แม่

แม่ผู้รักลูกยิ่งดวงใจ

     แม่ผู้แก่เฒ่าเดินไม่ได้คนหนึ่งเป็นที่รำคาญใจของลูกชาย เหลือเกิน
สมัยนั้นยังไม่มีสถานสงเคราะห์คนชรา จึงไม่รู้ว่า จะเอาแม่ไปฝากใครให้เลี้ยงแทน จึงตัดสินใจแบกเอาไป ปล่อยป่าให้อยู่ตามยถากรรม

     แม่ไม่วอนขอ ไม่ถาม ไม่ว่าอะไร ตั้งใจหักกิ่งไม้ตามทาง เรื่อยไป เข้าป่าลึก
ไกลมากแล้ว ลูกชายวางแม่ลง บนโขดหินแล้วหันหลัง
เดินกลับทางเดิมไป ตอนนี้เอง ที่แม่ตะโกนตามหลัง
ลูกชายไปว่า

"ลูกเอ๋ย เดินตามรอยกิ่งไม้ที่แม่หักไว้ให้นะ จะได้ไม่หลงทาง..."

เป็นไงบ้างครับ ซึ้งหรือเปล่า.....รักแม่กันเถิด

[สุริยเดช]

อ่านแล้วคิดถึงแม่จัง วันนี้เลิกเรียนแล้วผมจะกลับบ้านไปหาพ่อและแม่ที่อุดรธานีครับ

จาก ครู อ.บุ่งคล้า จ.หนองคาย 220 กิโลเมตร