เจเจ
เจเจ http://www.hi5.com/friend/profile/displaySameProfile.do?userid=175773721 jj chansakul

บทความ ไม่น่าเชื่อ ทำไม เทวดา จึงอยาก เกิดมาเป็นมนุษย์


บทความ ไม่น่าเชื่อ ทำไม เทวดา จึงอยาก เกิดมาเป็นมนุษย์
ภาพประกอบ
ไม่น่าเชื่อ ทำไม เทวดา จึงอยาก เกิดมาเป็นมนุษย์
บทความ เนื้อเรื่อง หรือ คำอธิบาย โดยละเอียด
เปรียบเทียบ มนุษย์ สวรรค์ และ อบาย
แม้ว่าตามปกติพวกมนุษย์จะถือว่าเทวดาสูงกว่าพวกตน และพากันอยากไปเกิดในสวรรค์
แต่สำหรับพวกเทวดา เขาถือกันว่า การเกิดเป็นมนุษย์เป็น สุคติ ของพวกเขา
ดัง พุทธพจน์ ยืนยันว่า “ภิกษุทั้งหลาย ความเป็นมนุษย์นี่แล นับว่าเป็นการไปสู่ สุคติ ของเทพทั้งหลาย”
เมื่อเทวดาองค์ใดองค์หนึ่งจะ จุติ(ตาย) เพื่อนเทพชาวสวรรค์จะพากันอวยพรว่าให้ไปสู่ สุคติ คือไปเกิดเป็นมนุษย์ทั้งหลาย

เพราะโลกมนุษย์เป็นถิ่นที่มีโอกาสเลือกประกอบ กุศลกรรม
ทำความดีงามต่าง ๆ และประพฤติปฏิบัติธรรมได้อย่างเต็มที่ (ความชั่วหรือ อกุศลกรรมต่าง ๆ ก็เลือกทำได้เต็มที่เช่นเดียวกัน)การเกิดเป็นเทวดาที ่มีอายุยืนยาว ท่านถือว่าเป็นการเสียหรือพลาดโอกาสอย่างหนึ่งในการท ี่จะได้ ประพฤติพรหมจรรย์ (ปฏิบัติตาม อริยมรรค)เรียกอย่างสามัญว่าเป็นโชคไม่ดี พวกชาวสวรรค์มีแต่ความสุข ชวนให้เกิดความประมาทมัวเมา สติไม่มั่นส่วนโลกมนุษย์มีสุขบ้างทุกข์บ้างเคล้าระคน มีประสบการณ์หลากหลายเป็นบทเรียนได้มากเมื่อรู้จักกำ หนดก็ทำให้ได้เรียนรู้ ช่วยให้สติเจริญว่องไวทำงานได้ดี เกื้อกูลแก่การฝึกตนและการที่จะก้าวหน้าในอริยธรรม



เมื่อพิจารณาในแง่ระดับแห่งคุณธรรมให้ละเอียดลงไปอีก จะเห็นว่า มนุษย์ภูมิ นั้นอยู่กลางระหว่าง เทวภูมิ หรือสวรรค์ กับ อบายภูมิ มีนรก เป็นต้น พวกอบายเช่นนรกนั้น เป็นคนของคนบาป ด้อยคุณธรรม (ธรรมเป็นคุณ ความดีงาม สภาพที่เกื้อกูล)
แม้ชาวอบาย บางส่วนจะจัดได้ว่าเป็นคนดี แต่ก็ตกไปอยู่ในนั้น เพราะความชั่วบางอย่างให้ผลถ่วงดึงลงไป
ส่วนสวรรค์ก็เป็นแดนของคนดีค่อนข้างมีคุณธรรม

แม้ว่าชาวสวรรค์บางส่วนจะเป็นคนชั่วแต่ก็ได้ขึ้นไปอย ู่ในแดนนั้น เพราะมีความดีบางอย่างที่ประทุแรงช่วยผลักดันหรือฉุด ขึ้นไป
ส่วนโลกมนุษย์ที่อยู่ระหว่างกลาง ก็เป็นประดุจชุมทางที่ผ่านหมุนเวียนกันไปมาทั้งของชา วสวรรค์และชาว อบาย
เป็นแหล่งที่สัตว์โลกทุกพวกทุกชนิดมาทำมาหากรรม เป็นที่คนชั่วมาสร้างตัวให้เป็นคนดีเตรียมไปสวรรค์ หรือ คนดีมาสุมตัวให้เป็นคนชั่วเตรียมไปนรก ตลอดจนเป็นที่ผู้รู้จะมาสะสางตัวให้เป็นคนอิสระ เลิกทำมาหากรรม เปลี่ยนเป็นผู้หว่านธรรม ลอยพ้นเหนือการเดินทางหมุนเวียนต่อไป

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต)
หมายเลขบันทึก: 365573เขียนเมื่อ 10 มิถุนายน 2010 19:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 14:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท