ผู้บังคับบัญชาที่ผ่านการตรวจขั้นที่ ๕ ของลูกเสือสามัญ สามัญรุ่นใหญ่ และวิสามัญ จะรู้ได้ทันทีเพราะเป็นกิจกรรมบังคับกระบวนการหนึ่งที่ต้องสามารถสาธิต และปฏิบัติตนได้ อย่างถูกต้องในการร่วมพิธีการสวนสนาม ดังนั้น เรามาทบทวนและในขณะเดียวกัน ครูที่ไม่เคยสอนก็จะได้นำวิธีการสอนไปใช้ด้วย
๑. เริ่มจากการฝึกให้ลส./นร.หัดเดินสวนสนามในท่าอาวุธ ฝึกให้เดินพร้อมกันที่ละแถว(เป็นหมู่) แต่ละหมู่ในแถวนั้นๆ ควรจัดเรียงลำดับความสูงให้ลดหลั่นกันอย่างเป็นระบบ ระเบียบเดียวกัน(นิยมจัดจากสูงเรียงไปต่ำ),,,,ฝึกการแบกอาวุธให้พร้อมเพรียงและดูสง่างาม มุมของอาวุธที่แบกอยู่ บ่าซ้ายต้องเฉียงเป็นมุมในระดับเดียวกัน ฝืนให้ข้อศอกซ้ายควรให้แนบลำตัวเพื่อไม่ให้อาวุธที่แบกไว้แกว่งไปมา ไม่ได้ระดับ
๒.ให้ลส.เดินก้าวพร้อมกันในแถวหน้ากระดาน,,ทั้งในทางตรง และในทางโค้งที่เป็นลู่วิ่ง ใช้ไม่พลอง หรือไม้ง่ามขัดหลัง (โดยให้แขนซ้ายงอศอกไปด้านหลัง ชิดแนบลำตัว นำอาวุธสอดเข้าไปด้านหลังของทุกคนเข้าไปที่ง่ามศอกซ้าย...เด็กทั้ง ๘ คนในหมู่นั้นอกจะตั้งเพราะไม้ที่ขัดหลังทำให้อกตั้ง ทุกครั้งที่เดินต้องเงยหน้า ตามองตรง
๓. ให้เด็ก เริมหัดซอยเท้าพร้อมกัน ช้า ๆ ซ้าย...ขวา...ซ้าย........ จนเด็กๆสามารถปรับจังหวะเท้าได้เท่ากัน จึงหัดให้เดินตบท้าวไปข้างหน้าให้พร้อมกันในทางตรงก่อน ระวังเด็กจะล้มทับกันจนเกิดอุบัติเหตุ เพราะไม้ที่ขัดข้างหลังทำให้ล้มเป็นโดมิโน่
๔. ผบ.ลส.ควรเสริมกำลังใจ ให้สนุกสนานกับการฝึก แม้จะเอาจริง เอาจัง อย่าดุ ด่า การฝึกหนัก แล้สมาพบกับอารมเครียด จะทำให้เด็กไม่ชอบลูกเสือ
๕. ต่อไปหัดให้เดินแถวหน้ากระดานในสนามทางโค้ง ซึ่งคนที่อยู่ด้านในสนามจะต้องก้าวเท้าให้สั้น หรือซอยเท้าไว้เมื่อเป็นโค้งหักศอก ... ส่วนคนที่อยู่ด้านนอกสุดจะต้องก้าวเท้าให้ยาวหว้่าปกติเพื่อรักษา แถวตับหน้ากระดาน ... และคนในแถวที่อยู่ลดหลั่นกันมาในแถวจะต้องปรับระยะก้าวเท้าของตนเองให้พอดี
เมื่อ ลส./นร. หัดการเดินในแถวของหมู่ตนเองได้แล้วตามข้อ ๑-๕ จึงจัดให้เดินพร้อมกันในขบวนที่เป็นกองลูกเสือ (๔ หมู่เป็นหนึ่งกอง) ถ้าจัดเป็นแถวตอนลึกนายหมู่ จะอยู่หัวแถวด้านหน้า และถ้าจัดเป็นแถวหน้ากระดานนิยมให้นายหมู่ยืนอยู่หัวแถว(ด้านขวา)ด้านนอกเพื่อให้เวลาเดินผ่านหน้าประธานทุกคนในปรัมพิธีจะได้เห็นนายหมู่ได้เด่นชัดมองเห็นความสวยงามของการเดินในแต่ละหมู่ได้เด่นชัดขึ้น
ควรใช้เสียงจากจังหวะกลองเป็นสัญญาณในการฝึกซ้อมเพื่อให้เกิดความเคยชิน
๖. การแกว่งมือขณะเดินสวนสนาม ใช้แกว่งมือขวา ด้วยการแกรงศอกขวา ฝ่ามือขวาเหยียดตรง จังหวะที่ หนึ่ง ให้เหยียดมือขวาไปข้างลำตัวห่างจากสะโพกประมาณหนึ่งคืบหรือ๑ ฟุต แกรงฝ่ามืออย่าให้เลยลำตัวไปด้านหลัง จังหวะที่สอง เกรงฝ่ามืองอท่อนแขนจากข้อศอกขวาผ่านสะโพกมาหยุดเสมอระดับหัวเข็มขัดหรือสะดือ ห้างตัวด้านหน้าประมาณ หนึ่งฝ่ามือ
เมื่อก้าวเท้าซ้าย มือขวาจะต้องแกว่งมาอยู่หน้าลำตัวระดับหัวเข็มขัด และเมื่อสลับเท้าเป็นก้าวเท้าขวา มือขวาก็จะต้องสะบัดไปอยู่ที่ข้างสะโพก
การเดินที่พร้อมเพรียม จะสวยงามได้นั้นต้องเริ่มที่การก้าวเท้าไปข้างหน้าให้สูงจากพื้นในระดับเดียวกัน มือที่แกว่งก็ต้องพร้อมกันขึ้น-ลงในระดับเดียวกัน ที่นอกเหนือจากระยะต่อ ระยะเีคียงที่มองดูว่าสวยงามเป็นระเบียบแล้ว ความพร้อมของการก้าวเท้าและการแกว่งมือเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้ดูสวยงาม มีเสน่ห์ผูกใจผู้ชมและกรรมการมากกว่า
รองเท้าที่ดูเป็นมัน เสื้อผ้ามีสีที่มาจากผ้าผืนเดียวกัน
ถึงอย่างไรเสีย เด็ก ๆ เขาก็จะดีใจถ้าได้ของใหม่ไว้สวมใส่ เพราะนั่นคือขวัญและกำลังใจที่ค้มค่ากับการมาร่วมฝึกฝนอย่างเสียสละ เพื่อโรงเรียนของเรา....
ไม่มีความเห็น