นันชัย..เจ้าหนูจำไม..เจ้าเปี๊ยกจอมซ่าผู้น่ารัก..^__^..

ครูอยากเป็นนักเรียนบ้างไหม..ผมจะได้ไปเป็นครูแทน....แป่ว

๓๑ พฤษภาคม ๒๕๕๓

..เช้าวันหนึ่งในฤดูหนาว...(หนาวซะเหงื่อซิกๆเลย แฮ่..)

..นักเรียนขา อย่าเพิ่งเล่นสิคะ ทำบริเวณให้สะอาดแล้วค่อยเล่น..

อ้าว...แล้วนั่น ตัวอะไรนอนอยู่ในนั้นล่ะ

อ้าว...เป็นอะไรไปล่ะลูกเลิฟ..

(สรรพนามเรียกแทนเจ้าลูกลิงที่น่ารักเป็นพิเศษ และต้องดูแลเป็นพิเศษด้วย อิ..อิ..)

ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก แป่ว...(เกี่ยวกันไหมเนี่ย)

ลูกเลิฟ..เป็นอะไร ทำไมทำท่าน่าสงสารขนาดนั้น

ผม..ไม่..ฉะ..บาย (โอ้ว...เสียงน่าสงสารมาก)

..ขณะนั้นน้องอ้อ เดินมาพอดี..

อ้อ..นันชัยไม่สบาย .. สงสัยต้องฌาปนกิจ

..จริงด้วยพี่ตุ๊ก..

หลังจากนั้นก็มีเรื่องอื่นให้คุยกัน หันมาอีกที เจ้าตัวแสบวิ่งไปเล่นกองทรายเรียบร้อยโรงเรียนวัดท่าไชย อิ..อิ..

นักเรียนขา...ล้างมือไปเข้าแถวได้แล้วค่ะ

(และเมื่อกิจกรรมหน้าเสาธงดำเนินไปได้สักพัก)

ครูขา..น้องอ๊วกค่ะ (เสียงพี่ ป.๓ คนหนึ่งร้องบอกครูตุ๊กแก)

เมื่อหันไป เจ้าตัวเล็กนั่นเอง ยืนเอามืออุดปากไว้ หน้าซีดๆ ครูตุ๊กแกเลยพาไปที่อ่างล้างหน้า และเมื่อถึงอ่างล้างหน้า เจ้าวุ้นเขียวๆก็พุ่งออกมาจากมือน้อยๆที่อุดปากไว้ พาลให้เลอะเปื้อนเสื้อเต็มไปหมด

(ขออภัยที่มิอาจนำภาพช่วงนี้ให้ชมได้ ..)

เมื่อจัดการทำความสะอาดเรียบร้อยก็ขึ้นห้องเรียนตามปกติ

ว้าว....ตั้งใจเรียนมากๆๆๆๆๆ

โอ้ว...จริงจังสุดๆ

ไม่ต้องสงสัยค่ะว่าทำไมแต่งตัวเซ็กซี่กว่าคนอื่นๆ

ก็เจ้าเสื้อนักเรียนตัวน้อยถูกครูตุ๊กแกถอดซักตั้งแต่ตอนวุ้นเขียวๆที่พ่นออกมานั้นแล้ว เซ็กซี่ใช่ม้า...

อ้าวๆๆๆๆๆๆๆ....ทำไมไม่เขียนต่อ

แล่วๆๆๆๆๆๆแล้ว....

คู๊นๆๆๆๆๆๆๆๆผู้อ่านคะ บรรยายต่อไม่ได้ค่ะ หุ..หุ..

สรุปว่าเจ้าเปี๊ยก นันชัย ของครูตุ๊กแกเรียนวิชาแรกไปจบวิชาที่สอง ในขณะที่เพื่อนๆคนอื่นๆ จบไปสองวิชา โอ้ว....ขยันได้ใจ อิ..อิ..

นักเรียนขา หมดชั่วโมงของครูแล้วค่ะ ไปเรียนนาฏศิลป์ได้แล้ว ครับ/ค่ะ

เสื้อนันชัยแห้งแล้ว อ้าว...ไปซะแล้ว งั้นฝากไปให้นันชัยด้วย

เวลาผ่านไปสักพัก นันชัยจอมซ่าก็กลับมาพร้อมกับสภาพเสื้อหลุดออกจากกางเกง กระดุมเม็ดแรกติดอยู่ที่เม็ดที่สอง และกระดุมเม็ดที่สี่ติดอยู่ที่เม็ดที่สาม โอ้ว..พระเจ้า

นันชัย...กลับมาทำอะไร

กลับมาเอาสมุดครูเปิ้ล (ทั้งปี...ไปเรียนนาฏศิลป์ถ้าครูตุ๊กแกไม่หยิบสมุดดินสอเตรียมให้อย่าหวังว่าจะมีไป และวันนี้ก็ดันลืมซะอีกครูตุ๊กแกนี่)

มานี่ก่อน มาติดกระดุมให้ดี ใครใส่เสื้อให้เนี่ย

จิ๊กโก๋..

แล้วใครล่ะจิ๊กโก๋.. (ไม่มีเสียงตอบรับจากสวรรค์ อิ..อิ..)

ติดเสร็จแล้ว เอาเสื้อใส่กางเกงด้วย....

และสภาพเป็นแบบนี้

ไม่ต้องครับ....

ไม่ต้องได้ไง...ว่าแล้วเจ้าตัวแสบก็วิ่งหนี กว่าจะจับได้ก็วิ่งไปที่ระตูหลังของห้อง ป.๒ก และในขณะที่ครูตุ๊กแกกำลังนำเสื้อใส่ในกางเกงนั้นเอง เจ้านันชัยก็หันไปเห็นกระถางและดินที่ครูวิทยาศาสตร์ให้เตรียมมาของเด็กๆห้อง ก

เอ้า...เอ้าไป ๕ บาท ซื้อต่อ (อ้าว..ซะงั้น ตัวเองไม่เอามาจะขอซื้อต่อคนอื่น และๆๆๆๆๆอีกมากมายจนขี้เกียจตอบคำถาม)

..เอ้าเสร็จแล้วไปได้..

เมื่อถึงเวลาเรียนภาคบ่าย ขณะที่เด็กๆคนอื่นๆขึ้นมาแล้ว

นันชัยไปไหนล่ะ...

นันชัย ขรี้แตกครับ (แล่วๆๆๆๆๆแล้ว งานเข้าเห็นๆๆๆๆๆๆ)

มาหลบอยู่นี่เอง เดินหาตั้งนาน

นัน..อึใช่ไหมลูก / ครับ... / แล้วเปื้อนหรือเปล่า / ส่ายหน้า / ไม่เปื้อนแล้วทำไมไม่ขึ้นห้อง / เงียบ / ถามจริงๆ เปื้อนกางเกงหรือเปล่า / ส่ายหน้า / ล้างก้นหรือยัง / ยังครับ..(เสียงอ่อยๆ) / อ้าว .. แล้วทำไมไม่ล้าง / ครูครับ .. อนันตชัย ทิ้งกางเกงในไว้ที่ห้องน้ำครับ แด๊งๆๆๆแดง(เสียงเพื่อนบอก) / อ้าว .. แล้วทำไมไม่เอากางเกงในมาด้วย / ไม่มีใครชักให้นี่ /

พระเจ้าๆๆๆๆๆๆๆ เมื่อเช้าเสื้อเปื้อนอ๊วกครูยังพอซักให้ไหว(นั่นก็แทบออกมาตามนันแล้ว) แต่ขรี้ .. ขอบายจ้า

งั้น..เดี๋ยวครูโทรบอกแม่ให้เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนนะ ไปขึ้นห้องกัน

เป็นนักถ่ายรูปเหรอ...(เจ้าตัวแสบหันมาถามขณะเดินตามหลังขึ้นห้อง .. เออเนอะเรา)

นันชัยนั่งรอหน้าห้องนะเดี๋ยวแม่ก็มา (เข้าไม่ได้ค่ะ กลิ่นมาดามหอมชื่นใจจะกระจายเต็มห้อง อิ..อิ..)

แม่ขับรถไม่เป็น.. / เอาน่ะเมื่อกี้แม่รับโทรศัพท์เองเดี๋ยวก็มา / ก็บอกว่าแม่ขับรถไม่เป็น / ไม่เป็นเดี๋ยวเขาก็ให้คนอื่นขับมาน่ะ

เนื่องจากชั่วโมงนี้เป็นวิชาสังคมฯ ครูตุ๊กแกจึงนำเด็กๆร้องเพลง นั่งสมาธิ ก่อนเริ่มเรียน และนันชัยก็เป็นเช่นนี้

ซาบซึ้งมากกกกก

และการเรียนก็ดำเนินต่อไปสักพัก นันชัยก็...ก็....ก็...

และ ก็.....

ซะงั้น ....

นันชัย...พ่อมาแล้ว / ก็ไหนว่าแม่จะมาไง ก็บอกแล้วแม่ขับรถไม่เป็น / จ้า...ครูขอโทษ (เฮ่อ..พลาดไม่ได้เลยเรา เจ้านี่บ่นตลอด)

เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ พ่อของนันชัยก็กลับบ้าน เหตุการณ์ก็เข้าสู่ภาวะปกติ

นักเรียนขา...ชั่วโมงนี้เสริมอ่าน เอาแบบฝึกอ่านคลังคำขึ้นมาค่ะ

แจ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกคนผสานเสียงไม่เว้นแต่ นันชัย

ตั้งใจมาก ๆๆๆๆๆ ตั้งใจจริงๆๆๆๆ

ขอ - อา - วอ - ข้าว ปอ - เอือ - กอ ข้าวเปลือก

กอ - ไอ - ไก่ ขอ - ไอ - ไข่ ไก่ไข่

อ้าว....แล้ววรรณยุกต์ครูหายไปไหนหมด นี่ยังดีนะคะ ที่ยังอ่านพอใกล้เคียง ถ้าไม่ยืนเฝ้าอย่าหวังว่ามือและตาจะอยู่ที่หนังสือ แต่พอครูหันมาเจ้านี่สามารถชี้ตัวหนังสือและอ่านตามเพื่อนได้ แต่ไม่ตรงกับคำที่เพื่อนอ่าน ประมาณว่าคั่วถั่วคั่วงานั่นแหละค่ะ เนียนจริงๆ

นักเรียนขา อ่านหนังสือพอแล้วค่ะ เหลือครึ่งชั่วโมงเรามาทำเลขกัน

ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆ และ ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆ และก็ ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เอ้านักเรียนขา ใครไม่เข้าใจยกมือขึ้น (เงียบ...)

งั้นขอ ๑ เราทำพร้อมกัน ข้อ๒ นักเรียนทำเองแล้วนำมาส่งครู ส่วนข้อ๓ และ ข้อ๔ นักเรียนกลับไปทำเป็นการบ้าน

เอ้า...ใครเสร็จทั้งสองข้อแล้วนำมาให้ครูดูแล้วกลับบ้านได้ค่ะ

นันชัย ทำไมยังไม่เสร็จข้อ๑ / ครูครับผมสงสัยตรงนี้ครับ / แบมือมา ๑ ทีแล้วจะบอก / ไม่ๆๆๆๆๆ ไม่ถามแล้ว (พร้อมโบกมือห้าม)

ก็จะถามได้ยังไงในเมื่อข้อ๑ ทำให้ดูแล้วบนกระดานดำมีหน้าที่ลอกอย่างเดียว แต่เจ้านันไม่ทำ พอจะโดนดุเลยแกล้งเป็นทำไม่ได้ (กะล่อนมากๆๆๆๆๆๆๆ)

นันชัย....เสร็จเมื่อไหร่ค่อยลงกลับบ้านนะ (อย่าหาว่าครุตุ๊กโหดนะคะ นันชัยเวลาให้ทำงานถ้าไม่นั่งเฝ้าอย่าหวังว่าจะทำ ยืนเฝ้าก็ไม่ทำค่ะ ต้องนั่งจ้องหน้าถึงจะทำ แล้วใครจะมานั่งเฝ้าได้ตลอดเวลา อีกยี่สิบกว่าชีวิตที่เหลือล่ะคะ และวันดีคืนดีก็ยักคิ้วหลิ่วตามใส่ครูตุ๊กแกซะงั้นเวลานั่งเฝ้า)

เมื่อเพื่อนกลับไปหมดแล้ว

เจ้านันชัยก็สามารถทำจนเสร็จ...หุ...หุ..

ขณะที่เจ้านันยกเก้าอี้เตรียมกลับบ้าน ครูตุ๊กแกก็กวาดห้องอยู่นั้น

ครูครับ.. ครูอยากเป็นนักเรียนไหมครับ / ทำไมล่ะ / ก็ครูเป็นนักเรียนมานั่งโต๊ะผม ผมก็ไปสอนแทนครู ผมจะได้ตีครู ผมมันเขี้ยวครูมานานแล้ว (น่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดล้างครูเห็นๆ)

พรุ่งนี้ผมไม่มาเรียน/ ลองสิ ถ้าไม่มาครูจะตามไปตีพ่อเลย / งั้นผมไปกรุงเทพ / ถ้าใครพานันชัยไปกรุงเทพครูจะตามไปตีคนนั้น / ถ้าอาผมพาไป / ก็จะตีอา / ถ้าจรวดพาไป / ก็เอาระเบิดไปปาจรวด / ถ้า กระเป๋าพาไป / ก็เผากระเป๋า / ถ้ารถพาไป / ก็ระเบิดรถเลย / ถ้าๆๆๆๆ........(อีกเยอะแยะ.....) / ก็ๆ.........(แล้วแต่จะถาอะไรครูตุ๊กแกแก้ได้หมด ) / เอาไรดีวะ ถ้าท้องฟ้าพาไป / อ้าว...ทำไงดีตรู ท้องฟ้าไม่พาไปหรอก ท้องฟ้าไม่ชอบเด็กหนีเรียน ขรี้เกียจตอบและ / พอแล้วผมเหนื่อย / (ซะงั้น) ครูสิต้องเป็นคนเหนื่อยไม่ใช่นันชัย / ครูครับทำไมๆๆๆๆๆๆๆ และ ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆ / กลับบ้านได้แล้วววววววววววววว .. ครูน้ำลายแห้ง หมดแรงแว้ววววว

โอว...พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก

นี่เป็นเพียงเหตุการณ์บางเสี้ยวบางตอนของวันนี้ ที่ครูตุ๊กแกต้องสู้รบกับเจ้าเปี๊ยกจอมแสบ เรื่องเรียนไม่ต้องพูดถึง เหมือนอนุบาลขึ้น ป.๑(ย้ายมาจาก ร.ร.อื่นค่ะ มาเข้า ป.๒ ที่นี่) แต่เรื่องการพูดและความกะล่อน สุดยอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนี้เขาดังไปเกือบทั่วโรงเรียนแล้วค่ะ อิ..อิ..

บันทึกนี้ถือเป็นการเปิดตัวอย่างเป็นทางการของเจ้าเปี๊ยก ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่จะมาเล่าให้อ่าน แต่คืนนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ(เหนื่อยค่ะ อิ..อิ..)

แต่ถึงเขาจะแสบ ซน อย่างไร เขาก็เป็นลูกชายเลิฟครูตุ๊กแกเขาทำให้ครูตุ๊กแกคิดถึงเขาได้ถ้าไม่ได้เจอกันหลายๆชั่วโมง และมีความสุขทุกครั้งที่ได้เล่าเรื่องของเขาให้คนอื่นฟัง อิ..อิ..

งานนี้ต้องให้ความรักก่อนให้ความรู้ค่ะ ถึงจะอยู่หมัด เป็นกำลังใจให้ครูตุ๊กแกด้วยนะคะ แบบว่าตำนานรักระหว่างลูกลิงกับครูตุ๊กแกกำลังจะเริ่มขึ้นอีกแล้วหลังจากเจ้าสามหนุ่มสามมุมพ้นจาก ป.๒ ไปได้สองปีแล้ว อิ..อิ..

สู้ๆ สู้ต่อไป ทาเคชิ

..^_______^..

เขียนใน GotoKnow โดย ครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…
ใน เก็บตกจากการสอน

คำสำคัญ (Tags): #จอมซ่า#นันชัย#เจ้าหนูจำไม#เล็กพริกขี้หนู#โรงเรียนวัดท่าไชย

หมายเลขบันทึก: 362738เขียนเมื่อ 31 พฤษภาคม 2010 20:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน