ยามเหลียวมองดาวบนฟ้า มาเทียบค่านำเจ้าของ
ไอละอองกลิ่นความฝัน ซ่ำอ้ายหันดมดอกไม้
ตากับใจสัมผัสเจ้า แอบซบเงาความฝันไผ่ ปราถนาเผิ่นซ่ำได๋
มะซ่างไกลกันคักแท้ แค่รองเท้ากะต่างกัน
มีเพียงฝันสัมผัสฟ้า แค่เพียงตาได้เหลียวเบิ่ง วาสนาอ้ายบ่เถิง
ตกกองเพลิงยามฮักเจ้า สิร้อนเร่ากะแม่นทน
เจ้าเป็นคนนั้นเด้อหล่า อ้ายเกิดมาเพื่อฝันไฝ่ แม่นสิฮักจนสุดใจ
แต่กะไกลเกินสิเอื้อม เป็นแสงเหลื่อมแค่ผ่านตา
วาสนายามชิดไกล้ เธอไปไสเพียงเดินผ่าน ฟังเสียงหวานยามเผิ่นเว้า
กับเขานั้นเมื่อลักฟัง
สุขเกินหยังยามฝันว่า กอดขัวญตาอยู่ล้องล่อง แอบหลอยมองยามคิดฮอด
แล้วหยอดยิ้มไส่กระเป๋า
คู่กับเขานั้นเด้อหล่า ดาวกับฟ้าจั่งสิแม่น อ้ายขอแหงนแพนตาจ้อง
มองเห็นแล้วกะชื่นชม คนงามเอ๊ย
โรแมนติกดีแท้
สวัสดีค่ะ
แม่นสิฮักจนสุดใจ แต่กะไกลเกินสิเอื้อม เป็นแสงเหลื่อมแค่ผ่านตา
แม้จะรักเธอแค่ไหน ก็ไกลเกินไขว่คว้า มองให้วับ ๆ แวม ๆ เห็นแค่ผ่านตา
พยายามอ่านแล้วหละ พอเข้าใจว่าเป็นการรำพัน
ยามได๋สิได๊กอด
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมค่ะกันในวันหยุดวันแม่อีก 1 วันค่ะ
แม้ว่าครูใจดีจะเขียนบันทึกเรื่องใหม่แล้ว แต่ก็ยังเป็นบรรยากาศของวันแม่อยู่นะคะ พอดีพึ่งได้ภาพแม่เมื่อวันที่ 12 สค. จากกล้องของเพื่อนแม่ค่ะ แม่เป็นตัวแทน อสม.และชุมชนตลาดท่าเสา ถวายพานพุ่ม และจุดเทียนชัยถวายพระ จึงอยากพาแม่มาเยี่ยมชาวบล็อกด้วย วันนี้แม่สวมชุดผ้าไทยสีฟ้า พี่มอบต่างหูให้แม่เป็นในวันแม่ แม่ดีใจมาก ถอดอันเดิม แล้วใส่ต่างหูที่ครูใจดีเอาไปกราบแม่ ใส่เป็นปฐมฤกษ์ วันนี้แม่สวยมากค่ะ
* คุณบ่าวบ้านนอก ลองทายซิคะว่าแม่ของครูใจดีคนไหน????
* ระถึงเสมอค่ะ
สวัสดีจ้า
ยินดีที่ได้รู้จัก
นะจ๊า