ท้องฟ้า...ฤาใช่เมฆ
เมฆขาวและดำลอยล่องในนภา
ปิดดาราด้วยหมอกและไอฝน
มองไม่เห็นความจริงเกิดแก่ตน
เฝ้าสับสนหลงผิดคิดเรื่อยมา
ว่าหมู่เมฆก็คือท้องฟ้ากว้าง
ไม่กระจ่างว่าไม่เหมือนดังสงสัย
พอเมฆเปิดเห็นฟ้าที่กว้างไกล
เหมือนดวงใจที่ขุ่นมัวไม่เห็นจริง
พรพล
๑๒ กรกฎา ๕๓
๙.๓๐
ความเห็น (8)
"ปกปิดหัวใจเอา ไว้ให้อยู่เฉย ไม่เผยความจริงในใจ ก็รู้ว่าเธอรักใคร อึดอัดใจเหลือเกิน"
สวัสดีค่ะ คุณ Phornphon
สวัสดีคุณ ศิรินทร ที่มาเยี่ยมชมนะครับ...
พูดถึงท้องฟ้าคราใด...
มันเหมือนท้องทุ่งแห่งจินตนาการโดยแท้..
กว้างใหญ่ ไร้อาณาเขต
อิสระ...นุ่มบาง..
สวัสดีค่ะยามเช้าค่ะ
ฟ้าไม่เปิดเหมือนหัวใจขุ่นมัว ใจหม่นหมอง ไม่ควรให้ขุ่นมัวนานเหมือนท้องฟ้าโดนเมฆบังนานมัวหม่นจนฝนตก ต้องสงสารหัวใจ บ้างทำงานไม่มีเวลาหยุด อย่าให้คุณมัวเดี๋ยวน้ำตาไหลเหมือนฟ้ามีฝน แต่ฟ้าหลังฝนก็สดใสเหมือนการร้องไห้เสร็จ ก็จะดีขึ้นหรือเปล่าค่ะ มาคุยเปรียบเทียบเป็นเรื่องเป็นราว สบายดีนะคะ ตะวันร้อนแรงเมฆยังบังได้ เจ้านายเมฆ นี้มีอิทธิพล บนฟ้ามากนะคะ
ขอบพระคุณท่านอาจารย์แผ่นดินที่มาเยือนนะครับ
... พูดถึงท้องฟ้าคราใด... มันเหมือนท้องทุ่งแห่งจินตนาการโดยแท้.. กว้างใหญ่ ไร้อาณาเขต อิสระ...นุ่มบาง..
สวัสดีคุณ กานดา น้ำมันมะพร้าว ครับ
ฟ้าหลังฝน งดงาม ใสกระจ่าง เสมอนะครับ
ขอบพระคุณที่มาเยี่ยมครับ...
ท้องฟ้าของใครไม่ใหญ่เท่าท้องฟ้าตน
ครานี้ที่ได้ยล ดวงกมลอิ่มเอิบใจ
ขอบคุณสิ่งดีดีที่มาหวนให้รำลึกคนไกลครับ
ท้องฟ้า เมฆ ... เมฆ แต่งแต้ม เติมสีสัน ให้ฟ้า หรือ
ฟ้า เป็นที่พิงพักใจ ของเมฆ ได้เสกสรร ปั้นแต่งจินตนาการ
.. ท้องฟ้า มีเมฆงาม ต่างเติมเต็มกันและกัน นาฏลีลา น่ามหัศจรรย์
มีความสุขกับการชมน้องฟ้ากะนายเมฆ ทุกโมงยาม ทุกวี่วัน ขอบคุณค่ะ