ความเชื่อและการปฏิบัติตน ที่นำไปสู่สภาพแห่งการเป็นกาฟิร

 

ความเชื่อและการปฏิบัติตน
ที่นำไปสู่สภาพแห่งการเป็นกาฟิร

 

 

 

 แม้ ว่าจะมีความเชื่อและการกระทำหลากหลายที่ทำให้ผู้หนึ่งต้องหลุดจากศาสนาอิส ลามก็ตามที แต่ที่สามารถนำมาแสดงไว้ข้างล่างนี้เป็นเพียงตัวอย่างบางข้อเท่านั้น ที่จะให้ความรู้แก่เราว่าควรใช้ความละเอียดอ่อนเพียงใดกับเรื่องของศาสนา เพื่อจะช่วยเราปกป้องรักษาอีหม่าน

1. ปฏิเสธคุณลักษณะของอัลลอฮฺ ตะอาลา เพียงหนึ่งคุณลักษณะหรือมากกว่านั้น

 

2. ปฏิเสธการเป็นศาสดาท่านสุดท้ายของท่านร่อซูลุ้ลลอฮฺ ศ๊อลลั่ลลอฮู่อะลัยฮี่วะซั่ลลัม  

3. ละทิ้งคำสอนของอิสลาม เยาะเย้ย ล้อเลียน พูดตลกหรือเห็นว่าคำสอนใดในอิสลามเป็นเรื่องเล่น ๆ

4. เปล่งถ้อยคำที่เป็นการกุฟรฺในลักษณะล้อเล่นหรือหัวเราะกับเรื่องขบขันล้อเลียนอิสลาม

5. พูดจาให้ร้าย พูดเล่นหรือกล่าวหานบีท่านหนึ่งท่านใดว่ามีบาป

6. กล่าวอ้างว่าตนเองเป็นศาสนทูตหรือได้รับวะฮียฺ

7. พลิกแพลงสิ่งที่ฮะรอมในอิสลามให้เป็นสิ่งที่ฮะล้าล หรือทำให้สิ่งที่ฮะล้าลในอิสลามเป็นสิ่งที่ฮะรอม

8. ปฏิบัติกิจที่เข้าข่ายการกุฟรฺ เช่น ห้อยไม้กางเขน โค้งคำนับหรือยืนตรงทำความเคารพรูปปั้น

9. พิจารณาจากมุมมองใดก็ตามของการกุฟรฺว่าดีกว่าอิสลาม

10. เชื่อว่าทุกศาสนาในวันนี้คือสัจธรรมและเพียงพอแล้วที่จะได้รับการช่วยเหลือให้หลุดพ้นจากขุมนรกโลกหน้า

11. กล่าวหาว่าซอฮาบะฮฺของท่านร่อซูลุ้ลลอฮฺ ศ๊อลลั่ลลอฮู่อะลัยฮี่วัะซั่ลลัม เป็นกาฟิร

12. มีความคลางแคลงสงสัยใด ๆ ก็ตามเกี่ยวกับคำสอนของอิสลาม

والعياذ بالله من ذلك