เรียนรู้จากการชมฟุตบอลโลก

                          คืนแห่งความปราชัยในฟุตบอลโลก รอบ 8 ทีมคู่แรกเมื่อคืนวันที่ 1 ก.ค.2549 เริ่มตอน 4 ทุ่มระหว่างทีมอังกฤษ กับทีมอิตาลี  ลูกชาย ( เรียนอยู่ชั้น ป.3 ) บ่นหลังทราบผลการเตะลูกโทษ ว่าเซ็งจังที่ทีมฟุตบอลอังกฤษพ่ายแพ้  และลูกชายนอนหลับแบบไม่สบายใจ  เราเองก็ต้องหลับ ครอบครัวเราไม่นอนดึก  จึงไม่ได้ดูการแข่งขันฟุตบอลคู่ที่ 2 ตอนตี 2 ต่อจากคู่แรกเป็นการแข่งขันระหว่างทีมบราซิลกับทีมโปรตุเกส

                          เช้าวันที่ 2 ก.ค.2549 ภรรยาทราบผลการแข่งขันก่อน มาปลุกเราและลูก ๆ ว่า บราซิลแพ้ฝรั่งเศส   แน่นอนที่สุด  ภรรยาเธอเชียร์ทีมบราซิลแต่ก็ต้องมาพ่ายแพ้  ตกลงว่า  ทั้งลูกชายและภรรยาไม่ประสบความสำเร็จในการเชียร์ เนื่องจากว่า ทีมฟุตบอลที่ทั้งสองเชียร์นั้น ไม่สามารถผ่านเข้ารอบ 4 ทีมสุดท้ายได้  บรรยากาศในครอบครัวไม่สู้ดีนัก  เพราะสมาชิกครอบครัวอารมณ์ไม่ค่อยดี  ( เป็นที่รู้ ๆ กัน ) ครอบครัวเราไม่ได้เล่นการพนัน ไม่เคยไปต่างประเทศไปรู้จักทีมที่ทำการแข่งขัน  คงรู้จักจากสื่อต่าง ๆ เท่านั้น

                           บรรดานักข่าว นักวิจารณ์กีฬาฟุตบอล พากันให้ความเห็นกันไปต่าง  ๆ นา ๆ  เกี่ยวกับกับ 4 ทีมที่ปราชัย และให้ความเห็นที่จะมี 4 ทีมแข่งกันกันอีกในรอบต่อไป  หลายคนพูดดี มีจำนวนไม่น้อยที่ให้ความเห็นไม่ดีนัก  แน่นอนเราในฐานะผู้รับสื่อตระหนักและได้เรียนรู้จากสื่อมวลชนแขนงต่าง ๆ โถ....มีผู้ชนะก็ต้องมีผู้แพ้  เป็นธรรมดา คนแก่ที่รู้จักเคยบอกว่า  อะไร  ฟุตบอลลูกเดียวแย่งกันอยู่ได้  ที่น่าสนใจ ต่างภาษา  ต่างถิ่นฐาน เข้าใจกีฬามาพบกัน  เกิดคนรวยจากพนันบอลก็ดี  มีคนจนก็มี  เราได้เรียนรู้จากการชมฟุตบอลโลกมายมาย