เวียดนามกำลังก้าว
ต้นเดือนเมษายนที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสเดินทางไปศึกษาดูงานที่ประเทศเวียดนามซึ่งการเดินทางออกจากประเทศไทยที่สะพานไทยลาวแห่งที่ 2 จ.มุกดาหาร เวลาประมาณ 8.00 น. มาถึงแขวงสะหวันนะเขต โดยเดินทางผ่านลาวประมาณ 250 กม. ลาวมีพื้นที่แห้งแล้งบ้านเรือนเป็นแบบบ้านเราในสมัยก่อนที่สานฝาไม้ไผ่ยกพื้นสูง ตลอดทางจะเห็นส้วมใต้ถุนบ้านน้อยมาก มีส่วนน้อยที่เป็นสองชั้นข้างบนเป็นไม้ข้างล่างเป็นปูน เป็นลักษณะอยู่แบบพอเพียง ถนนเป็นทางลาดยางสองเลนที่สนับสนุนการสร้างโดยประเทศญี่ปุ่นค่อนข้างดีพอสมควร เขาพากันใช้แตรเยอะมากแทบไม่ได้เบรกและขับหวาดเสียวมาก ข้างทางไม่มีปั้มน้ำมันเหมือนบ้านเรา ช่วงที่ไปข้างทางเป็นนาที่แห้งแล้ง เดินทางประมาณ 150 กม.ก็จอดให้เข้าห้องน้ำ แล้วไปต่อ ข้างทางไม่เห็นมีการเกษตรเลย มีเลี้ยงวัว แพะ .....ติดตามตอนต่อไปครับ
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมชมนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ^__^
- สวัสดีค่ะ
- บรรยากาศ ดูแห้งแล้ง นะคะ
- แต่ อีกไม่นาน คงจะดีขึ้นค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์วุฒินัย
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาดิฉันมีโอกาสเห็นประเทศเวียดนามเป็นครั้งแรก (ทางทีวีค่ะ) เมื่อรายการกบนอกกะลาติดตามไปดูแหล่งที่มาของเฉาก๊วย ทีมงานต้องนั่งรถ 6 ล้อ ต่อด้วยมอไซด์ และแถมการเดินเท้า ทางลำบากมากเล่นเอาหอบแห่กๆเลยค่ะ
ที่จริงเขาก้าวเท่าเดิมนะ แต่เรา กลับหลังหัน ต่างหาก
ขอบคุณครับ