บันทึกกรุงเทพฯ...ใจสลาย
คำสำคัญ (Tags): #บทกวี#ศิวกานท์ ปทุมสูติ
หมายเลขบันทึก: 360465เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2010 20:18 น. ()ความเห็น (6)
ดีใจครับ..ที่ได้สัมผัสภาษากวีที่งาม และสื่อได้ด้วยคำเพียงไม่กี่คำ
...
ก้นบึ้ง..ในหัวใจที่ปลอดปล่อยออกมา.. ด้วยความเศร้าและน้ำตา
....
กราบครูกานท์ ด้วยความเคารพรัก ครับ
เศร้าจังเลยค่ะ
ร่วมบันทึกด้วยครับ
เป็นบทกวีงดงามท่ามกลางความเศร้าสร้อยและสูญเสีย..
ขออนุญาตนำไปโพสต์ใน Facebook นะคะ และจะทำิิลิงค์ให้มาชมต้นฉบับที่บันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ ...^__^...
วันที่ฟ้าหมองเมฆหม่น ใจคนไม่รู้ทำด้วยอะไร ปากก็บอกว่ารักชาติ รักประชาธิปไตย
แต่ซากที่เหลือทิ้งไว้ ใยไม่เหมือนสิ่งที่คนรักพึงกระทำแก่กัน น่าเศร้านะครับ
งดงาม เปี่ยมความหมาย ก่อเกิดพลังใจ นิมิตใหม่ การเปลี่ยนแปลง
ตอนนี้ได้เห็นน้ำจิต น้ำใจทุกวงการออกมาฟื้นฟูป่าคอนกรีตแล้วชื่นใจค่ะ
ขอบคุณครูกานท์ค่ะ