ตลาดวัดดอนหวายเมื่อยามวาย(เย็น)

การไปศึกษาดูงานและทัศนศึกษาเชิงนิเวศ  ตลาดวัดดอนหวายเมื่อยามวาย(เย็น)   ฝนตกพรำๆ แต่ไม่ใช่แม่ดำกางร่วม  กลับกลายเป็นครู สพท.กทม.เขต 2 กางร่ม  เดินและวิ่ง ผลัด 4 คูณ 100 เข้าไปในตลาด  ผ่านวัดดอนหวายเห็นไก่ ตัวใหญ่ ยืนอยู่ 2 ตัว  ไม่ไหวติง  ทำให้คิดถึงใครคนหนึ่งที่รักหนักหนาเจ้าสัตว์ปีก 

 สินค้าส่วนใหญ่เป็นสิ่งของจากธรรมชาติ  เพื่อนอยากได้บัวไปปลูก  แต่ไม่สะดวกในการนำกลับเลยเดินผ่านไป   เป็ดตุ๋นก็ราคาถูกกว่าตลาดที่บ้านเรา  แต่ไม่ได้ซื้อ  เพราะช่วงนี้ปวดหัวเข่ามาก

มีเสียงฝากมาว่า  อย่าเพิ่งซื้อของในตลาดเมื่อขาเดินไป  ให้ซื้อตอนเดินกลับจะได้สิ่งของราคาถูกประทับใจ

จริงด้วย  เราได้ของขบเคี้ยวมาหลายอย่าง  ประเภทที่ไม่ได้กินมานานแล้ว  เช่น ขนมหน้าแตก  ถ้าไม่ใช่คนในวัยเดียวกับผู้เขียน  จ้างให้ก็ไม่รู้จัก  ราคาถูก  คนขายอายุรุ่นพ่อแม่  อัธยาศัยดี 

ผลไม้หลายอย่าง  แต่ไม่ได้ซื้อ  เพราะที่ตลาดใกล้บ้านก็มี  คงเลือกซื้อแต่อาหารที่ชอบและหากินยาก   หมี่กรอบก็อร่อย  แต่ลืมซื้อ  มาถึงบ้านจะอาไปฝากญาติผู้ใหญ่ในวันหยุด

สรุปแล้วผู้เขียนหมดเงินไปไม่มาก  เพราะคนที่บ้านห้ามไว้ว่า  ช้างตัวละ 5 บาท ก็ไม่ต้องซื้อมานะ

[นายบอน@kalasin]

เยี่ยมจริงๆครับ ที่สามารถห้ามใจไม่ให้ซื้อสิ่งต่างๆที่ล่อตาล่อใจ แค่ได้เห็นชื่อของเป็ดตุ๋น ขนมหน้าแตก (เป็นยังไงครับ) หมี่กรอบ ผมก็อยากจะแวะซื้อแล้วล่ะครับ

[คนนคร.]

อาจารย์เคยเขียนถึงหมี่กรอบโคราช เคยบอกว่า ถ้ามีโอกาส จะทำให้กิน จำได้ไหมครับ   ทำให้ผมกลับนึกถึงแม่ แม่เคยทำหมี่ ให้ผมไปทูนขายในวงไพ่ ตอนเรียนประถม แต่เป็นหมี่นคร. ขอบคุณถ้อยคำเล็กๆจากการเที่ยวตลาด ทำให้ผมคิดถึงแม่ นึกถึงวัยเด็ก.

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

พี่ชายคนดีเข้ามาเยี่ยมน้องถึงนี่เลยค่ะ

ดีใจมากค่ะ  และขอบคุณที่เข้ามาอ่านให้กำลังใจนะคะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

มาเยี่ยมบันทึกของตัวเอง..อยากไปเที่ยวกินอาหารอร่อยอีก