วันนั้นประมาณปี ๒๕๑๖ เพื่อนพ่อ(โกกวาง)ขับรถมาชวนไปชกมวยงานวัดท่าพระ ฝั่งธนบุรี งานวัดประจำปี คืนนั้น จำได้ว่ามีเวทีมวยอยู่ข้างโบสถ์
ไปถึงแล้วหาคู่ชกไม่ได้ .... ที่วัดคืนนั้น
ก็หามวยคู่เอกไม่ได้เช่นกัน....สักพักมีเซียนมวยมาบอกให้ไปประกบคู่มวยกับนักมวยจากกรุงเทพฯ
....เฮ้ย...ถ้าเป็นเด็กกรุงเทพจริง ๆ
ไม่มีใครเก่งกว่าเองไอ้ปื๊ดรุ่นนี้มึงสู้ได้ แต่ขอดูตัวก่อน...
เสียงโกกวางพูดปลอบใจ
หรือหรอกเราไปเป็นหมูก็ไม่รู้
เพราะขึ้นชื่อว่าเซียนพนันไว้ใจใครไม่ได้สักคน
.... ถามพ่อดู พ่อบอกพอสู้ได้
แต่พ่อไม่บอกว่ามันเป็นใคร...
เริ่มชกเป็นคู้ที่ ห้า สมัยนั้นก่อนชกถูกเพื่อน นำยาม้ามาให้กิน หนึ่งขา .... ม้าตอนนั้นเป็นเพียงยาขยัน แต่มีข้อเสียคือขาจะอ่อน ยิ่งเหงือออกยิ่งคึก ไม่เหยื่อย
ชกคืนนั้น สนุกมาก แลกเตะ แลกต่อยกันตลอดสามยกแรก ไม่มีการใช้ศอกเพราะเราตกลงกันไว้ก่อนชก แต่ดูผิดสังเกตตรงที่มันรับลูกเล่นเราได้ทุกลูกแล้วโต้กลับแบบไม่ให้เราเจ็บ แต่ทำทีเหมือนรุก-รับ ต่อเนื่อง
ปื๊ดมันจะล้มมวยให่้้เราน๊ะ รักษาตัวให้ดี พ่อเตือนเมื่อหมดยกสาม พ่อไม่เล่นหรอกดูมันผิดสังเกต
ขึ้นยกสี่ ฟังเสียงราคาต่อรอง ยิ่งผิดสั่งเกตมาก ทั้งๆที่เราชกกันได้สูสี แต่ราคาข้างล่าง ผมเป็นรอง(เสียเปรียบ)อยู่ ห้า-สี่ ;สาม-สอง ปลายยกสี่ มันเร่งเครืองทำราคาหนึห่างด้วยการออกอาวุธเตะหนักๆ จะ ๆ ก่อนหมดยก โดนไปสองชุดเล่นเอาสะอึก
ขึ้นยกห้า ผมแก้ทางด้วยการโต้กลับทันที ได้ผล คิดว่าลูกโต้ของเราแก้ทางได้ดี มันเข้ามาประกบตี่เข้า ขณะนั้นได้ยินมันพูดเบาๆว่า ทำได้แค่นี้หรือไอ้บ้านนอก...
ผมโมโหมากครับ เลือดขึ้นหน้าทันที ผลักมันออกแล้วเบิ้ลตีนซ้ายเป็นชุดๆ สองชุดเท่านั้น คนดูเฮทันทีเมื่อตีนซ้ายฟาดไปที่ก้านคอ
เท่านั้นแหละ กรรมการสั่งยุติการชก เดินไปหยิบไมล์ พูดว่า คู่นี้ ผมไม่มีการตัดสิน มุมแดงชกไม่สมศักดิ์ศรี ลงไป......
ผมงงมากครับ ... แต่คู่ชกนอนหลับอยู่กลางเวที แพทย์สนามรักษาอยู่นาน เพราะมันเนียนมาก ๆ ขนาดยอมให้ผมเตะก้านคอจนหลับคาตีน สลบจริง ๆ แต่มันไม่คุ้มกันเลยไอ้มวยล้มเอ๋ย ไม่ซื่อต่ออาชีพอย่างนี้ไม่เจริญแน่
ได้ค่ารถกลับบ้าน เจ็ดร้อยห้าสิบ สมัยนั้นถือว่าเยอะมากแล้ว
เพราะฤทธิ์ยาม้าที่ค้างอยู่อาการคึกยังไม่หมด ต้องถอนฤทธิ์ยาด้วยเหล้าแดง(แม่โขง)ครึ่งกลม กินเพียว ๆ จึงนอนหลับได้ (...เมาซิครับผม..) นี่แหละพวกติดยาจึงติดเหล้าไปด้วย
สวัสดีค่ะ
มาชมบันทึก...ไม่เจอกันนานนะคะ...สบายดีนะคะ...ครูกระเเตเป็นคนที่ชอบดูมวยมากๆค่ะที่เวทีมวยลุมพินีจะไปเป็นประจำ..มีนักมวยในดวงใจด้วย..เป็นคนอีสานแต่ชอบมวยใต้ค่ะ ก้องไกร ว.วราญชัย..ชอบมากค่ะ.....มวยในอดีตชอบพรานศอกร้อยเข็ม..มวย อ.สุวรรณภูมิ จ.ร้อยเอ็ดค่ะ....อ่านบันทึกนี้ทำให้รู้เทคนิคการล้มมวย...ไม่น่านะคะ...ตอนนี้ครูกระเเตเปิดค่ายมวย ศ.พงศ์พยัคฆ์..ที่บ้านค่ะ..ช่วยแนะนำด้วยนะคะ...ขอบคุณบันทึกดีๆค่ะ
ขอบคุณครับ ดร.กระแต มาตายี หัวหน้าค่าย ส.สุวรรณ แก่งมากครับที่มาช่วยวงการมวย ดีครับเราจะได้ช่วยกันอนัลักษณ์มรดกไทยอันล้ำค่าให้อยู่กับลูกหลานไทยสืบไป
อะรูปครูแปรง ^_^ แวะมาเยี่ยมเยียนนักมวยไทยครับผม อ่านเพลินดีครับ ผมเองไม่มีประสปการณ์มวยไทยบนเวที อยากจะขอครูไปลองสักครั้งเหมือนกันครับ