กรรมการศาสนิกสัมพันธ์จังหวัดขอนแก่น

กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรมได้จัดทำร่างระเบียบกรรมการศาสนิกสัมพันธืแห่งชาติโดยใช้ปฏิญญาพัทยาที่ได้เชิญตัวแทนศาสนิกต่าง ทั้งพุทธ คริส ฮินดู อิสลาม ซิก ไปร่วมแลกเปลี่ยนกัน โดยแต่ละจังหวัดให้มีกรรมการศาสนิกสัมพันธ์จังหวัดทุกจังหวัดที่มี 5 ศาสนิกครบ

              เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 2549 เวลา 10.32 น มีการประชุมหารือกันโดยผู้อำนวยการสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดเป็นประธานเรื่องการจัดตั้งคณะกรรมการศาสนิกสัมพันธ์จังหวัดขอนแก่นขึ้น โดยที่ผอ.สำนักกล่าวว่าที่จังหวัดขอนแก่นมีครบทั้ง 5 ศาสนา สมควรให้มีคณะกรรมการศาสนิกสัมพันธ์จังหวัดขึ้น คณะกรรมการชุดนี้มีผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นประธาน มี ผอ.สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดเป็นเลขาฯมีรองประธาน 5 คน มาจากผู้นำ 5 ศาสนา มีตัวแทนศาสนา 5 ศาสนามาจากมูลนิธิ องค์กรการกุศล และมีหัวหน้าส่วนราชการในจังหวัดอีก 5 องค์กร 5 คน และผู้ช่วยเลขาอีก 1 คน ในส่วนกลางกรุงเทพกรรมการดังกล่าวมีได้ไม่เกิน 25 คน แต่ในจังหวัดมีประมาณ 17 คน  การแสดงความคิดเห็นหรือโหวดมติ 1 คน 1 เสียง ความจริงจังในการดำเนินงานเห็นว่าน่าจะอยู่ที่ผู้นำศาสนิกทั้ง 5 ศาสนิก แต่ก็มาอดแปลกใจไม่ได้ว่าหัวหน้าส่วนราชการ 5 หน่วยงานมาอยู่ในคณะกรรมการทำไม ก็ในเมื่อผู้ว่าราชการจังหวัดก็เป็นประธานกรรมการอยู่แล้ว และท่านก็เป็นหัวหน้า  CEO จังหวัดด้วย สั่งการ ตั้งกรรมการอย่างไรก็ทำได้ เห็นว่าน่าจะให้กรรมการมาจากตัวแทนแต่ละศาสนิก ทั้ง 5 เพิ่มขึ้น เรื่องนี้จะหารือกันอีกครั้งวันที่ 14 กค.49 เวลา 14.00 น. อยากเห็นการทำงานด้านศาสนาของจังหวัดเป็นไปอย่างสร้างสรร ได้รับงบประมาณอย่างเสมอหน้า มีส่วนร่วมในการดำเนินงาน ทั้งร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมปรึกษาหารือ เพราะที่ผ่านมาเวลา ทำอะไรในเรื่องศาสนามักไม่ค่อยได้มีส่วนร่วม สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดมักจะกำหนดและทำงาน TOP DOWN เป็นส่วนใหญ่ จัดสรรงบประมาณก้ไม่เท่ากัน ให้ความสำคัญของแต่ละศาสนาไม่เท่ากัน ทำอะไรไม่ค่อยได้รู้เรื่องงบประมาณของโครงการฯ ทำให้เกิดความอึดอัดและรู้สึกเป็นผู้รับใช้เจ้านายมากกว่าการมีส่วนร่วม  ขอให้แก้ไขโดยด่วน  ก็ยังเชื่อว่าองค์กรนี้จะเป็นองค์กรที่สะท้อนปัญหาดังกล่าวอย่างสร้างสรรและได้รับการแก้ไข และก็ไม่อยากเห็นองค์กรมีรูปการคล้ายกรรมการวัฒนธรรมจังหวัด ที่ปัจจุบัน เป็นง่อย ไม่มีการเคลื่อนไหวงานใดใด จนเงียบหายไป หรือว่าทำขึ้นมาเพื่อเป็นแค่สัญญลักษณ์เท่านั้นเพื่อตบตาผู้คนว่ามีการทำงานร่วมกันของทุกทุกศาสนิก แต่ความจริงแล้วไม่ใช่