วันฝนพรำ ความทรงจำ กับท่านอาจารย์ยูมิ : ) มิตรภาพจากชาวโกทูโน
ห่างหายจากการเขียนบล๊อกไปหลายวันเนื่องด้วยช่วงนี้จะนอนจมกองเอกสารตำราที่ถ่ายมาเพื่อทำให้งานเดินหน้าต่อไปเรื่องบททดสอบร่วมเกือบเดือนที่ผู้เขียนต้องดั้นด้นเดินทางจากปัตตานีไปสงขลาทุกอาทิตย์เพื่อเป้าหมายที่หวังไว้กับคำว่า "รู้ว่าไกลแต่จะไปให้ถึงซึ่งปริญญา"
ตั้งใจเต็มที่เตรียมเอกสารข้อมูลติดไม้ติดมือเพื่ออุดช่องโหว่ของทุกๆเรื่องที่เคยผิดพลาด อัลฮัมดุลิลละฮฺ (ขอบคุณพระเจ้า) ได้ผลครับกับความตั้งใจและตั้งมั่น ทำงานเดินหน้าต่อและใกล้ความจริงมากขึ้น นอนดึกทุกคืนช่วงนี้เมื่อเช้าออกเดินทางแต่เช้าตรู่เพราะนัดกับท่านอาจารย์ไว้ท่านติดธุระแต่จะแบ่งเวลาไว้ให้อันเนื่องจากเห็นความพยายามก็ไปถึงที่หมายก่อนเวลาครึ่งชั่วโมง (คืออาจารย์นัดเก้าโมงเช้าครับ...อิอิ) แต่จะบอกว่าช่วงหลังเดินทางไปสงขลาขึ้นรถตู้ทั้งขาไปขากลับหลับตลอดทางครับ (เหนื่อยและเพลียสุดๆครับ)
สิ่งหนึ่งที่ได้นอกเหนือจากความก้าวหน้าในชิ้นงาน คือ ได้พบเจอท่านอาจารย์ยูมิของเรา อาจารย์ท่านทำให้ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นและความเอ็นดูในมิตรภาพช่วยนำพาผมไปพบกับอาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งเป็นชาวต่างชาติที่ประธานหลักสูตรให้ผมไปพบเพื่อตรวจสอบภาษาอังกฤษในหัวข้อ อัลฮัมดุลิลละฮฺครับได้รับการอำนวยความสะดวกให้จากท่านอาจารย์ยูมิเป็นอย่างดี...ขอขอบคุณท่านอาจารย์มา ณ ที่นี้อีกครั้งครับ (ถ้าได้ที่ปรึกษาอย่างอาจารย์ท่านก็คงดีนะครับ...อิอิ ด้วยความเคารพครับ)
แม้ช่วงบ่ายฝนจะตกพรำๆแต่ความทรงจำกับการเดินทางที่อ่อนล้าเต็มที่เปียกปอนบ้างในเนื้อตัว แต่ ความสลัว ได้เลือนลางหายไปสิ่งที่ได้หลังจากเดินทางไป คือความอบอุ่นใจที่ได้พบกับมิตรภาพและน้ำใจที่ไม่เคยเหือดแห้งในสังคมเสมือนแห่งนี้
เก็บภาพหอสมุด ม.ทักษิณ ถิ่นสงขลายามนั่งพักผ่อนก่อนเดินทางกลับ
ความเห็น (12)
ดุอา ขออัลลอฮ์ทรงประทานความสำเร็จแก่อาจารย์ครับ
อามีนฯ...
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ขออัลลอฮฺทรงประทานความสำเร็จแก่อาจารย์และประทานทุกสิ่งอันที่พึงประสงค์แก่คนทำงาน(จริง) อย่างอาจารย์เช่นกันครับ
ดูแลสุขภาพด้วยครับ
ยินดีนะคะ ได้พบท่านอาจาย์หล่อใหญ่ แล้ว เป็นกำลังค่ะคุณน้อง
สวัสดีค่ะ
ดีใจด้วยนะคะ อิ่มเอิบกับมิตรภาพค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ
ขอบคุณมากครับพี่
กำลังใจและมิตรภาพแม้จะไกลเพียงใด แต่เหมือนอยู่ใกล้เสมอมาครับ
ขอบคุณในหลายกำลังใจที่ทำให้ก้าวเดินต่อไปเสมอมาครับพี่ครูคิม
มาชม
เกือบไม่เจอนะครับเห็นคุณเสียงเล็กกับเพื่อนอีกคนกำลังจะข้ามถนนตัดลงบันไดลงเนินเขา...เป็นจังหวะที่ยูมิก้าวเท้ามาถึง..แวบเห็นแล้วคุ้น ๆ ...ว่าใครหนอนี่...อิ อิ อิ
มีความสุขกับการทำงานและดำเนินชีวิตนะครับผม...อิ อิ อิ
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ดีใจครับที่ได้เจออาจารย์และการต้อนรับที่อบอุ่นครับ
เป็นกำลังใจในการทำงาน และดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
เห็นแววว่าจะไปไกล้ถึงซึ่งปริญญาแล้วนะครับ...
อามีนฯครับ
ขอบคุณมากครับบัง
แต่จะบอกว่าให้เรียนต่อทางด้านนี้ไม่เอาแล้วครับ...เพราะเริ่มรู้ตัวเองแล้วว่าอยากเรียนรู้อะไร อิอิ แล้วเจอกันที่ กทม. นะครับ อินชาอัลลอฮฺ
มาสโลว์ บอกว่า การมีสัมพันธภาพกับบุคคลอื่นจึงมีความจำเป็นและมีความสำคัญต่อการดำเนินชีวิตของคนเราเป็นอย่างมาก
เร่ร่อน
ขอบใจมากเพื่อน
ไม่แสดงตน
ดีใจด้วยกับการปลดแอกได้เป็นมหาบัณฑิตจุฬาซะที ดีใจด้วยจริงๆ