กลับมาแล้ว...เย้!!!

       หลังจากห่างหายการเขียนบันทึกไปอาทิตย์กว่าๆ  เพราะ  ไม่มีเวลาแม้แต่จะเข้ามาใน gotoknow  รู้สึกคิดถึงทุกคนและต้องใช้เวลาในการเคาะสนิมอยู่นาน (กว่าจะเริ่มเขียนได้)

       หลังจากไปร่วมงานมหกรรม "การจัดการความรู้....สวัสดิการชุมชน (ที่... เพราะจำชื่อเต็มๆไม่ได้ค่ะ)  ที่สงขลา  ซึ่งจัดขึ้นในระหว่างวันที่ 30 มิถุนายน-2 กรกฎาคม  2549  กว่าจะได้กลับถึงบ้านพักก็เป็นเวลาเกือบ 5 ทุ่มของเมื่อวานนี้ค่ะ  กลับมาถึงหมดแรงเลยค่ะ  ตั้งใจว่าจะกลับมาเขียนบทความที่จะส่งให้ สคส. ให้เสร็จก็ทำไม่ได้ดั่งที่ตั้งใจ  เพราะ  เหนื่อยมาก  ฝนก็ตก  บ้านก็กำลังปรับปรุง  หาอะไรก็ไม่เจอ   หลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน

       ตอนที่มาขึ้นเครื่องที่สนามบินหาดใหญ่  คุณภีมและทีม ม.วลัยลักษณ์ได้ให้ความกรุณามาส่งผู้วิจัย  อ.ตุ้ม  น้องเอ  และ อ.นวภัทร์ ต้องขอขอบคุณมากๆนะคะ  คุณภีมบอกว่าผู้วิจัยคงมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับงานนี้มากมาย  คงเล่าได้ประมาณ 3 เดือน  ผู้วิจัยได้แต่หัวเราะ  เพราะ  คิดเอาไว้แล้วว่าคงจะไม่เล่าแน่นอน  ที่ตั้งใจจะไม่เล่า  ก็เนื่องจากว่าคงจะมีคนเข้ามาเล่าหลายคน  อย่างน้อยก็หนูเคเอ็ม (ใช่ไหมคะ?)  ผู้วิจัยขอเล่าเรื่องชุมชนดีกว่าค่ะ  ถนัดมากกว่า  ชอบมากกว่า  และมีใจให้มากกว่าค่ะ

      จากที่ต้องคุยกับชุมชนทุกวัน  วันละอย่างน้อย 1 ครั้ง  เพราะ  พื้นที่ค่อนข้างอยู่ไกลจากมหาวิทยาลัย  ทำให้ไม่สามารถเดินทางไปได้ทุกวัน  แต่อาทิตย์ที่ผ่านมาได้คุยกันน้อยมาก  เพราะ  ผู้วิจัยติดสอนตลอด  พอไม่ได้สอนก็ต้องมานั่งทำเอกสารที่จะต้องเอาไปแสดงในงาน  ทำให้ไม่มีเวลาคุยกันในรายละเอียด  มาสงขลาก็มีกิจกรรมทำตลอด  อดคุยอีกตามเคย

      วันนี้พอมีเวลาก็เลยได้คุยกัน  คิดถึงทุกคนมากเลยค่ะ  ได้คุยกับทีมดอนไชย  ทีมป่าตันแล้ว  แต่ยังไม่ได้คุยกับทีมเกาะคา  และทีมแม่พริกเลย  ตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะโทรคุยให้หมดค่ะ

      ขอสารภาพว่าใจจริงไม่อยากไปสงขลาเลย  เพราะ  ช่วงที่มีงานเป็นวันออมของแต่ละกลุ่มพอดี  ผู้วิจัยอยากไปลงพื้นที่มากกว่า  เคยคุยกับ อ.พิมพ์ว่า  อยากให้ อ.พิมพ์ไปคนเดียว  ผู้วิจัยอยากไปติดตามผลเรื่องการออมว่าเป็นยังไงบ้าง  เนื่องจากเดือนหน้าเราทั้ง 2 คนก็ต้องไปงานพระราชทานปริญญาบัตรก็จะไม่มีโอกาสไปลงพื้นที่ในวันออมอีก  แต่ อ.พิมพ์ไม่ยอม  ก็เลยต้องไปสงขลาด้วยกัน

      จากการพูดคุยทางโทรศัพท์ทำให้ทราบว่าสมาชิกที่รับกระปุกออมสินไปให้ความสำคัญกับการออมพอสมควร  บรรยากาศในวันออมของเดือนนี้จึงคึกคักเป็นพิเศษ

      คณะกรรมการกลุ่มบ้านดอนไชยบอกว่า  สมาชิกถือเงินเหรียญมาออมกันเลย  มานั่งนับให้กรรมการเห็นเลย  สมาชิกบอกว่าเพิ่งไปเอาออกมาจากกระปุกที่ได้รับไป  บางคนก็นับมาเรียบร้อยแล้ว  พอมาถึงก็เอามานับให้คณะกรรมการดูอีกครั้ง  ดังนั้น  ในการออมเดือนนี้คณะกรรมการจึงได้รับเหรียญมากเป็นพิเศษ

      ขณะที่คณะกรรมการกลุ่มป่าตัน  บอกว่าสมาชิกที่รับกระปุกไป  ถือกระปุกมาเปิด  นับเงินกันที่กลุ่มเลย  ส่วนมากจะออมได้เกิน 30 บาท  แต่บางคนก็ออมได้ไม่ถึง 30 บาท  เขาก็จะเตรียมเงินมาเพิ่มด้วย  สาเหตุที่ออมได้ไม่ถึง 30 บาทก็เพราะว่า  ลืม  บางวันก็ไม่ได้หยอดกระปุก  บางวันเหนื่อยมากๆกลับถึงบ้านก็รีบเข้านอน  เลยไม่ได้ออมเงิน  แต่ส่วนใหญ่จะเงินเกินจากที่ต้องออม  บางคนก็เอาเงินเหรียญใส่ถุงมา 

       ได้คุยกับคณะกรรมการของทั้ง 2 กลุ่มแล้วค่อยมีกำลังใจขึ้นมาหน่อยค่ะ  จากที่หนื่อยๆก็หายเหนื่อยเลยค่ะ  คงจะต้องสำรวจความต้องการกระปุกออมสินอีกครั้ง  หากสมาชิกต้องการก็คงจะต้องทำเพิ่มค่ะ 

[ภีม ภคเมธาวี]

ผมเชื่อว่าอาจารย์อ้อมน่าจะสรุปว่าคิดถูกที่ไปสงขลานะครับ