เป็นที่ยอมรับกันทั่วไปในปัจจุบันแล้วว่า การที่องค์การจะเจริญก้าวหน้าและเติบโตได้นั้น พฤติกรรมหรือความประพฤติของบุคลากรในองค์การที่สอดคล้องกับค่านิยม วัฒนธรรมองค์การ วิสัยทัศน์ และพันธกิจขององค์การ มีส่วนสำคัญอย่างมากในการทำให้องค์การไปสู่เป้าหมายได้สำเร็จ
องค์การจึงมีความพยายามที่จะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของบุคลากรให้เป็นดังที่องค์การปรารถนา โดยการลงทุนที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงด้วยการอบรม จัดทำโครงการ จัดกิจกรรม รวมถึงส่งไปเรียนเพิ่มเติมกับสถาบันการศึกษาต่าง ๆ แต่สิ่งที่ทำไปเหล่านั้นในบางองค์การ(หรือหลายองค์การ) กลับไม่สามารถเปลี่ยนพฤติกรรมของบุคลากรตัวเองได้ซักที
แนวคิดที่จะให้องค์การสร้างความต้องการสำหรับพฤติกรรมของบุคลากร ที่องค์การต้องการและพึงปรารถนาขึ้นมาเสียเองจึงเกิดขึ้น หรือที่เรียกว่า "Competency" เพราะ Competency ได้ระบุพฤติกรรมที่องค์การคาดหวังจากบุคลากรไว้แล้ว แต่สิ่งที่องค์การควรระวังในการนำ Competency มาใช้ก็คือ ในสภาพความเป็นจริง องค์การแต่ละแห่งมีบริบทการดำเนินงานที่แตกต่างกัน ดังนั้นการจัดทำและนำ Competency มาใช้ในองค์การ จึงต้องจัดทำให้มีความเหมาะสมสอดคล้องกับศักยภาพของแต่ละองค์การ โดยไม่โลภมากไปกำหนดพฤติกรรมที่องค์การต้องการในแบบที่เกินศักยภาพของคนในองค์การตัวเองไปมากมาย
หากองค์การใดได้ใช้ Competency มาบริหารและพัฒนาบุคลากรในองค์การเกิน 3 ปีแล้ว แต่พฤติกรรมของบุคลากรก็ยังไม่เป็นไปตามที่กำหนดไว้ใน Competency Dictionary ซักเท่าไร หรือไม่ก็ลืมว่ากำหนดพฤติกรรมที่คาดหวังใน Competency ที่ตัวเองเกี่ยวข้องไว้อย่างไร ที่อาจแย่กว่านั้นคือบุคลากรระดับผู้บริหาร แม้แต่จะจำชื่อ Core Competency ขององค์การตัวเองว่ามีอะไรบ้างก็ยังจำไม่ได้ นั่นคือสิ่งบ่งบอกว่าอาจเกิดการต่อต้าน Competency จากบุคลากรเข้าแล้ว โดยที่องค์การไม่รู้
ไม่มีความเห็น