เด็กกวาดถนน

เด็กกวาดถนน 

 

เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน 2553 (วันสิ่งแวดล้อมโลก หรือ “World Environment Day”) พ่อกับแม่พาหนูไปกวาดถนนมาค่ะ  ป้าณา ลุงต่อ แก้ม กับเกื้อก็ไปด้วย  คนที่ไปมีอยู่หลายร้อยคนเลยค่ะ นอกจากกิจกรรมกวาดถนนยังมีอีกกลุ่มที่ไปปลูกต้นไม้ เป็นเด็กนักเรียนจากโรงเรียนต่างๆ ทหาร และประชาชนเชียงใหม่

 กลุ่มของเรากวาดและล้างถนน เริ่มจากหน้าอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ไปตามถนนพระปกเกล้า  จากนั้นแยกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งเลี้ยวขวาที่สี่แยกกลางเวียงไปตามถนนราชดำเนินจนถึงวัดพระสิงห์  ส่วนกลุ่มที่หนูไปเลี้ยวซ้ายไปจนถึงข่วงประตูท่าแพ

กลุ่มที่หนูไปด้วยส่วนใหญ่เป็นคนที่ลงชื่อทางเฟสบุ๊ค  พนักงานจากปิงนคราสปา  พี่ๆทหารบกและทหารอากาศ  พี่ๆทหารเขาทำงานเป็นระบบมากเลย เวลาเขากวาดถนนเขาจะเรียงเป็นสองแถวและกวาดตามกันไปเรื่อยๆ เวลาพักเขาก็จะพักพร้อมๆ กัน

 

พักเหนื่อยค่ะ

วิธีกวาดถนน(ความจริงล้างมากกว่าแต่ใช้ไม้กวาดขัด)ของพวกเราก็คือ มีคนคอยราดน้ำยาทำความสะอาดไปเรื่อยๆ รถน้ำของเทศบาลจะฉีดน้ำตามไป พวกเราก็จะใช้ไม้กวาด กวาดไปเรื่อยๆ  ข้างหลังจะมีรถน้ำตามมาคอยฉีดน้ำล้างฟองออกไป วันนั้นตอนที่กวาดถนนอยู่หนูแทบไม่รู้สึกเหนื่อยเลยค่ะ เพราะว่ามันสนุกมากเลย แต่พอกลับถึงบ้านหนูก็หมดแรงเหมือนกันค่ะ

 

ถนนนั้นเป็นของทุกๆ คนแต่นานๆ ครั้งจะมีใครออกมาทำความสะอาดสักที กิจกรรมนี้ก็ช่วยทำให้ถนนสะอาดด้วย นอกจากนั้นยังแสดงถึงความสามัคคีของคนเชียงใหม่อีกด้วยค่ะ 

[นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)]

กวาดถนนคือกิจกรรมแห่งความเสียสละ

ยิ่งเสียสละมากเท่าไหร่ ก็กวาดความเห็นแก่ตัวของตนเองให้หมดไปเท่านั้น

ดีครับ ให้กำลังใจเด็กๆ ครับ

[ครอบครัวก้านตอง]

  สวัสดีค่ะคุณครูหยุย

คุณครูเป็น สว. (พ่อบอกว่าทำงานเพื่อเด็กด้วย)

ยังเข้ามาให้กำลังใจเด็กอย่างหนูและฝากคำสอนดีๆไว้ให้ ขอบคุณนะคะ

หนูจะพยายามทําอะไรเพื่อส่วนรวมมากขึ้นนะคะ (ที่ผ่านมาทำเป็นบางโอกาสเท่านั้น)