ภารกิจ..ตามหาเจ้า "ปูผา" เพื่อนเก่า
หลังเหตุการณ์ "น้ำป่า ดินโคลนถล่มเมืองลับแล"เมื่อปี ๔๙ เทือกเขาเหมือน"ศีรษะถูกกล้อนผม" สวนผลไม้บนเขา ที่เคยขึ้นอยู่อย่างหนาทึบ กำลังจะกลายเป็นป่าเสื่อมโทรมลงไปทุกวัน เพื่อนเก่าของผมในสมัยเด็ก ๆ ที่เคยวิ่งไล่จับไปตามลำห้วย ในฤดูปิดเทอม หน้าร้อนจะเป็นอย่างไรในวันนี้
ทุเรียนพื้นเมืองบนต้นที่สูงใหญ่ การเก็บผลผลิตทำได้วิธีเดียว คือ คอยให้ลูกทุเรียนหล่นลงมาให้เก็บ
จำได้ว่าสวนทุเรียน ในสมัยก่อนนั้น ยังเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ ต้นทุเรียนลางสาด จะขึ้นแซมอยู่กับต้นไม้ใหญ่ในป่า
ถนนที่ตัดขึ้นไปบนภูเขา เพื่อให้สามารถขนส่งทุเรียนลงมาได้สะดวกขึ้น
แต่ในมุมที่กลับกัน คงต้องทบทวน "วิธีการบริหารจัดการสวนผลไม้ลับแล ยุคใหม่"กันแล้ว
วันนี้ เข้าต้นฤดูฝนแล้ว น้ำในลำห้วยยังแห้งขอด ฝนที่ตกลงมายังไม่พอทำให้มีน้ำในลำห้วย
สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า ไม่ใช่ทางเดินเข้าสวนผลไม้ แต่เป็นแนวลำห้วยที่ครั้งหนึ่งเคยมีน้ำที่ใสสะอาด ไหลเย็น ดับกระหายได้ยามเดินขึ้นสวนผลไม้บนภูเขา ที่ๆ เด็กชาวสวนคนหนึ่ง เดินลุยทวนน้ำ เล่นอย่างสนุกสนาน จำได้ว่า มีทุเรียน ตกอยู่ในลำห้วยนี่ หลายลูก เหลียวซ้าย แลขวา ไม่มีเจ้าของ ก็ใช้มือทั้งสองข้าง ค่อย ๆ ฉีกทุเรียนกินอย่างเอร็ดอร่อย..
ใต้ก้อนหินแบบนี่แหละ ที่เราเคย วิ่งไล่จับกัน วันนั้น ก้อนหินแบบนี้ จะโผล่ขึ้นมาปริ่มน้ำใสในลำห้วย เล็กน้อย ในฤดูแล้ง !!
ใต้ก้อนหินแบบนี้ ถ้าไม่เจอปูผา ก็จะเจอ "ปลาก่อกั้ง" ปลาซ่อนตัวเล็กในห้วย นอกจากนั้นก็จะมี ปลาซิว ซึ่งจะพบเห็นได้อย่างดาษดื่น
วันที่น้ำในห้วยแห้งขอดแบบนี้ ขอบันทึกไว้ว่า นี่คือต้น ฤดูฝน ย่างเข้าเดือน ๗ แล้ว
เจ้าปูผาจะอยู่อย่างไร ที่ใหน..นั้นไง...
เจอแล้ว "บ้านเจ้าปูผา เพื่อนเก่า"
รูปูผา ที่ถูกขุดใหม่ ๆ
เจ้าของบ้าน สงสัยจะนอนหลับอยู่ วันนี้เลยไม่เจอตัว ไว้วันหน้าจะมาหาใหม่
ความเห็น (23)
- เย้ ๆ เห็นบ้านปูผาแล้ว...
- คนขนทุเรียนเก่งจริง ๆ นับถือ ๆ
ขอบคุณท่านเกษตร ฯ มาก ๆ นะครับที่ให้ความสนใจ แวะมาเยี่ยมชมเป็นท่านแรก
ผิด ถูกประการใดได้โปรดชี้แนะด้วยครับ
"การบริหารจัดการสวนผลไม้ยุคใหม่" ต้องอาศัยผู้ทรงความรู้แล้วละครับท่าน
มาแล้วจ้า เขียนบันทึกใหม่ก็ไม่ไปบอกด้วย โป้งๆๆๆ เลย...
นี่ถ้าไม่คิดถึง ไม่เข้ามาด้วย คงงมโข่อีกละ...
ว่าไป อยากเห็นภาพ "เด็กชายป๋อง ตัวเล็กๆ วิ่งเดินลุยทวนน้ำ เล่นอย่างสนุกสนาน... เหลียวซ้าย แลขวา แล้วฉีกทุเรียนกินอย่างเอร็ดอร่อย..."
อั้นแน่ จับได้แล้ว.... เด็กคนนี้นี่เอง ลุงแกตามหามาตั้ง 20 ปี..ฮ่า ฮ่า
* ถึงกรุงเทพกี่โมงคะ... ทำงานวันนี้ง่วงหรือเปล่าเนี่ย....
ระลึกถึงค่ะเจ้านาย...
ดูปลานี้ไปก่อน อีกไม่นาน ปลาที่บ่อก็จะโตแล้ว ฮ่า ไชโย....
เอ หรือว่ามีแต่ไก้หลุมน๊า!.....
สวัสดีครับครูใจดี
ภารกิจตามหา เจ้าปูผา คงไม่สำเร็จแน่ หากขาดเสบียง จากครูใจดี
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
ไก่หลุมก็เลี้ยงแล้ว
มะนาวในบ่อซีเมนต์ก็ปลูกแล้ว
มะพร้าวน้ำหอม ในวงหญ้าแฝกก็มีแล้ว
ชะอมจัดแถวก็มีแล้ว..โครงการต่อไปทำอะไรดีครับคุณครู
สวัสดีค่ะ
วันนี้ครูใจดีมีคำถามหนึ่งที่อยากถามค่ะ ว่า "...รู้ไหม?.. ทำไมน้ำตกถึงสวย...."
อย่าลืมไปช่วยหาคำตอบให้หน่อยนะคะ
"น้ำตกสวย..ด้วยน้ำใส หลั่งไหลริน
ยลได้ยิน..สำเนียงร่ำ น้ำคำหวาน
ฟังน้ำตก..ไหลหลั่ง ...สู่ลำธาร
ดูเจ้างาม ด้วยน้ำคำ แลน้ำใจ"
โอ๊ย!... อิจฉา คนแต่กลอนเก่ง..... สอนมั่งๆๆ
สวัสดีครับ
ผมเดินทางผ่านอุตรดิตถ์บ่อยๆ ก่อนจะเข้าจังหวัดแพร่ มีร้านผลไม้ข้างทางมากมายทั้ง ทุเรียน ลางสาด ได้ยินชื่อลับแลมาแสนนาน แต่ไม่เคยผ่านเข้าไปถึงสมชื่อเมืองลับแล โลกเรากำลังเปลี่ยนไป ความแห้งแล้งรุนแรงเกินจะทน ขอให้กำลังใจชาวสวนทุเรียนและปูผานะครับ ผมเองก็ปลูกทุเรียนไว้หนึ่งต้นประมาณ10 กว่าปี ปีนี้ดีใจมากที่ทุเรียนออดดอกออกผลเป็นครั้งแรก (ที่บ้านสวนเขื่อน) ไม่รู้ว่าพันธ์อะไร จะอร่อยเหมือนที่ลับแลบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ครับ
สวัสดีค่ะ
พี่คิมได้เอาสิ่งของไปช่วยเหลือหมู่บ้านที่ภูเขาถล่ม ไปเยี่ยมพื้นที่นั้นและได้คุยกับผู้ที่ประสบภัย มีภาพถ่ายเก็บไว้เหมือนกันค่ะ
ขอร่วมรำลึกย้อยอดีตด้วยนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้ชาวลับแลอยู่ร่มเย็นเป็นสุขทุกท่านค่ะ
สวัสดีครับ คุณชำนาญ
ทุเรียน ลางสาด ชอบอากาศร้อน ที่ไม่แล้ง ความอุดมสมบูรณ์และความชุ่มชื้นของผืนดิน
ขอแสดงความยินดี และร่วมภูมิใจกับความอุดมสมบูรณ์ของบ้านสวนเขื่อนด้วยนะครับ
ถ้ามีโอกาสคงได้มาเยี่ยมเมืองลับแลบ้าง นะครับ
สวัสดีครับพี่ครูคิม
ขอแสดงความขอบคุณ ในฐานะคนเมืองลับแลด้วยครับ
ถ้ามีโอกาส ขอชมภาพถ่ายร่วมรำลึกฯด้วยสักคนนะครับ
สวัสดีค่ะ
เห็นธรรมชาติแล้วรู้สึกดีจัง อยากให้ทรัพยากรธรรมชาติของไทย อยู่คู่กับคนไทยตลอดไปค่ะ
สวัสดีค่ะ
รู้จักคนลับแลเป็นคนที่2แล้ว
กำลังตามดูปูผาอยู่ค่ะ
สวัสดีครับ
"การเข้าใจในธรรมชาติ และใช้ชีวิตที่กลมกลืนกับะรรมชาติ จะทำให้คนเรามีความสุขมากขึ้น ใช่ใหมครับ"
ขอบคุณครับ...จะพยายามตามหา "เจ้าปูผา..ลับแล"ให้พบครับ
อยากให้คนไทยทุก ๆ คนใส่ใจและร่วมกันดูแลทรัพยากรธรรมชาติให้คงอยู่ตลอดไปนะครับ
ธรรมชาติที่กำลังถูกกัดกิน กัดกร่อนไปเรื่อยๆ แต่ธรรมชาติก็มีวิธีการเอาคืน แม้กระนั้นมนุษย์ส่วนใหญ่ก็ยังไม่รู้สึกนะคะ
คนที่โชคดีคือคนที่ได้สัมผัส ได้รับความสุขจากเมตตาของธรรมชาติ
ได้รู้เรื่องราวของปูผาเป็นครั้งแรกก็ที่บล็อกของอาจารย์นี่แหละค่ะ ขอบคุณนะคะที่ไปทักทายเลยทำให้ได้ตามรอยมาเรียนรู้เรื่องราวธรรมชาติเมืองลับแล
สวัสดีครับ
รู้สึกดีใจที่ทราบว่า..ท่านก็สนใจ รักต้นไม้และธรรมชาติ เช่นกัน
เมืองไทยจะน่าอยู่ยิ่งขึ้น ถ้าเราคนไทยช่วยกันดูแลทรัพยากรธรรมชาติ ใช้ปัญญาช่วยกันแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อม
ขอบคุณมาก ๆ ครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์มาเยี่ยมสบายดีนะคะ..ธรรมชาติน่าอยู่มากสำหรับสัตว์ที่หาดูยาก
สวัสดีครับ
ครูRinda
ภูมิประเทศที่ลับแล..ย่อส่วนมาจากเวียงเจียงใหม่ที่มีดอยสุเทพ เป็นฉากหลังของเมือง ครับ
ช่วยกันปลูกฝังแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง และการดูแลอนุรักษ์ธรรมชาติให้กับเด็ก ๆของเราด้วยนะครับ
ขอบคุณมากครับ
หวัดดีค่ะ วันหน้าจะเอาทุเรียนชุมพรมาอวดนะคะ
แต่ปูผากะปูหินนี่ชนิดเดียวกันหรือเปล่าคะ
สวัสดีค่ะเจ้านายน้อย
กลับเข้ามาที่นี่...อีกครั้ง
มาตามหา...เด็กชาวสวนคนนั้น
ที่ชอบหนีมาเดินลุยทวนน้ำที่แนวลำห้วย ไล่จับปลาแถมแอบฉีกทุเรียนกินอยู่คนเดียว
เพราะจะตามให้ไปกิน ข้าวแคบและหมี่พันแสนอร่อย... กินทุเรียนมากไม่ดีเดี๋ยวจะร้อนใน
เดินตามเสียเหนื่อย... จนจะเดินไม่ไหวแล้วนะเนี่ย!...
จะไปมั้ย?... อยากกินไม่ใช่หรอ...ไปเร้ว!...
สวัสดีครับ
ปูผา กับปูหิน น่าจะชนิดเดียวกันนะครับ ต้องถามผู้เชี่ยวชาญเรื่องปูแล้วละครับ
ส่วนเรื่องทุเรียน...ชุมพร ต้องขอเมล็ดมาปลูกบ้างแล้วละ !!