ความรักของภรรยา

       นับเป็นโชคดี..วาสนาของผมที่ได้พานพบกับภรรยาที่รักและห่วงใย.....แม้เราจะมาพบกันหลังจากตกพุ่มหม้ายมาหลายปี....ทั้งมีเรือพ่วง 2 ลำ..ถูกค่อนแคะ..ถากถางทั้งต่อหน้าและลับหลัง...เธอก็ทนทุกคำพูด...เพราะเรามิใช่คนดีอะไรมากมายแถมประวัติก็เถื่อนๆถ่อยๆ...บอกเธอว่า...ผมมีครอบครัวมาก่อนแถมมีลูก 2 คนที่ต้องรับผิดชอบเมื่อวันคืนลอยกระทงปี 2547 ทุกวันนี้เธอก็ยังรักและกล้าที่จะเดินฝ่ามรสุมชีวิตไปด้วยกัน...พร้อมกับหนี้ก้อนโตที่ก่อขึ้นเพื่อสร้างครอบครัวและรังสรรค์ที่ขาดหายไปในชีวิต...แม้เราเคยผิดคำพูด....เธอก็ไม่ทอดทิ้งและห่วงใยเราตลอด...พี่หนูห่วงสุขภาพพี่นะค่ะ...อยากจะบอกว่าความรักเป็นสิ่งที่ดีและน่าทนุถนอม....เพราะชีวิตนี้สั้นนักอย่ามัวหลงใหลกับชีวิตภายนอก...หันกลับมาดูคนข้างๆกันบ้าง