บนบ่าของคุณมีแมลงปอไหม

ภาพประกอบ

บทความ เนื้อเรื่อง หรือ คำอธิบาย โดยละเอียด

มีเมืองเล็ก ๆ ที่สวยและสงบสุขเมืองหนึ่ง
มีคู่รักคู่หนึ่งที่รักกันมาก
ทุกวันพวกเขาจะพากันไป ดู ชม พระอาทิตย์ขึ้นที่ชายหาด
และไปส่งพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าที่ชายหาดตอนโพล้เพล้
ทุกคนที่เคยพวกเขาพบเจอจะมองด้วยสายตาอิจฉาในความรักของคนคู่นี้เสมอ.

แต่แล้ววันหนึ่ง

เกิดอุบัติเหตุรถชนขึ้น หญิงสาวผู้โชคร้ายได้รับบาดเจ็บสาหัส
เธอนอนเงียบ ๆ อยู่บนเตียงของโรงพยาบาล

วันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่า เธอก็ยังคงไม่ฟื้นคืนมา

ตอนกลางวัน ชายหนุ่มจะมาเฝ้าอยู่ที่หน้าเตียง
ร้องเรียกคนรักของเขาเสมอ
ทั้ง ๆ ที่เธอไม่ตอบสนองใด ๆ เลย
ตกกลางคืน
ชายหนุ่มจะไปสวดภาวนาออนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าที่โบสถ์นอกเมือง
เขาร้องไห้จนน้ำตาเหือดแห้ง ไม่มีจะไหลออกมาอีกแล้ว

ผ่านไป 1 เดือน

หญิงสาวยังคงหลับใหลไม่ฟื้นเหมือนเดิม

ส่วนชายหนุ่มก็ดูจะซูบเซียวขึ้นทุกวัน
แต่ก็ยังคงสวดอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าอยู่เสมอไม่หยุด

แต่แล้ววันหนึ่ง

พระผู้เจ้าก็เกิดเห็นใจในรักของชายหนุ่มและตกลงที่[ประทาน]พรให้แก่เขา
พระผู้เป็นเจ้าได้ถามชาย
หนุ่มว่า “เจ้ายอมที่จะแลกพรนี้ด้วยชีวิตของเจ้าไหม”

ชายหนุ่มตอบโดยไม่ลังเลว่า “ ผมยอมครับ”

พระผู้เป็นเจ้าพูดว่า “งั้นดีฉันจะให้คนรักของเจ้าฟื้นขึ้นมา
แต่เจ้าต้องแลกกับการกลายเป็นแมลง
ปอเป็นเวลา 3 ปี เจ้าจะตกลงยอมไหม”

ชายหนุ่มได้ฟังดังนั้น แต่ก็ยังคงยืนยันคำตอบเดิม “ผมยอมครับ”

ฟ้าสางแล้ว

ชายหนุ่มได้กลายเป็นแมลงปอสวยงามตัวหนึ่ง

เขาบอกลาพระผู้เป็นเจ้าแล้วรีบบินกลับไปที่โรงพยาบาล

หญิงสาวฟื้นขึ้นมาแล้วจริง ๆ

มีนายแพทย์หนุ่มยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ คุยเรื่องอะไรกันสักอย่างหนึ่ง

แต่ช่างเสียดายที่เขาไม่สามารถที่จะได้ยิน.

หลายวันผ่านไป

หญิงสาวแข็งแรงพอที่จะออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว

แต่เธอดูไม่มีความสุขเลย

เธอออกตะเวณหาข่าวคราวของชายหนุ่ม
แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าชายหนุ่มหายไปอยู่ที่ไหน หญิงสาวยังไม่ละ
ความพยายามที่จะตามหาชายคนรักของเธอ

ชายหนุ่มซึ่งอยู่ในร่างของเจ้าแมลงปอ
ได้[แต่]บินวนเวียนอยู่รอบตัวหญิงสาวไม่ห่าง
[ทว่า]เขาไม่สามารถที่ส่งเสียง ไม่สามารถโอบกอด[เธอ]
เขาทำได้แค่เพียงเฝ้ามองดูหญิงสาวไม่ให้คาดสายตาเท่านั้น

ฤดูร้อนผ่านไปแล้ว

ลมฤดูใบไม้ร่วงพัดใบไม้ปลิวร่วงหล่นจากต้นไม้ใหญ่
เจ้าแมลงปอจำต้องจากที่นี่ไปแล้ว
นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้บินมาเกาะที่บ่าของหญิงสาว

เขาอยากใช้ปีกของเขาลูบใบหน้าของหญิงสาว
อยากใช้ปากเล็ก ๆ จูบที่หน้าผาก

แต่อย่างไรก็ดีร่างเล็กบอบบางในคราบของแมลงปอก็ไม่สามารถเรียกร้องความ
สนใจจากหญิงสาวได้

แค่พริบตา ฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือน

เจ้าแมลงปอรีบบินกลับมาหาคนรักของเขา

เพื่อจะพบว่าร่างอันคุ้นตานั้นบัดนี้ได้ยืนเคียงคู่อยู่กับชายรูปร่างส
ันทัดคนหนึ่ง
ภาพ ๆ นั้นทำให้เจ้าแมลงปอเกือบจะบินตกลงมาจากอากาศเลยทีเดียว


ชาวบ้านต่างกล่าวขานถึงเรื่องอุบัติเหตุที่ทำให้หญิงสาวได้รับบาดเจ็บส
าหัสทำให้ได้พบกับแพทย์หนุ่มที่น่ารัก
และ ใจดี คนนั้น

และยังกล่าวถึงความรักของคนทั้งคู่ที่เหมือนถูกกำหนดมาอย่างไรอย่างนั้น

แน่นอนพวกเขายังคงพูดถึงหญิงสาวที่สดใสร่าเริงขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากมายนัก

เจ้าแมลงปอรู้สึกเจ็บปวดยิ่งนัก

หลังจากนั้นไม่กี่วัน

แมลงปอเห็นแพทย์หนุ่มผู้นั้นพาคนรักของตนไปชายทะเลเพื่อดูพระอาทิยต์ขึ้น
พลบค่ำก็อยู่[ที่]ชายหาดเพื่อดูพระอาทิตย์ตก

แต่สำหรับเขาแล้ว

นอกจากบินมาเกาะที่บ่าของหญิงสาวแล้ว เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย

หน้าร้อนของปีนี้ช่างยาวนานนัก

เจ้าแมลงปอบินต่ำลง ๆ ทุกวันด้วยความรู้สีกที่เจ็บปวด

เขาไม่มีเรี่ยวแรงเพียงพอที่จะบินเข้าใกล้ หญิงอันเป็นที่รัก

ท่าทางการพูดคุยกันอย่างสนิทสนมของคนทั้งคู่

เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของทั้งคู่
ทำให้เขารู้สึกโดดเดี่ยวยิ่งนัก

ย่างเข้าฤดูร้อนของปีที่ 3

เจ้าแมลงปอไม่ค่อยไปเฝ้าดูคนรักของเขาแล้ว

บ่าของเธอบัดนี้ถูกโอบกอดด้วยมือของแพทย์หนุ่ม

ใบหน้าถูกประทับจูบอย่างเบา ๆ จากเขาผู้นั้น


ดูท่าทางแล้วไม่มีทางเลยที่หญิงสาวจะมีเวลาที่จะไปคิดถึงแมลงปอที่เจ็บ
ปวดตัวหนึ่ง
ยิ่งไม่มีทางที่จะไปคิดถึงอดีตสิ่งที่ผ่านไป

วันครบรอบปีที่ 3 ที่พระผู้เป็นกำหนดไว้ใกล้มาถึงแล้ว
คนรักของเจ้าแมลงปอกับนายแพทย์หนุ่มได้จัดพิธีแต่งงานขึ้นในวันสุดท้ายนั้นเอง
เจ้าแมลงปอค่อย ๆ บินเข้าไปในโบสถ์ และไปเกาะที่บ่าของพระผู้เป็นเจ้า

เขาได้ยินเสียงของคนรักที่ดังมาจากข้างล่างตอบรับคำสาบานของพระผู้เป็นเจ้าว่า
“ฉันยอมรับ”

เขาเห็นแพทย์หนุ่มคนนั้นสวมแหวนให้คนรักของเขา
ตามด้วยจุมพิตที่แสนหวานของคนทั้งคู่.

เจ้าแมลงปอปล่อยให้น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกมา

พระผู้เป็นเจ้าถามแมลงปอว่า “เจ้ารู้สึกเสียใจไหม”

เจ้าแมลงปอเช็ดน้ำตาแล้วตอบว่า “เปล่า”

พระผู้เป็นเจ้าถอนหายใจแล้วพูดต่อว่า
“งั้นพรุ่งนี้เจ้าก็ได้กลับเป็นเจ้าคนเดิมแล้ว”

เจ้าแมลงปอส่ายหน้าอย่างช้า ๆ ก่อนตอบว่า “
ขอผมเป็นแมลงปออย่างนี้ไปตลอดชีวิตเถอะครับ”

บาง)บุพเพ[ชะตา]ถูกกำหนดมาเพื่อที่ต้องสูญเสียไป

บาง//บุพเพ//ตอนจบไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด

รักคน ๆ หนึ่ง ไม่จำเป็นต้องได้รับรักตอบ

แต่

เมื่อได้รับรักจากใครคนหนึ่ง

เราต้องดูแลรักษามันไว้อย่างดี

บนบ่าของคุณมีแมลงปอไหม

ถ้าคุณได้รับจดหมายฉบับนี้

ก็เป็นเพราะว่ามีคนแอบอวยพรให้ เพราะคุณก็รักคนที่อยู่รอบ ๆ