อนที่จะมาเขียนตอบในบรรทัดท้ายๆว่า ที่ถามมาเรื่องสัดส่วน ผมไม่รู้หรอกครับ ไม่รู้จะวิเคราะห์ออกมายังไง....

มองจากคำถาม ซึ่งคนที่มองในเชิงยุทธศาสตร์อย่าง อ.JJ  ที่คิดได้ล้ำลึกจริงๆ
คนที่คิดอะไรได้ล้ำลึกแบบนี้ ความเครียดย่อมมากมายลึกล้ำพอสมควร ..

นายบอนเลยพยายามช่วยตอบ ในแบบที่ตอบไม่ได้ ตอบไม่ตรงคำถาม เพื่อให้ อ.Beeman และ อ.jj ได้ส่ายหัว เพื่อบริหารต้นคอบ้าง  และก็ตั้งใจเช่นนั้นจริงๆครับ เพราะพอ อาจารย์ Beeman ส่งคำถามมาไม่นาน นายบอนก็นั่งเขียนบันทึกช่วย อ. Beeman ตอบคำถาม อ.JJ "Tacit กับ ส่งการบ้าน เล่าไปเรื่อยๆ" ให้ทันที ในแบบตั้งใจ ทั้งๆที่ไม่มีคำตอบ ไม่รู้ว่าจะหาสัดส่วนมาตอบสนองความอยากรู้ได้อย่างไร....

ความจริง นายบอนเขียนบอกไปว่า ไม่รู้ สั้นๆ ก็จบทันที .. และคงไม่มีบันทึกนี้ออกมาให้อ่าน...

* *  เอาความไม่รู้ ความเข้าใจผิด (แบบตั้งใจ) มาเขียนบันทึกได้อีก 1 ชิ้น
 
อีก 1 ความผิดพลาด แบบที่นายบอนไม่ได้ตั้งใจ แต่เพราะความเผลอเรอ ที่นายบอนยอมรับผิดเต็มๆ..

คือการรีบพิมพ์บันทึก แล้วพิมพ์บางคำผิดไป แบบไม่น่าให้อภัย เช่น ชื่อเฉพาะอย่าง นพ. ประเวศ วะสี
ในบันทึก.การฝึกกระบวนการทางปัญญา ของ นพ.ประเวศ วะสี ที่พอจะเห็นกันใน gotoknow

ชื่อบันทึก พิมพ์นามสกุลถูกต้อง แต่ในเนื้อหาบางตอน เผลอพิมพ์เป็น ประเวศ วะลี.  !!!

จนพี่ขจิต แวะเวียนมาเห็นเข้า เลยเขียนไว้ในข้อคิดเห็น แจ้งเตือนความผิดพลาด ว่านายบอนพิมพ์ผิดนะครับ

ในหลายบล็อก ถ้ามีใครมาทักท้วงเช่นนี้ เจ้าของบันทึกต้องรีบแก้ไขให้ถูกต้องทันที
แต่นายบอนยังคงปล่อยทิ้งไว้.....

อย่างตั้งใจ.....

"แต่ก่อนที่ยังเรียนหนังสืออยู่ ครูบาอาจารย์จะเป็นผู้คอยตักเตือนเรา เวลาที่เราทำอะไรผิดพลาด แต่ในเวลานี้ เมื่อเราเติบโตขึ้น หลายคนเกรงใจเรา ไม่ค่อยกล้าตักเตือนเรามากนัก อาจเพราะเกรงใจ กลัวเสียหน้า เลยมองข้ามความผิดพลาดที่เกิดขึ้นนั้นไปเลย...."

"การที่มีคนตักเตือนเรา แสดงว่า เขาเป็นห่วงเรา อยากให้เรารอบคอบมากขึ้น และสิ่งสำคัญ คนที่เค้ากล้าเตือนเรา แสดงว่า เขาเป็นห่วงเราจริงๆ ถ้าเค้าไม่ห่วง ก็คงไม่เสียเวลามาเตือนเราหรอก"

เมื่อทำผิดพลาดแล้ว ควรรีบแก้ไข...
แล้วทำไม นายบอนไม่แก้ไขคำผิด ...

" ชื่อบันทึกตอนนี้ก็บอกแล้วว่า เรียนรู้จากความผิดพลาด ในบันทึกที่มีการพิมพ์บางคำผิด เป็นสิ่งที่เคยชินสำหรับนายบอนแล้ว เพราะพิมพ์บันทึกหลายๆตอน พิมพ์ไปเรื่อยๆตามความคิดที่หลั่งไหลออกมาอย่างรวดเร็ว อาจจะมีการพิมพ์ตกหล่นไปบ้าง ซึ่งจะแตกต่างจากท่านที่พิมพ์น้อยๆ ซึ่งสามารถตรวจสอบความถูกต้องของบันทึกได้อีกครั้ง....."

"ความเคยชิน เป็นสิ่งที่แก้ไขได้ยากที่สุด ที่พิมพ์บางคำผิด แล้วพี่ขจิตได้กรุณาตักเตือนไว้  เมื่อคนอื่นมาอ่านเจอ เห็นนายบอนไม่ยอมแก้ไข ก็จะมากระตุ้นเตือนนายบอนอีก ว่าพิมพ์ผิดอีกแล้วนะ รอบคอบหน่อยสิ"

แบบที่นายบอนพบเจอนั้น ดีหน่อย ตรงที่เค้ามาบอกด้วยคำพูด เลยได้สนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในประเด็นอื่นๆไปด้วย  จากข้อผิดพลาดจากการพิมพ์บางคำผิด กลับเป็นจุดเริ่มต้นของการพูดคุยได้เหมือนกันนะครับ...

ประเด็นน่าคิด
1) ความผิดพลาด และการตักเตือน เหมือนเป็นการส่องกระจกทบทวนตัวเองอีกครั้ง

2) ความผิดพลาด ทำให้เกิดมุมมองใหม่ๆ ที่ต่างออกไปจากเดิม

3) ความผิดพลาด อาจเป็นสิ่งที่ช่วยชี้ให้เห็นว่า มีใครใส่ใจ - ห่วงใยเราบ้างไหม

4) ความผิดพลาดบางอย่าง อาจช่วยสร้างรอยยิ้มให้เกิดขึ้นมาได้ ทั้งๆที่ผิดนี่แหละ

5) ความผิดพลาด ทำให้คนที่ทำอะไรผิดบ่อยๆ (อย่างนายบอน) มีบันทึกในมุมมองของคนทำผิด มาให้ข้อคิดให้คนอื่น ทำสิ่งเล็กๆให้ถูกต้องและมีความรอบคอบยิ่งขึ้น . (แล้วนายบอน ก็ยังคงผิดพลาดต่อไป)..

6) บางครั้ง ความผิดพลาดก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งเหมือนกัน (เช่นบันทึกในตอนนี้)

7) หลายคนมักจะกลัวความผิดพลาด เมื่อเวลาพลาด จึงเกิดความรู้สึกผิดมากมาย ทั้งๆที่หลายครั้ง ความผิดนั้นเป็นเรื่องเล็กนิดเดียว ไม่ควรที่จะต้องคิดให้รกสมองมากมายนัก เพราะยังมีเรื่องอื่นๆที่สำคัญให้คิดมากกว่า

8)  ถึงบรรทัดนี้ อยากจะบอกว่า บันทึกตอนนี้ "ผิด" มากจริงๆ
 คุณลองนับดูสิ ถึงบรรทัดนี้ มีคำว่า "ผิด" = 32 แห่ง แต่มีคำว่า ถูก = 5 แห่ง เท่านั้น

[.....เพื่อน]

คำผิดที่อยู่ในประโยคทั่วๆไป   ไม่เด่นมาก    ถ้าพบว่าผิด  แก้ไขได้ก็ดี   ไม่แก้ไขก็คงไม่เป็นไร    

แต่คำที่เป็นหัวข้อเด่นๆ   หรือที่เป็นชื่อบุคคล   โดยเฉพาะบุคคลที่เราอ้างอิง   ต้องตรวจสอบให้ดีก่อน....ไม่มีใครอยากให้คนอื่นเขียนชื่อเราผิดๆ หรอก     อีกอย่างถ้ามีใครมาเตือนเรื่องพิมพ์ผิด   ยิ่งต้องรีบแก้ไข   และขอบคุณคนเตือน     อย่าวางเฉย