บาปบุญ ตอนที่1 แผ่เมตตามีผลอย่างไร? ใช้ได้จริงไหม?

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับดิฉันสมัยเด็ก ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ

ตอนนั้นดิฉันอายุประมาณ 9-10 ปี เล่นอะไรแบบเด็กๆ วันหนึ่งดิฉันได้นำคางคก 3-4 ตัวลงไปในชะโครกแล้วราดน้ำลงไป

เคราะห์กรรมของเจ้าคางคกนั้นก็คงจะ ซี้แหงแก๋ เพราะมันจะหาทางออกไม่ได้และก็ต้องจมลงไปกับสิ่งปฏิกูลที่อยู่ในนั้น

จากนั้นมา5-6 ปี ผลกรรมที่ดิฉันได้ทำกับเจ้าคางคกพวกนั้น ทำให้ดิฉันฝันร้ายอยู่ตลอดทุกคืน ฝันว่าดิฉันจมน้ำ น้ำสีดำ สีเขียว และต้องร้องไห้ทุกครั้งไปที่ฝันถึง

เหตุการณ์นี้เป็นผลทำให้ดิฉันไม่กล้าลงเล่นน้ำ เพราะเดิมทีก็ว่ายน้ำไม่เป็นอยู่แล้ว และยังมามีเหตุการณ์ในฝันแบบนี้มาตอกย้ำอีกทำให้ไม่กล้าลงไปเล่นน้ำเลย

จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ดิฉันได้เล่าเรื่องนี้ให้กับหลวงพ่อที่วัดใกล้บ้าน ตอนที่ไปถวายเพล และเล่าให้หลวงพ่อท่านฟัง หลวงพ่อบอกกับดรีมว่าให้ดรีมทำบุญแผ่ส่วนบุญ และอุทิศส่วนกุศลให้เจ้าคางคก และกรวดน้ำทุกครั้งก็นึกถึงเจ้าคางคกพวกนั้นด้วย(แผ่เมตตาจิต)

หลังจากที่ได้ฟังหลวงพ่อแนะนำแล้ว ดิฉันก็นำไปปฏิบัติตาม โดยการแผ่เมตตาจิต เป็นประจำ  จนตอนนี้ดิฉันไม่นอนฝันร้าย และฝันถึงเหตุการณ์นั้นอีกต่อไป

จากที่ดิฉันได้เล่ามา มันเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับดิฉันเอง ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ถ้าอาจารย์หรือผู้อ่านท่านใดมีเหตุการณ์คล้ายๆกับดิฉันก็มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ก็ว้าย พิมพ์ผิดครับ
• เห็นผลของการทำบุญ การกรวดน้ำครับ การแผ่เมตตาจะทำให้เราแผ่เมตตาไปให้เจ้ากรรมนายเวร ให้เขาได้รับส่วนกุศลนั้นด้วย
• น้องดรีมคนที่จะให้คำอธิบายได้ดีคือคุณหมอวัลลภครับ
• เอาเรื่องการแผ่เมตตามาฝาก

• http://www.rakdee.net/aticle/metta.html

• ขอบคุณมากครับ

  

 

["คนเขียนข่าว"]

ขอบคุณมากๆคะ นาย ขจิต ฝอยทอง

รีบเล่าจนลืมตรวจ ก่อนที่ตีพิมพ์ อิอิ

และขอบคุณนะคะที่ยังติดตามอ่านอยู่มิขาดหายเลย

[ตุ๊ก]

เวลาที่คนเราไม่สบายใจก็พยายามหาทางแก้ทุกข์ในใจนั้น สุดท้ายก็จะมาจบกันที่วัดเป็นส่วนใหญ่ เพราะวัดเป็นสถานที่อันสงบของพุทธศาสนิกชนชาวพุทธ แต่โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าวัดเท่าไหร่ ถ้าให้ไปวัดคนเดียวเพื่อไปทำบุญนะค่ะ จะต้องคิดแล้วคิดอีกว่าเวลาไปแล้วต้องปฏิบัติตัวอย่างไรบ้าง ...เรียกง่าย ๆ ว่า เข้าวัดเข้าวา เข้าหาพระเข้าหาเจ้า (อาวาส) ไม่เป็น.... จนหลาย ๆ คนบอกกับเราว่า เคยเข้าวัดบ้างหรือเปล่าเนี่ย 555 ถ้าเป็นเรื่องแผ่เมตตาให้กับเจ้ากรรมนายเวรที่เราเคยล่วงเกิน หรือแผ่เมตตาให้สรรพสิ่งต่าง ๆ นั้น เป็นคำสวดจะนึกไม่ออกหรอกค่ะน้องดรีม แต่ถ้าเป็นเรื่องของจิตนั้นทำค่ะ ...นึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาว่าเราล่วงเกินอะไรใครไปบ้าง แล้ว ขออโหสิกรรมได้หรือเปล่า แล้วก็ทำบุญตักบาตรในวันสำคัญ ๆ ค่ะ เรียกว่าส่งกระแสจิตการกระทำดีของเราในครั้งนี้เผื่อจะได้ช่วยให้เจ้ากรรมนายเวรยกโทษ หรือได้รับส่วนบุญที่เราทำครั้งนี้ด้วย เวลากลับบ้านแม่และพี่สาวจะชวนไปวัดและจะมีการกรวดน้ำอุทิศส่วนบุญให้กับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว เราก็นึกว่าทุกทีก็จะให้บุญกุศลนั้นส่งผลให้ ปู่ ย่า ตา ยาย ที่ตายไปแล้วได้รับส่วนบุญนั้น แต่เวลาที่กรวดน้ำ น้ำในขวดมันเยอะเราก็นึกในใจว่าคงจะสามารถอุทิศให้ได้หลาย ๆ คนแน่เลย ก็จะนึกถึงผีที่ไม่มีญาติไม่มีใครเคยส่งบุญกุศลให้เขาเลย คือพยายามนึกถึงจำนวนคนให้ได้เยอะที่สุดเท่ากับเวลาที่น้ำในขวดจะหมดลง (ไม่รู้จะโลภเกินไปหรือเปล่านะเนี่ย) แต่ก็รู้สึกดีค่ะ จริง ๆ แล้วคนเราไม่จำเป็นว่าเข้าวัดแล้วถึงจะได้บุญ ไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานการณ์แวดล้อมอย่างไร ขอให้ใจและจิตสงบ แล้วทำดีกับตัวเองและคนรอบข้าง บุญกุศลก็จะแผ่กระจายให้กับทุกคนที่เรานึกถึงค่ะ

[ช้าง]

เป็นเรื่องปกตินะครับที่คนเราจะมีความรู้สึกไม่สบายใจเพราะในชีวิตจริงของคนเรามักจะมีเรื่องราวต่างๆ ผ่านเข้ามาได้ตลอดเวลา การเลือกรับหรือไม่รับเอาเรื่องใดเรื่องหนึ่งเข้ามานั้นจะต้องใช้ความรู้และประสบการณ์ไตร่ตรอง ซึ่งแน่นอนแต่ละคนจะมีคุณสมบัติเหล่านี้ไม่เท่ากันหรืออาจจะต่างกันไปเลยก็ได้ อย่างไรก็ตาม ผู้ที่มีสติที่เข้มแข็งอย่างพอเพียงเท่านั้นอาจจะไม่ใช่ปัจจัยที่สามารถบ่งชี้ได้ว่าจะฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ ไปได้โดยสวัสดิภาพ และเมื่อเรารู้ว่าจะเป็นไปในทำนองนี้จริงๆ ละก็เราก็ควรอย่างที่จะต้องฝึกอบรมและพัฒนาจิตของเราให้สามารถควบคุมอารมณ์ของเราที่อาจจะถูกชักนำไปด้วยอำนาจของเรื่องราวนั้นๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือร้ายก็ตาม สรุปให้เห็นภาพได้ง่ายที่สุดก็คือเราไม่ความมุ่งรับและยึดมั่นในอารมณ์ของเราจนเกินความพอเหมาะพอควร แล้วเราก็จะสบายใจได้เอง

[คารุ]

การแผ่เมตตา

ความหมายและคุณค่า               เมตตา หมายถึงความรัก ความปรารถนาดี ต้องการให้มีความสุขความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปโดยปราศจาก ความอิจฉาริษยา และหมายถึงความมีไมตรีจิตต่อกันด้วยความจริงใจฐานมิตร ดังนั้น การแผ่เมตตาจึงได้แก่การส่ง กระแสจิตของตนไปสู่ผู้อื่นทั้งที่เป็นเทวดา มนุษย์ และสัตว์ด้วยความหวังดีที่จะให้เขามีความสุข ได้รับความสมหวังในชีวิต เป็นการแสดงออกซึ่งน้ำใจที่เปี่ยมด้วยเมตตาธรรมของผู้แผ่เมตตา               การแผ่เมตตา เป็นสิ่งที่โบราณบัณฑิตทั้งหลายปฏิบัติต่อกันมาตามลำดับ เพราะเห็นประโยชน์ว่า การแผ่ เมตตานี้จะทำให้ผู้ปฏิบัติเป็นประจำมีจิตใจอ่อนโยน เยือกเย็นลงได้ และทำให้มองเห็นว่าการที่มนุษย์หวังดีต่อกันนั้นเป็นทางนำให้โลกเกิดสันติสุขได้ และเมื่อตัวเองได้รับความสุขแม้เพียงเล็กน้อยก็ต้องการให้เพื่อนร่วมโลกได้รับความสุขอย่างนั้นบ้าง จึงได้แผ่กระแสจิตอันเยือกเย็นและอ่อนโยนนั้นไปยังผู้อื่น ผู้ได้รับเมตตาจิตนั้นแล้วก็จะพลอยมีจิตอ่อนโยน เยือกเย็น และได้พบกับความสุขทางใจไปด้วย               ด้วยเหตุแห่งการแผ่เมตตาไปยังเพื่อนมนุษย์เช่นนี้ จึงทำให้มนุษย์และสัตว์อยู่กันด้วยความมีน้ำใจดีต่อกัน รักใคร่กันฉันพี่น้อง และหันหน้าเข้าหากันด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ทำให้อยู่กันด้วยความอบอุ่นไว้วางใจกัน ปราศจากความระแวกันและกัน เป็นเหตุให้ไม่เบียดเบียนกัน แต่จะอุดหนุนเกื้อกูลกันและกันด้วยน้ำใสใจจริง วิธีการแผ่เมตตา               ท่านสอนว่า การแผ่เมตตานั้นควรแผ่ให้ตนเองก่อน คือต้องปรารถนาความสุขให้แก่ตัวเองเสียก่อนโดยวิธี สร้างความรักตัวเองในทางที่ถูกที่ควร คือไม่ทรมานตัวเองด้วยการกระทำ ด้วยความคิดที่ผิด ๆ ทำตัวเองให้มีอำนาจ ทางจิตด้วยความดีเสียก่อน แล้วค่อย ๆ ขยายวงเมตตาออกไปยังผู้อื่น สัตว์อื่น ตามลำดับ แม้ผู้นั้นจะเป็นผู้ที่ตนไม่ชอบหรือเป็นศัตรูกันก็ตาม เพราะถ้าหากสามารถแผ่เมตตาไปให้แก่ผู้ไม่ถูกกันได้ นั่นแสดงว่าผู้นั้นได้ยกระดับจิตให้พ้นจากอำนาจความโกรธเคืองหรือความอิจฉาริษยาได้แล้วด้วยเมตตา               เพราะเมตตานี้เป็นเครื่องกำจัดกิเลสคือ โกธะ ความโกรธ โทสะ ความประทุษร้าย อรติ ความไม่ชอบใจด้วยอำนาจของความอิจฉาริษยาเสียได้ ต่อไปตัวเองก็จะประสบความสุขความสงบทางใจ ไม่มีความเดือดร้อนใจ ไม่มีความกระวนกระวายใจอะไรต่อไปอีก เพราะปล่อยวางความโกรธความไม่พอใจเสียได้แล้ว ซึ่งผิดกับตอนที่ยังโกรธอยู่ ยังอิจฉาริษยาเขาอยู่ ในตอนนั้นจิตใจจะมีแต่ความร้อนรุ่มกลุ้มอก กระวนกระวายใจ และไม่เป็นอันกินอันนอนอย่างเห็นได้ชัด               วิธีที่ท่านสอนมา ท่านให้แผ่เมตตาทุกวัน อย่างน้อยก็ก่อนนอนทุกคืน ถ้าสามารถทำให้มากครั้งต่อวันได้ ก็ยิ่งจะเป็นกำไรชีวิต เช่น นึกแผ่เมตตาทุกอิริยาบถ ขณะเดินไปตามถนนหนทาง ขณะนั่งรถไปทำงาน ขณะเดินทางไปต่างจังหวัด หรือขณะนั่งพักผ่อน ณ ที่ใดที่หนึ่งหลังจากว่างงาน เพราะในขณะนั้นจิตใจจะปลอดโปร่งเหมาะที่จะนึกแผ่เมตตาอย่างยิ่ง และในขณะนั้นเท่ากับว่าได้ทำกรรมฐานไปในตัวด้วย เพราะการแผ่เมตตานี้จัดเป็นกรรมฐาน ประการหนึ่ง ที่จะทำให้ใจสงบเย็นลงได้ และจะคอยควบคุมจิตใจให้นึกคิดไปในทางที่ถูกที่ควรได้รวดเร็ว ฉะนั้น แม้ว่าผู้แผ่เมตตาจะทำได้เพียงวันละเล็กวันละน้อย แต่ทำทุกวันจนติดเป็นนิสัย ก็จะได้รับประโยชน์อย่างมหาศาลอย่างหนึ่งเป็นแน่แท้ คำแผ่เมตตา               ผู้ต้องการจะแผ่เมตตา ให้นึกถึงคำภาวนาต่อไปนี้แล้วนึกภาวนาไป ๆ จะกี่เที่ยวก็ตามต้องการยิ่งมากเที่ยว ก็จะยิ่งทำให้จิตใจสงบยิ่งขึ้น ทำให้จิตมีอานุภาพมีพลังมากขึ้น แบบที่หนึ่ง คำแผ่เมตตาสำหรับตนเอง               อหํ สุขิโต โหมิ นิทฺทุกฺโข อเวโร อพฺยาปชฺโฌ อนีโฆ สุขี อตฺตานํ ปริหรามิ ฯ               ขอข้าพเจ้าจงถึงความสุข ปราศจากความทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มีความคับแค้นใจ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวงเถิด ฯ คำแผ่เมตตาไปสู่ผู่อื่น               สพฺเพ สตฺตา สุขิตา โหนฺตุ นิทฺทุกฺขา อเวรา อพฺยาปชฺฌา สุขี อตฺตานํ ปริหรนฺตุ ฯ               ขอให้สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงถึงความสุข ปราศจากความทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มี ความคับแค้นใจ จงมีความสุขการสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวงเถิด ฯ แบบที่สอง คำแผ่เมตตาแบบทั่วไป               สพฺเพ สตฺตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น               อเวรา จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย               สพฺเพ สตฺตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น               อพฺยาปชฺฌา จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย               สพฺเพ สตฺตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น               อนีฆา จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย               สพฺเพ สตฺตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น               สุขี อตฺตานํ ปริหรนฺตุ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยอันตรายทั้งสิ้นเถิด ฯ               การแผ่เมตตาทั้งสองแบบนี้ จะใช้เพียงแบบใดแบบหนึ่งตามถนัดก็ได้หรือจะนึกภาวนาเฉพาะภาษาไทยหรือภาษาบาลีอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ หรือทั้งสองอย่างก็ได้ ฯ อานิสงส์ของการแผ่เมตตา               สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ในพระบาลีอังคุตตรนิกายว่า ผู้แผ่เมตตาเป็นประจำ ย่อมได้รับ อานิสงส์ ๑๑ ประการ ดังนี้               ๑.หลับเป็นสุข คือ หลับสบาย หลับสนิท               ๒.ตื่นเป็นสุข คือเมื่อตื่นขึ้นมาก็สบายตัว สบายใจ หายอ่อนเพลีย ไม่มีอาการง่วงติดต่ออีก               ๓.ไม่ฝันร้าย คือ จะไม่ฝันเห็นสิ่งเลวร้ายทำให้สะดุ้งตื่นกลางคัน หรือไม่ฝันหวาดเสียวต่าง ๆ               ๔.เป็นที่รักของคนทั่วไป คือ จะเป็นคนมีเสน่ห์ ไปที่ใดก็ปราศจากศรัตรูผู้คิดร้าย แม้ผู้ไม่ชอบใจก็จะกลับมาชอบได้               ๕.เป็นที่รักของอมนุษย์ทั่วไป คือแม้สัตว์ต่าง ๆ ก็รักผู้แผ่เมตตา ไม่ขบกัด ไม่ทำร้าย ทำให้ปลอดภัยจากเขี้ยวงาทุกชนิด               ๖.เทวดารักษาคุ้มครอง คือ จะเดินทางไปไหนมาไหนเทวดาจะคุ้มครองให้ความปลอดภัยตลอดเวลา จะไม่ประสบอุปัทวภัยต่าง ๆ ทั้งทางบก ทางน้ำ และทางอากาศ               ๗.ไฟ ศาสตรา ยาพิษ ไม่แผ้วพาน คือสิ่งเหล่านี้จะทำอันตรายมิได้ จะปลอดภัยจากสิ่งเหล่านี้               ๘.จิตเป็นสมาธิเร็ว คือ ผู้แผ่เมตตาเป็นประจำ ถ้าทำสมาธิ จิตจะสงบนิ่งได้เร็ว หรือจะอ่านหนังสือ จะทำงานอันใดก็ตาม จิตจะไม่ฟุ้งซ่าน ย่อมตั้งใจได้เร็ว ทำงานนั้นสำเร็จสมประสงค์               ๙.หน้าตาผิวพรรณจะผ่องใส คือผู้มีเมตตาจิตเป็นประจำ หน้าตาและผิวพรรณจะมีน้ำมีนวลมีเสน่ห์เรียก ความสนใจได้ จะดูอิ่มเอิบตลอดเวลา แม้จะมีอายุมาก แม้รูปร่างจะไม่สวยงาม แม้จะไม่ได้รับการแต่งเติมด้วย เครื่องสำอางใด ๆ หน้าตาผิวพรรณก็ผ่องใสน่าดูน่าชมได้เสมอ               ๑๐. ไม่หลงเวลาตาย คือเวลาใกล้ตาย จะไม่หลงเพ้อ ละเมอ หรือโวยวายอย่างนั้นอย่างนี้ หรือไม่ดิ้นทุรนทุรายเป็นที่น่าเวทนาของผู้พบเห็น จะสิ้นใจอย่างสงบเหมือนนอนหลับไป ฉะนั้น               ๑๑.เมื่อไม่อาจบรรลุธรรมชั้นสูง ย่อมเข้าถึงพรหมโลก คือ ผู้มีเมตตาจิตเป็นประจำ แม้ไม่ได้บรรลุธรรมชั้นสูงขึ้นไปกว่านี้ ก็ย่อมจะไปบังเกิดในพรหมโลกอันเป็นที่เกิดของผู้ได้ฌาน               เพราะฉะนั้น ผู้ประสงค์เป็นที่รักเป็นที่นับถือของผู้อื่น หรือหวังความสุขความสงบความเยือกเย็นแห่งจิตใจ จึงควรได้แผ่เมตตากันดูเถิด สร้างเมตตาธรรมไว้ในใจดีกว่าจะมานั่งเดือดร้อนใจด้วยไฟโกรธไฟริษยาอาฆาต และดีกว่าจะมาเสียเวลาหานะหาเมตตามหานิยม นะหน้าทอง เพื่อเพิ่มเสน่ห์ให้แก่ตัวเอง เพราะวิธีปลูกต้นเมตตานี้ ไม่ทำให้หนักตัวเพราะพกพาไป ไม่ต้องกลัวหาย และไม่ต้องกลัวถูกลักขโมย เพราะมีติดตัวติตใจประจำอยู่ตลอดเวลา.