กลอนแม่

อุ่นไอรัก...จากแม่

สัจจาภรณ์ ไวจรรยา poohkan(ผู้แต่ง)


กลิ่นความรักหอมนวลอวลไออุ่น
มือละมุนเนียนนุ่มอุ้มโอบขวัญ
ทะนุถนอมตระกรองกอดยอดชีวัน
ประครองป้องผองภยันอันตราย

กี่สิบถ้อยร้อยคำรำพันพรอด
ที่ถ่ายทอด “คำรัก” หลากความหมาย
กี่เปรียบเปรยสรรหามาบรรยาย
ฤาเทียบสายใยรักจาก…มารดา

ครั้งที่ลูกยังเป็นเด็ก เล็กเล็กอยู่
แม่คือ “ครู” สอนอ่านเขียนเรียนภาษา
ให้คำเตือน…เสมือนแสงแห่งปัญญา
ให้วิชาคือ “รู้คิด” ที่ติดตน

ยามลูกเหนื่อยอนาทรแสนอ่อนล้า
ต้องการคำปรึกษาหาเหตุผล
แล้วหันมองรอบกาย…คล้ายมืดมน
ยังพบคนหนึ่ง…คือแม่…คอยแลมอง

แม่จ๋า…แม่คือยอดสตรีที่ประเสริฐ
แม่...เลอเลิศหนึ่งในใจไม่เป็นสอง
แม่...สูงค่ากว่าหยาดเพชรเกร็ดสีทอง
เกินยกย่องด้วยล้านคำ…พร่ำพรรณนา

หอมกลิ่นความรักนวลอวลไออุ่น
ระลึกคุณ แม่โอบอุ้มคุ้มเกศา
มือของลูกจึงเรียงร้อยถ้อยวาจา
เป็นมาลาหอม “รัก” กราบจากใจ

 

 

 

 

[นาง ละเอียด ศรีวรนันท์]

คิดถึงแม่จังเลย

[ครูแหม่ม วันดี]

ขอบคุณสำหรับคำกลอนเพราะๆ ค่ะ

[ครูแหม่ม วันดี]

[หยั่งราก ฝากใบ]

ไพเราะมากค่ะ

ชอบตรงนี้...

เป็นมาลาหอม “รัก” กราบจากใจ

กราบแม่ด้วยรักจากหัวใจ...ค่ะ

[กรุณา]

สวัสดีปีใหม่ 2555

ขอให้คุณครูเรียม มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง และรวยๆๆๆๆๆๆๆนะจ๊ะ