KM0007 : บทเรียนจากโฆษณา

ครั้งหนึ่งผมได้มีโอกาสดูโฆษณาถุงยางอนามัยของต่างประเทศยี่ห้อหนึ่ง ซึ่งเนื้อหาออกเป็นแนวตลก แต่เมื่อดูผมกลับได้ข้อคิดอะไรบางอย่าง เนื้อหาคร่าวๆ ก็มีดังนี้ครับ

คุณพ่อมีลูกชาย 1 คน อายุประมาณ 5-7 ขวบ กำลังปวดหัวอยู่กับลูกชายเพราะวันๆ นั่งเล่นแต่ตุ๊กตาบาร์บี้ คุณพ่อก็กลัวว่าลูกชายจะมีความเบี่ยงเบนทางเพศ จึงพยายามหาตุ๊กตาผู้ชาย ประเภท ทหาร นักมวยปล้ำ มาให้เล่น พร้อมกับแสดงท่าทางการเล่นกับตุ๊กตาผู้ชายอย่างสนุกสนานให้ลูกดู ภาพตัดกลับมาตอนกลางคืนเมื่อคุณพ่อเปิดห้องนอนลูกเข้ามา เห็นลูกทิ้งตุ๊กตาผู้ชายอย่างไม่สนใจ แล้วนอนกอดตุ๊กตาบาร์บี้จนหลับ คุณพ่อได้แต่เดินส่ายหัวออกไป หลังจากนั้นภาพก็กลับมาที่เจ้าลูกชายที่นอนอยู่กลับตุ๊กตาบาร์บี้ ที่กำลังฝันว่าตัวเองเป็นชายหนุ่มที่นอนอยู่กับสาวสวยอย่างมีความสุข และเมื่อลุกเดินไปเปิดห้องพ่อ ก็พบว่าพ่อกำลังเอาอกเอาใจอย่างมีความสุขอยู่กับทหารหุ่นล่ำบึกและนักมวยปล้ำ ลูกก็ได้แต่ส่ายหัวเดินออกไป

ดูแล้วก็สนุก แต่ให้ข้อคิดน่าดู ปัญหาคือต่างคนต่างคิด ไม่พูดคุยกัน เรื่องเดียวกันแต่คิดคนละแบบ มีให้เห็นมากมายตั้งแต่ระดับครอบครัว ชุมชน องค์กร ไม่เว้นแม้แต่ระดับประเทศ ในองค์กรผู้บริหารอาจหวังดีต่อพนักงาน สร้างกลไก กระบวนการมารองรับ แต่ไม่พูดไม่อธิบาย พนักงานอาจคิดตรงข้ามได้ ความฝันที่จะเป็นองค์กรที่ดีของผู้บริหาร จึงอาจกลายเป็นฝันร้ายของพนักงาน ท้ายสุดก็อาจเป็นฝันร้ายของผู้บริหารเอง การแบ่งปันความคิดความรู้อาจเป็นทางออกหนทางหนึ่งครับ