ทำไมนักวิจัย จึงต้องมีจรรยาบรรณหรือจริยธรรมในการวิจัย

การวิจัยที่สำคัญๆไม่ว่าจะเป็นการเก็บรักษาความลับ การไม่ไปเพิ่มสีสรรหรือใส่ไข่ให้ข้อมูลน่าเชื่อถือนอกเหนือจากที่ได้จากผู้ให้ข้อมูล การไม่เคารพในความคิดเห็น เคารพในสิทธิมนุษยชน ความซื่อสัตย์ต่อหน้าที่และต่อบุคคลอื่นถือเป็นเรื่องที่ต้องให้เกียรติและต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ

              ในยุคทุนนิยมโลกาภิวัฒน์ ที่ทำให้ทุกอย่างไร้พรมแดน การวิจัยทางสังคมศาสตร์ ซึ่งเป็นการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมของมนุษย์ด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นด้านสุขภาพอนามัย ศิลปะวัฒนธรรม การเปลี่ยนแปลงรูปแบบและวิถีการดำเนินชีวิต ล้วนแต่มีความสำคัญยิ่ง และจะทำอย่างไรไม่ให้งานวิจัยตกเป็นเครื่องมือ หรือเป็นผลของการหากินทางผลประโยชน์ นักวิจัยจึงต้องมีจริยธรรมในการทำวิธีเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นการเก็บรักษาความลับ การเคารพในสิทธิมนุษยชน ความซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ ผลงานของบุคคลอื่น ยกตัวอย่างการเก็บข้อมูลเรื่องเพศศึกษา พฤติกรรมเบี่บงเบนทางเพศ ประสบการณ์การมีเพศสัมพันธ์ การทำแท้ง ฯลฯ นักวิจัยต้องเคารพความเป็นส่วนตัวของผู้ให้ข้อมูล โดยต้องตำนึงถึงวิธีการเก็บข้อมูล การเลี่ยนไหลของข้อมูล การเปิดเผยข้อมูลสู่สาธารณะอย่างไรที่ผู้ให้ข้อมูลได้รับการคุ้มตรองในความลับนั้น เพราะเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องที่เปราะบาง เกี่ยวข้องกับค่านิยม บรรทัดฐาน ความประพฤติของคนในสังคม ดังนั้นก่อนเก็บข้อมูลจึงชี้แจงให้ผู้ให้ข้อมูลทราบว่าจะนำข้อมูลไปทำอย่างไร จะเผยแพร่แบบไหน ถึงขนาดต้องให้ผู้ให้ข้อมูลยอมรับหรือเซ็นทราบด้วย รวมถึงเข้าใจประเด็นคำถามอย่างละเอียด จริยธรรมการวิจัยในบุคคล ที่เป็นนักวิจัย นักเก็บข้อมูลหรืออะไรก็แล้วแต่ต้องศีกษาเรียนรู้เรื่องจริยธรรมในการวิจัย อีกทั้งหน่วยงานก็ควรจะได้มีการระดมสมองให้เกิดการซึมซับตกผลึกในจิตใจกันอย่างดี ยิ่งสำหรับสถาบันวิจัยและพัฒนาแล้วต้องถือว่าเป็นเรื่องจำเป็น เร่งด่วนทีเดียว