ความเหงา
เมื่อวานนี้เป็นวันที่ดิฉันจะต้องกลับมาที่มหาวิทยาลัยซึ่งดิฉันรู้สึกไม่อยากกลับไม่อยากจากบ้านมาเลยแต่ดิฉันก็จำเป็นต้องกลับมาจากบ้านที่พระแสง ดิฉันได้รู้สึกหดหู่ยังไงก็บอกไม่ถูกระหว่างทางที่นั่งรถตู้กลับมาดิฉันเหมือนจะร้องไห้มากๆ ดิฉันคิดถึงที่บ้านคิดถึงวันเก่า ๆที่ผ่านมาจากชีวิตที่ไม่เคยห่างจากคนที่บ้านแต่อยู่ๆก็ต้องจากบ้านมา
ตลอดทางดิฉันคิดถึงเพื่อนๆที่เคยเรียนมอปลายด้วยกันดิฉันคิดถึงมากๆๆๆเลยอยากจะพบหน้าทุกๆคนเลย เมื่อก่อนดิฉันคิดว่าอยากจบมอปลายเร็วๆๆอยากเรียนมหาลัยพอเอาเข้าจริงแล้วชีวิตที่มหาลัยกลับไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด คนอื่นๆอาจมองว่าเป็นอิสระแต่สำหรับฉันมันคือ สิ่งที่ทำให้ฉันเหงามากๆ
ชีวิตตอนมอปลายของฉันเป็นเวลาที่หน้าจดจำมากที่สุด ดิฉันมีเพื่อนดีๆมีครูที่น่ารักมีความสุขกับการใช้ชีวิตมอปลายมากๆถ้าย้อนเวลากลับได้ฉันอยากกลับไปในวันเก่าๆนั้นถึงบางคนอาจจะบอกว่าอย่ายึดติดกับสิ่งเก่าๆแต่สำหรับดิฉันอยากกลับไปพบกับสิ่งที่ดีที่สุดของฉันมากกว่า สุดท้ายดิฉันอยากบอกว่าดิฉันเกลียดการจากลาที่สุดและอยากจะย้ำว่าดิฉันคิดถึงเพื่อนๆมากๆๆและจะไม่ลืมพวกเรา เด็ก601 เลย
ความเห็น (2)
เข้ามาร่วมแพลนเน็ตเยอะๆนะคะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายและได้นำภาพดอกไม้สวย ๆ มาฝากกันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
