บางส่วนของบทสัมภาษณ์ ดร. อภิวัฒน์
บทสัมภาษณ์ ดร.อภิวัฒน์ วัฒนางกูร บางส่วนใน นสพ.คมชัดลึก 29 ก.ย.2548
“การทุ่มเทเวลาให้กับงานจนลืมให้ความสํ าคัญกับตัวเอง ไม่ใช่การใช้ชีวิตที่ถูกต้อง
เพราะเวลาที่เราเจ็บป่วย ก็จะมีแต่คนที่เรารักเท่านั้นคอยดูแล หากเหตุผลของการทํ างาน
หนักคือเพื่อเลี้ยงดูลูกเมีย ในที่สุดแล้วผลที่เกิดขึ้นก็จะมีแต่ลูกเมียเท่านั้นที่ได้รับความ
ทุกข์นี้”
“การจัดสรรชีวิตเป็นเรื่องที่สํ าคัญ โปรดรู้ไว้ว่า การนอนชดเชยไม่มีจริงในชีวิตนี้ การสูญ
เสียการนอนไปแล้วชดเชยด้วยการนอนสองเท่าไม่ได้ นาฬิกาชีวิตมันผ่านไปแล้ว ชีวิตในเวลา
นั้นๆ มันต้องพัฒนาม้าม มันต้องพัฒนาลํ าไส้ เราต้องเข้าใจกลไกของชีวิต เข้าใจกลไกของร่างกาย
เข้าใจวิธีการที่จะดูแลตัวเองให้อยู่ไปนานๆ ทุ่มเททํ างานได้ แต่อยากจะทํ าไปอย่างนี้ได้นานๆ
ไหม ถ้าอยากทํ าควรจะใส่ใจตัวเองให้มากกว่านี้”
คงจะต้องอ่านบทสัมภาษณ์นี้บ่อย ๆ เพื่อเตือนตนเอง เพราะรู้สึกว่าตนเองทำงานหนักเกินไป คงต้องฝึกในการจัดลำดับความสำคัญสิ่งต่าง ๆ ในชีวิต ความสำคัญของงานต่าง ๆ และก็คงต้องฝึกปฏิเสธให้เป็นในเรื่องที่มีความสำคัญหรือมีประโยชน์น้อยต่อส่วนรวม
ความเห็น (3)
ดิฉันติดตามงานของดร.อภิวัฒน์ มาตลอด และรู้สึกชื่นชมในบุคลิก ความคิด เมื่อได้ฟังข่าว รู้สึกเสียดายที่คนดีต้องจากไป ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของดร.อภิวัฒน์ ด้วย และคงต้องนำข้อคิดมาเตือนใจตนเอง ให้รักษาสุขภาพของตนเองด้วย
ขอบคุณค่ะ ดิฉันทราบข่าวนี้จากการหยอกเอินของน้องข้างโต๊ะ ว่า "ระวังจะเหมือน" จึงเข้าไปติดตามอ่านอ่านแล้วใจหายเหมือนกัน เพราะพฤติกรรมการทำงานคล้ายๆ ชอบทำงานจนลืมตัวเอง สาเหตุของโรคอาจไม่ใช่มาจาการหักโหมทำงาน อย่างเดียว (จะตามไปค้นหาความจริง) แต่ก็ขอบคุณค่ะ ที่นำมาลงไว้ให้อ่าน จะใช่หรือไม่ใช่สาเหตุของโรคที่พรากชีวิต ดร.อภิวัฒน์ ไป สิ่งที่ควรตระหนัก คือ รักษาสุขภาพตนเองเพื่อจะได้ทำงานที่เรารัก นานๆ
ผมขอใช้ชีวิตให้คุ้มดีกว่า เกิดมาทั้งที มีเวลาก็ไปเที่ยว เล่นบ้าง ให้ชีวิตมีความสุข ไม่เครียด ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ ดีกว่าทำงาน 365 วัน ไม่มีเวลาว่าง เวลาเที่ยว พอเก็บเงินได้เป็นล้านก็แก่มากแล้ว มีเงินและเวลาว่างเยอะ แต่ไม่มีปัญหาเที่ยว ไม่มีแรงเดิน เป็นโรคคนแก่สารพัด ขึ้นเครื่องบินไม่ได้ ก็นั่งอยู่กับบ้านเป็นคนแก่เฝ้าบ้าน ...
ช่วงวัยทำงาน ไม่ค่อยมีเงินไม่ค่อยมีเวลา
พอแก่ชรา มีเงินมีเวลา แต่ไม่มีปัญหาเที่ยว