Networking by STAR

การที่จะสร้างเครือข่ายให้ดีนั้นจำเป็นต้องขายตัวของเราเองให้ได้ ซึ่งปกติเป็นอะไรที่ทำได้ค่อนข้างยาก หลาย ๆ ครั้งเวลาเราคุยกัน หรือเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้คนอื่นฟัง เพื่อให้เขาเห็นถึงทักษะความสามารถของเรานั้น เราอาจลืมตัว และพูดจนดูเหมือนเป็นการโอ้อวดตัวเองมากเกินไป ดังนั้นสิ่งสำคัญสำหรับการเล่าเรื่องราวต่าง ๆ คือจะทำอย่างไรให้การพูดคุยของตัวเราไม่เหมือนเป็นการยกตนข่มท่าน หรือเป็นเหมือนพนักงานขายของมากจนเกินไป
หนึ่งในวิธีการที่หลาย ๆ คนนิยมใช้กันคือการเล่าเรื่องโดยใช้แนวทางที่เรียกกันว่า STAR โดย S-T-A-R เป็นตัวย่อของวิธีการเล่าเรื่อง โดย

S หมายถึง Situation หรือสถานการณ์
T หมายถึง Task หรืองานหรือสิ่งที่ควรต้องทำ
A หมายถึง Action หรือสิ่งที่เราได้ทำลงไปจริง
R หมายถึง Result หรือผลลัพธ์ที่ออกมายกตัวอย่างวิธีการเล่าเรื่องแบบ STAR เช่น

• S (สถานการณ์) - มีอยู่ช่วงหนึ่งในระหว่างที่ทำงานในองค์กรเก่า จำนวนของลูกค้าที่เข้ามาติดต่อลดลงอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งส่งผลให้รายได้ที่เคยเข้ามาอย่างสม่ำเสมอจากลูกค้ากลุ่มนี้ลดลง
• T (สิ่งที่ควรต้องทำ) - ผมต้องหาสาเหตุและทำการพัฒนาพนักงานในฝ่ายลูกค้าสัมพันธ์ รวมทั้งพยายามพัฒนาสินค้าตัวใหม่ ๆ ออกมา
• A (สิ่งที่ได้ทำจริง) - ผมสามารถหาสาเหตุจนพบว่าการที่ลูกค้าไม่กลับมาเป็นเพราะการดูแลเอาใจใส่ของฝ่ายลูกค้าสัมพันธ์ไม่ดีพอ จึงได้เข้าไปกำกับดูแล แก้ปัญหาในส่วนของความขัดแย้งภายใน ทีมงาน และสร้างความสัมพันธ์ระหว่าง พนักงานในทีมและระหว่างทีมให้ดีขึ้น
• R (ผลลัพธ์) - ซึ่งเมื่อภายในเป็นปกติก็ส่งผลให้สิ่งที่แสดงออกไปสู่ภายนอก หรือไปสู่ลูกค้ามีการพัฒนาที่ดีขึ้นไปด้วย จำนวนลูกค้าเริ่มเพิ่มขึ้น รายได้ขององค์กรก็เพิ่มขึ้น ลูกค้าก็มีความสุขมากขึ้น

การเล่าเรื่องแบบ STAR ที่ดี ไม่ควรใช้เวลาในการเล่าเรื่องนานเกินไป แต่ที่สำคัญคือการใส่รายละเอียดเท่าที่จำเป็นเพื่อให้ผู้ฟังรู้สึกประทับใจในตัวคุณ และในขณะเดียวกันก็ไม่ทำให้เขารู้สึกหมั่นไส้จนเกินไป

ตัดมาจาก 6 ข้อผิดพลาดในการสร้างเครือข่าย (1) คอลัมน์ HR Conner
โดย อภิวุฒิ พิมลแสงสุริยา [email protected]
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2553 ปีที่ 34 ฉบับที่ 4227  ประชาชาติธุรกิจ