ป่วยใจพึ่งธรรมป่วยประจำต้องพบหมอ

นึกถึงแม่ผู้ให้กำเนิด

    วันนี้เดินทางไปพบแพทย์ตามนัดหมาย แต่กว่าจะเดินทางต้องฝ่าจราจรกว่าจะถึงหมอก็ 10.00 น. ปรากฏหมอเองก็อยู่ในสภาพไม่แตกต่างกัน เพราะพิษจราจรเมืองหลวงได้ทำการตรวจตามกรรมวิธี และทำความตกลงการรักษาตามกรรมวิธีแพทย์ให้เอาสิ่งที่สึกหรอและเสื่อมสภาพออกโดยให้วินิจฉัยการรักษาอย่างต่อเนือง...ทั้งระบบรากและที่กำลังมีปัญหาสรุปก็ทำการจัดการเสียอย่างรวดเร็ว ขณะทำการหมดได้ฉีดยาชาหลายเข็มรู้สึกทันทีว่ากำลังสูญเสียอวัยวะที่แข็งแรงที่สุดและถูกใช้งานมากที่สุดส่วนหนึ่ง โลหิตไหลออกมาตามบาดแผล...ภาพของแม่โผล่ออกมาจากมโนสำนึกที่ฟูมฟักป้อนข้าว น้ำนมที่ดูดดิ่ม......น่องกบย่างเกลือที่หอมหวน...อะไรต่อมิอะไร..โผล่เข้ามามากมายยามนั้นและกว่าจะเสร็จสิ้นการรักษา 2 แพทย์นัดหมายมาพบอีก 1 สัปดาห์เพื่อดูดบาดแผลและรักษาต่อเนื่อง....ซากอาหารซากเศษเสี้ยวความทรงจำผุดออกมามากมายจนสะท้อนใจว่า....ป่วยกายยังพอรักษาแต่ป่วยใจต้องพึ่งพระธรรม